KougatKnave3

- To ja idę. Cześć - powiedziałem i zaczynam szukać najbliższej przyjaciółki, by pokazać to zdjęcie.

Wciąż zdziwiony patrze na to potem cofam się i sprawdzam czy wciąż mam to ukryte zdjęcie.

- Eeee co ty robisz jak matkę kocham? - spytałem się zdziwiony.

- Czemu u nas tak nie ma, się pytam. Choć trochę to wkurwiające że Motyle podnoszą taki rydwan.

- Mniej więcej... Widzę że ty też polubiłeś tą "służbę - rzekłem z uśmiechem.

- Nie wiem. Ale ca przyznać że zajebiście potrafią obsłużyć gości. Czułem się normalnie jak szlachcic, za którym lat tona służby.

- Jednak się myliłem i mam teraz piękną dziewczynę... więc szafa gra.

- Dobrze, nawet nie musiałeś. Ale odpowiedz, czemu tak osłupiałeś?

Biorę zdjęcie. Kiwam głową do motyla z uśmiechem jako podziękowanie i chowam szybko zdjęcie.

- Capo... co ty taki osłupiony?

Zaczynam się śmiać.

- Żałuje że w takich momentach nie mam kamery lub aparatu - rzekłem nie mogąc się przestać śmiać.

- Zawsze taki jestem. A zapomniałem o gwoździach w pal...

- Ron... wystarczy już chyba. Musi nam się udać - powiedziała i odgarnęła pukiel włosów który opadł jej na lewe oko. Odbezpieczyła swoją broń.

- No to idziemy - powiedziała i ruszyła, a Ronald posłusznie za nią.

- Twilight Sparkle - odparłem z uśmiechem, no to będzie nowy news w gazecie.

- No to śmiało, liż - powiedziałem z uśmiechem.

- Czyli u ciebie standard. Co byś zrobił gdybyś się dowiedział że znów mam dziewczynę?

- Acha... o której to klaczy rozmawiacie jeśli można się zapytać.

- Zwiedzam sobie ten ogród. O czym gadacie?

- Co porabiacie? - rzuciłem też z uśmiechem.

Podchodzę do nich.

- Siema wam.

- Ładnie tutaj - powiedziałem po czym idę szukać Ghosta lub Capo.

Tu jest kurwa idealnie. Nigdy nie sądziłem że czekolada może rozpłynąć się w ustach bez pomocy nadzienia. Ciekawe czy tutaj są ogrody, więc idę sprawdzić.

Biorę ją.

- Dziękuje? - spoglądam na czekoladkę i ją zjadam.

Więc idę zwiedzać ten zamek oglądając go w całych szczegółach, zaprawdę powiadam piękna to budowla.

Jak pięknie. Idę przeczyścić sprzęt gdyż musi być gotowy na każdą akcje.

Wstaję ze stołu.

- Jak co będę w swojej komnacie - powiedziałem i ruszyłem do niej.

Rozsiadam się na krześle i mówię.

- Uszanowanie dla szefa kuchni. W życiu się tak nie najadłem.