KougatKnave3

Wchodzę za nim.

- Udało mi się powiedzieć Twilight co czuję. I okazało się że to odwzajemnia.

- Dobra. Ghost, możesz na słówko? - spytałem się kolegi który jako jedyny mnie rozumiał.

Odetchnąłem z ulgą.

- A u was? Co ciekawego się działo pod naszą nieobecność? - jak Capo przeleciał pinki i zecore to ja się powiesze.

Dobra, skłamie.

- Rozmowa... najwięcej rozmawialiśmy.

- Chyba... - i co mu powiem? Że spędziłem noc z Twilight i tylko spaliśmy? Jego zboczony mózg odrazu zareaguje a nikt nie ma bardziej zboczonego mózgu niż Capo. Odrazu zacznie się wypytywać a rzeczy typu "Uprawialiście Seks?" "Jak było?" "Twilight, dobry był?" a odemnie dostał by tylko mocnego sierpowego.

- Poszedłem z powierniczkami zbierać wsparcię dla Equestri w Niewoli. Udało nam się Smoki zebry i diamentowe psy przekonać, a potem poszliśmy do Changei. Tam udało nam się skontaktować z Papillon, ale Twilight która wzięła wcześniej na siebie Podmieńce byśmy mogli przejść do zamku gdzie strażnicy nie grzeszyli inteligencją, została schwytana i zaciągnięta do Canterlot, ja poszedłem jej na pomoc a reszta zapewne udała się do Gryfów po pomoc. Znalazłem ją, wyciągnąłem z Canterlot i przeniosłem na plecach do Ponyville.

- Ciebie też miło widzieć, Capo. Możesz zejść czy mam ci pomóc w tym?

Zapomniałem że dom Twilight przerobiliśmy na Obóz Opieki Czerwonego Krzyża.

- Dobry.

Idę z nią do tego drzewa zastanawiając się jak idzie reszcie powierniczek z zbieraniem wsparcia.

- Więc zabierzemy cię do biblioteki byś mogła odpocząć - powiedziałem z lekkim uśmiechem.

Wstaję i podchodzę do niej.

- I jak? Co powiedział Doktor?

Gdyby nie to że jestem człowiekiem który zabija tylko idiotów którzy go zaczepią, to by ta kobieta dostała z półobrotu w twarz, ale ma szczęście. Idę do poczekalni i czekam.

- Czemu nie mogę wejść? - spytałem się zły.

Idę za nimi gdyż nie zostawię swojej klaczy samej.

Uśmiecham się i idę dalej do Ponyvillskiego Szpitala by tamtejsi lekarze zadbali o Twilight.

- Całe szczęście. Jak to się wszystko skończy będę musiał trochę podszkolić w magii. Mogę na ciebie liczyć?

Zmierzam do Ponyville i odrazu po przyjściu niosę ją do szpitala. Po drodzę mówię.

- Twili, znasz jakiegoś lekarza który by cię nie wsypał chrysalis?

- Oj nie - telekinezą daje ją na mój grzbiet. - Poniosę cię do PonyVille - powiedziałem. Sam taszczyłem na plecach Rainbow przez paręnaście kilometrów wokół góry więc teraz sobie dam radę.

Zakrywam usta kopytem. Na rany daje liście, a potem przywiązuje je źdzbłami trawy. Kiedy będzie wszystko gotowę to mówię.

- Gotowę, ale nie obejdzie się bez wizyty u lekarza.

Zrywam je by mógłbym mógł przywiązać liście do zakrwawionych miejsc Twilight. Zrywam potrzebną ilość liści i zakrwawione bandarze zastępuje liścmi przyczepionymi zdzbłami trawy.

- Trzeba znaleźć coś coś co nam pomoże zatamować krwawienie... chyba że - zaczynam szukać jakiejś długiej trawy, która jest przy okazji wytrzymała by pomieścić parę liści.

Przyglądam się bandażom.

- Twoje bandaże są do wymiany.

- Mi to jakoś nie przeszkadza. Jeśli pomogą się nam zemścić na Serenie, to musimy im zaufać - powiedział Sam.

- Zawsze będę przy tobie, czy to duszą czy ciałem, zawszę - powiedziałem całując ją.

Dotykam kopyto o jej kopyto i mówię.

- Co będzie potem? Po tym jak pokonamy Chrysalis?