Nightmare

Looknij na ostatnią KP Oczywiście, że tak!

- Kurczę, przecież jesteśmy w państwie wroga! - wrzasnęła na ciebie.

- Nie, jest wiele innych - powiedziała Ferno.

- Nie no, chodźmy do sklepu - powiedziała Dash, przewracając oczami.

Pytanko, bo mnie korci: co w ogóle nowego dał 1.6.4?

- Możemy pograć w planszówkę - powiedziała Ferno, zabierając wózek ze źrebakami do salonu.

Rano wszyscy szybko wstali i ruszyli dalej do Changei. Jednak dotarliście tam wszyscy głodni dopiero następnego wieczora. I to na obrzeża, do stolicy jeszcze parę godzin.

- Jakąś godzinkę - powiedziała Ferno, łapiąc za ścierkę.

Zapomniałeś? Jesteś na pustkowie, gdzie ledwo znalazłeś coś do jedzenia, a ty chcesz szukać wody i bandaży?

Nie mieliście żadnych apteczek, ani bandaży.

Po chwili blacha z ciastem stanęła w piekarniku.

(nie magią. po prostu) Po kilku minutach i trzech zabitych ghulach zobaczyłyście wejście chronione przez dwa, mocno uzbrojone kuce ziemskie.

Twi zasnęła, a ty przypomniałeś sobie o jej poparzonych kopyach.

- Raczej śpimy - powiedziała Laura i po chwili już chrapała.

Wszysycy ponownie ustawili się przed dymiącymi resztkami ogniska.

Jednak obie dziewczyny nie dopuszczały cie do garów. Ciasto było robione w tempie ekspresowym.

Navis odrzuciła ciało na bok i ponownie znalazła się w powietrzu. Nic jej się nie stało.

W oddali widać było cienie Podmieńców na nocnym niebie.

Navis nie upadła, a zanurkowała i to specjalnie, gdyż leżała na ciele ghula. Jego głowa leżała obok.

Reszta zamarła w bezruchu. Po chwili szum skrzydeł się oddalił.

- Po prostu nie zdzierajmy paszcz i siedźmy - powiedziała Dash, zakopując kolorowy ogon i grzywę pod śniegiem.

- Nie - powiedziała Twi, wsadzając opuchnięte kopyta w śnieg. - Wracają z Ponyville. Nie możemy zwracać na siebie uwagi.

Przemierzałyście znów ruiny. Przed wami leciała Navis. Powoli robił się zmierzch. Nagle czarna klacz zanurkowała w bok i rozległy się odgłosy szarpaniny.

- Ghule - mruknęła Navis, zdjęła linę, która trzymała ja z wózkiem i wystrzeliła w powietrze. Pokemona złapała wasze rzeczy. Część podała tobie, a resztę wzięła na swój grzbiet. Nie wyglądała na zesztywniałą ze strachu, bardziej na lekko przerażoną. Zostawiła wóz i ruszyła na przód.