Posealor zwany Pose

Śmiałam się jeszcze przez chwilę, zanim udało mi się opanować. Lecz nie do końca. - Hi hi... W-wyzwanie...

Gdy tylko Applejack wróciła wybuchłam głośnym śmiechem. - Ha ha... Ślicznie ci... Ha ha ha...

Spojrzałam na Twilight ze zdziwieniem. - Och... Nauczyłaś się tego zaklęcia?

- Może... Z jakim zaklęciem, które już umiesz, miałaś największy problem, żeby się go nauczyć?

- No więc... Teraz w drugą stronę. Twilight, prawda czy wyzwanie?

- Och... Trudno powiedzieć... Że mam tutaj tyle przyjaciółek. Taka odpowiedź może być?

Wciąż leżałam na grzbiecie i uśmiechałam się szeroko. Piosenka, którą zaśpiewała Applejack znacznie poprawiła mi humor. - Hmm... Może... Prawda.

- Um... No więc... Zaśpiewaj coś. Uśmiechnęłam się trochę złośliwie.

- No dobrze... Więc... Applejack, prawda czy wyzwanie?

- J-ja... N-no dobrze... Ale... Mogłabyś p-przypomnieć mi z-zasady?

- Ale... D-dlaczego ja? Może ty zaczniesz, w końcu jesteś gościem...

Uśmiechnęłam się szeroko. - Oooch... Zawsze chciałam w to zagrać.

Wciąż leżąc na grzbiecie spojrzałam na Twilight. - Nie wiem... Mam pustkę w głowie...

Znowu pytania. A już myślałam, że wszyscy o mnie zapomnieli... Cześć. 1. Umm... Nieśmiałość... Czasami bywa przydatna... Ale chyba bardziej przeszkadza... Tak myślę... 2. Ja... Chciałabym... Żeby moi rodzice i mój brat byli ze mną... 3. Myślę, że koniec świata kiedyś nastąpi, w końcu nic nie trwa wiecznie... Ale nie rozumiem o jakie podobne rzeczy ci chodzi... Dziękuję i do zobaczenia...

- Tak... Ludzie potrafią... Zamknęłam oczy i pokręciłam głową. - Nie, nie mówmy o tym... Przepraszam, nie powinnam tego zaczynać...

Zaczęłam przyglądać się własnym kopytom. - Ech... To tak, jakbym wyrobiła sobie zdanie o kucykach, znając tylko takie, jak Trixie, czy Sombra... A ja naprawdę byłam inna...

Rozejrzałam się dookoła. - Pokaż się! Dlaczego się chowasz? Boisz się stawić mi czoło?

Odbezpieczyłem granaty i rzuciłem je na środek pomieszczenia, jeden bliżej, drugi dalej w stronę kolumny. Gdy wybuchły powiedziałem: - Uran, teraz ty! Jednocześnie wyciągnąłem broń i zacząłem strzelać do przeciwników najbliżej ścieżki, nie dbając o to, czy jeszcze żyją, czy już nie.

(A, o to ci chodzi... Wiesz, że nawet o tym nie pomyślałem? ) Przekręciłam się na grzbiet. - To poczekamy. A w międzyczasie... Powiedz mi... Co dokładnie powiedziała ci Pinkie?

(Skąd wie o czym myśli, skoro nawet ja tego nie wiem? ) Położyłam się na jednym materacu. - Aha... No t-tak... P-przepraszam... To... Od czego z-zaczynamy?

Rozejrzałam się po pokoju. - G-gotowe? Aż się boję zapytać... Gotowe do czego?

- Darth... Malgus... Szepnęłam, po czym wyciągnęłam miecze i je włączyłam. - Gdzie jesteś?! Pokaż się!

Oddałem kuszę Stefkowi i przygotowałem granaty. - Stefek, strzelaj bez rozkazu.

Zatrzymałam się, gestem nakazując reszcie zrobić to samo. - Cicho... Słyszycie? Zaczęłam nasłuchiwać uważnie.

Zaniosłam wszystkie naczynia i dokładnie je umyłam, po czym wyrzuciłam resztki do śmieci. Następnie udałam się na górę do swojego pokoju.