Wizio

Ork po krótkiej wymianie wzroku wyciągną swój wielki, okrwawiony topór i czekał na twój ruch.

Ork tylko z irytacją uderzył się lekko w głowę z otwartej dłoni. Prawdo podobnie uznał cię za idiotę.

Ja czyli magiczny bóg, który rozkazuje wszystkim innym kucykom oprócz ciebie nie ma na to wpływu.

Zacząłeś szukać jakiegoś dobrego miejsca na zasadzkę, lecz to był twój błąd. W tym czasie podszedł do ciebie ten ork, lecz nie zaatakował cię od razu. Najpierw zwrócił twoją uwagę niezrozumiałymi dla ciebie słowami.

- Może i tak, lecz nie wiesz do czego ONE są zdolne.

- A na co to wygląda? Chora jestem.

Nie było go. Zbroje były idealne i przygotowane na wszystko. Orkowie byli inteligentniejsi, niż sądzili. Nie każdy był w stanie zaprojektować taki pancerz.

Twilight tylko się uśmiechnęła po czym weszła za tobą. Środek był jak zawsze czysty, lecz na stole leżało mnóstwo chusteczek. - Wybaczcie mi za ten drobny bałagan, lecz nie mam jak posprzątać.

Myślałeś, że będzie łatwiej, lecz myliłeś się. W obozie i tak zostało kilka orków, które broniły wejścia do jaskini. Nie były to jacyś tam myśliwi czy wojownicy lub żołnierze tylko elitarni orkowie w wielkiej, grubej i strasznie wyglądającej zbroi.

- Śmierć to dopiero początek wędrówki - powiedział wychodząc z zarośli. - Tutaj owłosieni troglodyci! - krzyknął zwracając na siebie uwagę. Po chwili reszta kucyków dołączyła się do niego.

- Ch...chwila - po tych ledwo słyszalnych słowach drzwi otworzyły się. Stała tam Cheerilee, która była cała otulona kocami, a pod oczami było widać wory. - Proszę możecie wejść.

- Myśl bronią, a nie umysłem - powiedział ładując kuszę i strzelając pierwszemu lepszemu orkowi prosto w głowę co zwróciło uwagę reszty. - Do broni moi mili, do broni! - krzyknął ładując kolejny bełt.

Na niebie górował już księżyc. Dopiero wtedy przypomniało ci się, że w twoim domu została Rarity i księżniczka Celestia.

- Dobrze. Tylko trzymaj się blisko mnie i nie odchodź daleko. Dobrze wiesz, że ugryzienie to koniec - po tych słowach wyszedłem z pokoju i skierowałem się ku dołowi.

- Nie sprawiasz. Po prostu nie chcę aby coś się tobie stało. One są młode i głupie, więc nic to nie da, a ty jesteś dorosła.

W milczeniu i zwartej grupie zbliżacie się ku celu, który widzicie już niebawem. Jest to obóz zrobiony z kilku namiotów, ogniska oraz masy orków, które pilnują wejścia do obozu i jaskini, która w nim się znajduje, lub po prostu bawi się, siedzi przy ognisku opiekając mięso, pije, lub po prostu rozmawia ze sobą. - Szturm na nich to czyste samobójstwo - powiedział pierwszy z łowców. - Więc na co jeszcze czekamy? - dodał drugi po chwili milczenia.

Zasady Z grupy kucyków wybierane są dwa z nich, które stają na przeciwko siebie. Z tej dwójki losujemy, który pierwszy zaczyna, a gdy już to zrobimy możemy zacząć zabawę. Polega ona na wyzwaniach kierowanych konkurentowi. Gdy przeciwnik się zgodzi ma około 2 minuty na wykonanie danego zadania, a jeśli mu się nie uda lub odmówi przegrywa.

Standardowo usłyszałeś kasłanie, kilka powolnych i ślimaczych kroków oraz ciche i zachrypnięte "kto tak"

- A jak myślisz? Mam na was oko i pilnuje abyście nie nabroiły.

- Tak. Jak zabijemy z moim kumplem orka to wiercimy mu na głowie liczbę. Na razie on prowadzi, lecz już niedługo. To takie przyjacielskie zawody.

< Congratulation > Wstałem i wyjrzałem przez okno. Trochę mnie zdenerwował fakt, iż jest wieczór. Teraz spać w nocy nie będę mógł. Pomimo pory zabrałem z siatki marchewkę po czym wyszedłem na spacer. Przy odrobinie szczęścia natrafię na coś ciekawego.

Gdy byłaś bliżej odezwała się. - Co mogę dla ciebie zrobić? - odezwała się nie zwracając na ciebie uwagi.

Po tych słowach zapadła chwila nieprzyjemnej ciszy, która wkrótce została przerwana. - Ja idę na górę. Jakbyś coś chciała to będę w swoim pokoju - po tych słowach wyszła z kuchni.

Jeden z łowców orków podszedł do głowy orka i nożem wyciął liczbę "1324" po czym ruszył dalej.

Postanowiłem się zdrzemnąć.