Nightmare

Poke zaprzeczyła, kręcąc głową i ruszyła wciąż obładowana w stronę strefy mieszkalnej. Navis śmignęła jak strzała do jakiegoś sklepu.

Rozbudziłeś się już i nie było najmniejszej szansy, byś zasnął.

Zegar pokazywał 4 rano.

Śniło ci się niepowodzenie misji, w którym Chrysalis złapała was wszystkich i zamknęła w lochach. Jednak, gdy się obudziłeś, zauważyłeś, że wszyscy nadal śpią. Rozbudził cię koszmar.

Twilight pocałowała cię i położyła się na kanapie po prawej. Ghost i Shy położyli się na drugiej. Reszta rozłożyła się na obu kanapach.

Poke miała juki obładowane różnymi częściami, gdy ją zobaczyłaś. Oczy jej się świeciły, jakby znalazła wielki skarb. Zauważyłaś też Navis wychodzącą z restauracji changeańskiej. Machał do niej uśmiechnięty kelner w kostiumie Podmieńca.

Kasza była słodka, jakby z miodem. Po kilku minutach byliście najedzeni i senni.

Kelner zabrał pieniądze, a gdy je przeliczył, uśmiechnął się do ciebie szczerze. Teraz trzeba będzie zdecydować, co robić... Nie można długo niczym się nie zajmować.

- Acha - powiedziała klacz bardziej do siebie niż do was. Następnie postawiła tacę z miseczkami na stoliku i poszła na piętro.

Jedzenie było przepyszne i jak się okazało, nie aż takie drogie. Gdy zjadłaś, kelner przyniósł ci rachunek. Z takiej restauracji to można się spojdziewać, że byłoby 100 kapsli lub więcej, ale na karteczce pisało 25 kapsli. Tanio, smacznie... Żyć nie umierać.

- Nie ma za co - powiedziała. - Tylko... Powiedzcie mi... Jak tam jest? - zapytała z niekrytą ciekawością.

Po kilku minutach kelner przyniósł ci dwa naleśniki z serem oblane syropem czekoladowym. Pomiędzy nimi został wykonany rządek gałek lodowych o smaku waniliowym pokrytych bitą śmietaną. Do tego pośrodku puchu tradycyjnie umiejscowiono wisienkę.

Po minucie kelner przyszedł ze szklanką cydru. W środku pływały kostki lody, a na brzeg szklanki nabita była cytryna. Po postawieniu przed tobą zamówionego napoju poszedł znowu do kuchni. Przy tym zauważyłaś, że jest jednorożcem, a jego magia jest barwy szafiru. Grzywa była starannie przystrzyżona, kolorem przypominała głębię oceanu. Za to sierść miał w barwie nieba w słoneczny dzień. Takiego, jakie opisywały historie sprzed wojny.

Kelner pokiwał głową i ruszył szybkim krokiem do kuchni. Tymczasem zespół zaczął wygrywać skoczniejsze melodie. Pomiędzy okrągłą sceną, a stolikami było jeszcze sporo miejsca, więc kilka par weszło na parkiet potańczyć.

Po chwili posłania były gotowe, a do pomieszczenia weszła klacz. Trzymała szmaragdową magią tacę z kilkoma miseczkami kaszy.

Po minucie zjawił się u ciebie kelner ubrany w garnitur. Wysłuchał twojego zamówienia. - A jaki napój, madame? - zapytał z uśmiechem. Nie wyglądał na sztywniaka. Wyboru w tej dziedzinie też było mnóstwo.

- Dobrze. Który kolor wybierasz? - zapytała klacz, wyjmując z pudełka małą żółtą kulkę.

Gdy weszłaś do środka, przywitała cię muzyka na żywo i zniewalający zapach naleśników z twarożkiem. Do tego woń gorącej czekolady...

Były różne restauracje, prezentujące różne kuchnie świata. Equestriańką, zebricańską, changeańską, gryfią...

- Tydzień mija równiutko jutro, jakbyś nie zauważyła - powiedziała chłodno Navis. Po chwili znowu kopyto się wyprostowało i usztywniło. - Wybaczcie mi na moment, ale... - powiedziała Poke i ruszyła galopem do jednego ze sklepów. Oczy miała wielkie jak u źrebaka, któremu kupiono zabawkę. Nic dziwnego, w końcu pobiegła do sklepu z maszynkami i urządzeniami...

- Jeny, dobra. Sama chciałaś - powiedziała. Poczyłaś, że znów możesz ruszać kopytem. Żadnej aury, żadnego błysku. Gdy tylko oparłaś się o tą nogę, poczułaś ostry ból.

Było tam kilka restauracji, ale wszystkie zbyt sztywne. Nie było żadnego baru na luzie.