KougatKnave3

- Słyszałem jak chciałaś zaklęcie by zapomnieć o mnie... Aż tak ci przeszkadza to że jestem podmieńcem z przymusu?

- Przepraszam bardzo, ja ich tutaj nie sprowadziłem! Nie wiem jak tutaj trafili, nie wiem po co, ale to nie ich miejsce. Skoro mam cię zostawić, to proszę... Odchodzę, i już mnie nie zobaczysz - powiedziałem po czym położyłem koło niej Capo.

- Ale chociaż nim się zaopiekuj - powiedziałem, po czym pobiegłem szukać Ghosta.

- Ratuj się - usłyszałaś jego słowa. - Ja już jestem spalony... Nigdzie nie znajdę schronienia, a ty przeciwnie. Wydano na mnie wyrok... choć to Scath miał zaatakować Celestie... Uratuj ją i zapomnij o mnie jak planowałaś.

- A CO TY? SZLACHCIC? BIERZ NIE GADAJ! - powiedział. Miałaś już kluczę, tam gdzie strażnik na pewno nie spojrzy. On położył tacę przed celą, byś mogła dosięgnąć i odszedł.

Po chwili przyszedł strażnik, z tacą na której znajdowała się szklanka z wodą. Do pasa miał przyczepione kółko z kluczami, akurat może nie zauważyć jak będą lewitować se swobodnie.

Sprawdzam czy mam jakąś broń. Jak mam to strzelam do atakujących ludzi krzycząc.

- JA WAM DAM KUR** ATAKOWAĆ PRZYJACIÓŁ!

- MÓWIĘ CICHO! - odpowiedział ci na wychodne. Widziałaś niedaleko kartkę na której było napisane "Dni Egzekucji". Widniało tam też imię twojego ukochanego, a data wykonania wyroku... była jutro rano.

Podszedłem po kanapkę i zacząłem ją jeść.

- Kiedy wyjdziemy z tego lasu? - pytam się pomiędzy gryzami.

On nic nie słyszał... za to strażnik tak.

- TY! Nie gada się z skazanymi na śmierć - powiedział po czym odszedł powrotem tam gdzie siedział.

Podbiegam do Capo, i biorę go na barki.

- Trzymaj się stary... nie umieraj, słyszysz? NIE UMIERAJ! Jak umrzesz, to przysięgam że jak dojdę tam gdzie ty dojdziesz to cię potraktuje jak Hitler żydów - mówię i zaczynam szukać Twilight

- KUR**!! MARNUJECIE AMUNICJĘ, TU NIE MA NICZEGO CO MOGŁO BY POSŁUŻYĆ NASZEJ RASIE! KTO WYDAŁ TEN ROZKAZ ATAKU NA TEN ŚWIAT, ODPOWIEDZ - powiedziałem ruszając za nim.

< Nie zadziera się z Luną >

Ona się tylko uśmiechnęła i...

===

... Zamknęła w lochu. W najdalej umieszczonej celi widziałaś Silvera, siedział tam załamany.

Skoczyłeś na stworka na plecach, nagle z jego kopyt, wysunęły się ostro zakończone kości i zamierzał cię nimi przekłuć. Ruchy Brutala nie sprzyjały za bardzo by móc się obronić tym atakiem, ale masz szansę.

Sev i Kal wykonali twoje rozkazy co do joty. Komandos otworzył do niego ogień i zwrócił tym samym uwagę potwora... Sev zaczął uciekać w przeciwnym kierunku by dać wam czas na znalezienie czegoś co wam pozwoli odnaleźć planetę Rakata Prime.

Nagle na dworze usłyszałeś strzały.

- Cholera, już tutaj dobiegła... Został wyleczony, doktorze? - spytał się Heller. Doktor odszedł od ciebie i powiedział.

- Zdrowiutki jak ryba.

Na ich spotkaniu zobaczyliście że omawiali jeszcze atak na króla... jeśli im się uda bractwo Krwi, będzie rządzić w królestwie, wraz z Metheriusem Darem, u boku. Po chwili zaczęli się rozchodzić.

Po chwili obcy odeszli, nagle w twoim komunikatorze rozległ się głos Sirriusa...

- Słyszy mnie ktoś? Halo... odpowiedzcie proszę.

- To nie oni otworzyli portal... a nawet gdyby oni to otworzyli to pewnie po to by się zaprzyjaźnić z nami.

Przytulam panterę.

- Wiedz kiedy ja tu jestem, to jesteś bezpieczna.

< ID to numer indyfikacyjny żołnierza... coś podobnego do PESELU. Rangi to np Sierżant, kapitan, porucznik, czy generał >

- PYTAŁEM O COŚ! TE STWORZENIA NIE CHCĄ WOJNY!

< Wybacz >

- Od nie całego tygodnia tutaj jestem. Podaj imię, rangę i numer ID. Podaj jeszcze cel tego ataku.

- Spokojnie Shila, ja cie nie skrzywdzę. Nie zostawię cie. Co ty na to byśmy zostali przyjaciółmi?

< Doooobraaaa... zaskoczyłeś mnie >

- CAPO! - Krzyknąłem, po czym wrzasnąłem do najbliższego żołnierza.

- DEKLU, CZEMUŚ TO ZROBIŁ!?

- Sam nie wiem... przyjemne jest walić głową o stół. A tak na serio, to ja przeżywam kryzys i sam nie wiem co robić. Gdzie nie pójdę, to wszystko mi się kojarzy z Twi. Czemu ten głupi mózg nie pozwala mi o niej zapomnieć? - Powiedziałem w żalu. Zaczynam czuć coś dziwnego... coś co można nazwać, chęcią Zemsty.

Ruszam ile sił w nogach, JAK NAJPRĘDZEJ MUSZĘ SIĘ TAM DOSTAĆ!