Po prostu Tomek

- Broń, zbroje, jakieś wojskowe duperele. No i gniazdo. Mantykory, jeśli chodzi o ścisłość - wyjaśnił Grim. Dziś miał już nieco lepszy humor, więc nawet chętnie odpowiadał. Po chwili cicho zanucił starą stalliongradzką dumkę. - Mogę was tam zaprowadzić, jeżeli chcecie.

- Wyleczą cię, zobaczysz. A nawet jeśli nie, wygląd nie gra roli. Wciąż jesteś przecież tym samym, wesołym Golden Dustem. I do tego nie Podmieńcem. - starałem się go pocieszyć. - Wiem co przeszedłeś, choć sobie tego nawet nie wyobrażam. Dlatego tu jestem. Wyciągnę cię stąd i zadbam, byś miał normalne życie.

Oczyści cię święty ogień stosu.

Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej Inkwizycji! Dołączam do nich.

Cześć wam. Nie wiem co macie do moich pytań, są bardzo normalne. Ale ja nie o tym.

1. Jak smakuje miłość?

2. Czy porywane kuce się bronią?

3. Nie boicie się zemsty?

4. Czy wy w ogóle się czegoś boicie? Ale szczerze proszę.

Po pokrzepiającym śnie Grim Cognizance udał się na zewnątrz w celu dotlenienia się. Usłyczał mimochodem końcówkę rozmowy.

- Już mówiłem, prowiant na miesiąc jest w lesie. Gdzieś tam - pokazał kierunek - przy ośmiu ubitych Podmieńcach.

Jak dotąd, nie dało to żadnych rezultatów. Za to Nightmare Moon została pierwszą podejrzaną. Próbowała się bronić...

Okej, to było naprawdę dobre. This is 100% approved.

- Co jest? - spytałem krótko. - Może trzeba się zatrzymać?

"Albo po prostu nie może przyjąć tego wszystkiego do wiadomości. Uraz zostanie na całe życie." pomyślałem smutno. Grunt to uciec z Changei.

Serce z wyrytą czerwoną gwiazdą.

Niestety. Po Rainbow zostały tylko komicznie sterczące kopytka.

To spojrzenie niestety nie ma aż takiej mocy. Masz problem.

Chcę zostać piratem.

A portal? Nie ma!

Roznoszę smutek i zwątpienie.

Tak, jako surowiec.

Chcę iść spać.

Armia Czerwona wciąż lepsza od ciebie.

Chcę nauczyć się władać Ciemną Stroną.

Słuchaj Michalinku. Powiem ci jedno. Ty się ciesz, że nie jesteś moim synem. A do filmiku komentarz już był.

DOWN: Jak na piosenkę na szybko, nie jest tak źle.

Nie ubezpieczyła. Bo nie żyje.

To ja ją zabiłem.

- Zdrawstwujtie i wy! Niestety, wciąż nic. Ten tu - wskazał na strażnika - twierdzi, że wszyscy są zajęci.

Pułkownik Rondel zastanowił się.

- Zaraz, Podmieńców? Czy to aby nie te...

Cholera, aż żal niszczyć takie coś. No więc dostałeś się do niewoli, będziesz sprzedawał potiony.

Chcę pomóc MasterBeziemu.

Wyruszyliśmy więc. Co jakiś czas badawczo przypatrywałem się przyjacielowi. Dopóki jesteśmy w Changei, wciąż zdaję się na klacz Podmieńca. Postanowiłem dozbierać po drodze trochę grzybów. I ogarnąć jakoś nowe wiadomości.

Portal nawalił, wyrzuciło cię w klasie.

Chcę zwyciężyć w jakiejś wojnie.

I'm MasterBezi and welcome to jackass!

Chciałbym zobaczyć Nightmare Moon.

Ja bym tam stawił na świerszcza Stanisława.

Czterech towarzyszy z tyłu energicznie przeładowało broń. Proste karabiny typu Mosin, dla wyjaśnienia.

- Nalegamy, to ważne. W końcu gościmy na waszej planecie, czyż nie? - pułkownik wykonał krótki gest i żołnierze z tyłu natychmiast opuścili broń i stanęli na baczność. - Nie chcemy żadnych kłopotów. Swoją drogą, królowa?

Tak, raczej tak.

A ty?

Czułem się dość zmęczony całonocną wartą, ale byłem gotowy iść dalej. Zagrzałem zupy. Zjadłem sam i dałem Dustowi. Wypiliśmy we dwóch resztę wody z bukłaka. Poszedłem zatem go napełnić, ubierając przy okazji pelerynę podróżną.