Po prostu Tomek

Odwróciłem się z furią w oczach. Schowałem się za framugą, gotów zadać bolesny, przy odrobinie szczęścia śmiertelny cios.

- Co oni ci zrobili!? - krzyknąłem. Po czym, powstrzymując silny odruch wymiotny zacząłem zdzierać z Golden Dusta kokon. Dosłownie zdzierać. Autentyczne łzy wypełniły moje oczy, przecież był on moim najlepszym, w sumie jedynym przyjacielem. Zakręciło mi się w głowie, rumieniec gniewu wystąpił na twarz.

- Za to, co Podmieńce robią spalenie miasta to mało! Je trzeba na pale ponabijać! Co do jednego! - wrzasnąłem dziko. Potem głos uwiązł mi w gardle, gdy znowu zebrało mi się na wymioty. Metodycznie uwalniałem Dusta.

(Autentycznie to sobie wyobraziłem. Dzięki Nightmare :/ )

Wkraczam wybijając drzwi kopytem. Gotowy na wszelkie niebezpieczeństwa zawinąłem łańcuchem nad głową. Wyobraźnia już podsuwała mi różne okropne sceny.

- Trzymaj się, już idę! - krzyknąłem trochę bez sensu.

Może to moja wina, ale nie widzę w tym nic śmiesznego. Czy muszę teraz wysłać jakiś filmik?

"Wreszcie!" zdążyłem jeszcze wykrzesać ze swojego mózgu zbiegając po schodach. Z radości już wywijałem dziko łańcuchem.

"Popęd dopadnie każdego." pomyślałem cynicznie, po czym szybko potruchtałem do drzwi. Sprawdziłem czy są otwarte. Jeżeli tak, ostrożnie wchodzę.

Zatrzymałem klacz ruchem kopyta i pokazałem boczne drzwi. Delikatnie, jako znak, poruszyłem łańcuchem.

Ban bo czas ucieka, wieczność czeka.

Grim Cognizance otrząsnął się z zamyślenia. "Takie słuchanie piosenek nic nie da, trzeba działać.". Rysy twarzy znów mu stwardniały. Ze złością otarł łzę i nie przejmując się zachowaniem ciszy poszedł trochę dalej w las. Chciał teraz chwili spokoju.

Przestąpiłem nad ciałami i zasuwam powolutku dalej, za klaczą. Postanowiłem nie zwijać już łańcucha, tylko zabezpieczyć by nie hałasował. Bo jak wyleźli zza rogu, to mało zawału nie dostałem.

Ban bo temat się wyczerpuje.

Kiwnąłem na klacz, po czym starałem się szybko ogłuszyć pijaków.

Bez dalszych ekscesów i prób dorobienia się podążam za nią. Oddycham głęboko coby się uspokoić. Tym razem magii zawdzięczam życie.

Po dotąd nieporuszonym obliczu Grima spłynęła pojedyncza łza. Zatopił się w ponurych rozmyślaniach o domu, rodzinie i Stalliongradzie. Wciąż słuchał piękniej pieśni Animal.

Nie. Wstrzymaj fizjologię w ciele.

Oglądasz polskie filmy?

Podziękowałem bezgłośnie. Daję wyraz faktowi, iż zasłużyła sobie na moje zaufanie.

Nic nie pij. Ciekawe ile wytrzymasz.

Jadłeś kiedyś ser szwajcarski?

- Na zadek Celestii! Alarm w dywanie? - szybko szukam jakiejś kryjówki. Może za posągiem? A może w ogrodzie? Oceniam swoje szanse szybkiego opuszczenia korytarza.

Grim Cognizance wyszedł poza dom zebry. Odpowie przy okazji. Do opuszczenia zacisznego kąta skłoniły go dźwięki kołysanki. Po dłuższej chwili przysłuchiwania się podszedł cicho do Animal i Atlantisa. Bez słowa spoglądał na dwójkę kucyków.

Nie, siedź do rana.

A węża?

Tak.

Chciałbyś mieć pająka?

- Skromna to ona na pewno nie jest. - wyszeptałem. Wciąż w napięciu powoli wyłuskałem nóż. "Coś z tej wyprawy muszę mieć." pomyślałem, po czym wyciąłem z dywanu kilka szmaragdów.

- Zgoda - powiedział krótko, po czym przerwał nadawanie.

- Przygotować komunikator na następny raz. Radio traktujemy jako rezerwę. - rzekł komisarz Kupała. Po zakończeniu rozmowy udał się na okręt, by skontaktować się z przywódcami Związku. Kontakt zaowocował zdjęciem go z funkcji Naczelnika Sił Zbrojnych. Został za to członkiem nowej Rady Equestrii, którą ma powołać.

Powoli ruszył już kombinat wydobywczy. Rozpoczęto ostateczne przekształcanie bazy w kolonię. Ukończono także budowę fortu. Zorganizowanie armii jednak wciąż trwa. Pchnięto zwiadowców pieszych i lotniczych do Equestrii i Changei.

(Mały edit, bo taka kwestia jest. Kto kontroluje Equestrię i księżniczki? Bo Changeę i Chrysię Nightmare a Sombraland ty i Pawlex.)

Powoli, z nerwami napiętymi jak postronki, wkroczyłem za nią. Byłem gotów wycofać się błyskawicznie w razie zagrożenia.

Skończyłem pisać i dobrze zabezpieczyłem notatki. Po chwili potruchtałem ostrożnie za klaczą-Podmieńcem.