Po prostu Tomek

Ban, bo każda filozofia upada właśnie w tym momencie.

Zacne avatary, choć zmieniają się jak w kalejdoskopie.

Ban bo czas, by świat spłonął.

- Nie martw się, to ja, Grim. Jesteś już wolny. Tylko nie krzycz bo nas dopadną. - powiedziałem cicho. Bardzo cieszyłem się z tego, że ogier obudził się. Delikatnie podłożyłem mu bukłak z wodą. - Pij, dobrze ci zrobi.

- Co mnie to obchodzi? - zwróciłem się w stronę klaczy. Żachnąłem się. - Jak dotąd zaobserwowałem, ze Changea jest pocukrowanym siedliskiem zła! Jeśli kucyki zasługują na taki los, to co mamy zrobić z wami, hmm? Może pogłaskać?

Zastanowiłem się. - Jeżeli masz mnie przekonać do pomocy, musisz dysponować naprawdę silnymi dowodami. - oznajmiłem.

Grim słyszał cichy szmer rozmowy. Nie wiedział czego dotyczy, i zbytnio go to nie obchodziło. Przywołany jednak do rzeczywistości, postanowił wykorzystać chwilę wolnego czasu i przespać się. Wrócił więc powoli do chatki Zecory. Miał nadzieję doczekać się odpowiedzi od zebry, gdy już wstanie. Przelotnie spojrzał jeszcze na Animal i Atlantisa, oraz jakiegoś małego królika.

- Czy wszystko z wami w porządku? - postanowił spytać. W końcu będzie musiał przebywać w tym towarzystwie Discord wie jak długo.

Wysłuchał odpowiedzi, po czym udał się na spoczynek.

Aldehyd

I umarł. Wszystkim było smutno.

Ban, bo zgłodniałem.

Odetchnąłem z ulgą, i to nawet podwójną. Ale to jeszcze nie koniec zabawy. Wyciągam z juk leki i orientuje się, czy któryś może pomóc. Oczywiście kryję się wpierw w jakichś krzakach. Próbuję ocucić przyjaciela. Zbadałem też uszkodzenia ciała oraz postęp przemiany. Miałem naprawdę wielką ochotę wrócić do pałacu i zrobić coś nieprzyjemnego. Jednak Golden Dust był dużo ważniejszy niż zemsta. Zwróciłem się w stronę klaczy.

- Jeśli twoja siostra nie cierpi teraz tak jak on - powiedziałem złowrogo, wskazując Dusta - to spalenie miasta będzie dopiero początkiem.

Zecora ()

Nie.

Czy jesteś w wieku szkolnym?

Lemiesz.

Po coś słodkiego za dzielność.

RD, RD everywhere...

Ban bo nie wiem czemu sygna jest brzydka.

Dash? Nieee, to zbyt oczywiste. Niech więc będzie Scootaloo.

Nie, ale to jest dobry pomysł. Dzięki.

Chcesz może darmowy głaz ?

Możliwie szybko, jednak w taki sposób, by nie uszkodzić przyjaciela udaję się w kierunku wyjścia. "Jest jeszcze jeden drobny problem. Jak do jasnej cholery wrócimy do Equestrii? Nie mówiąc o wyjściu z miasta?" pomyślałem trzeźwo. No to mam problem.

Znów biorę Dusta na grzbiet i wykradam się.

Delikatnie położyłem Dusta na ziemi. Mały nie umie mówić, to mi nie pomoże.

- Podlecz go trochę tą twoją magią. Ja idę zobaczyć, co tam jest.

Ledwo powstrzymałem się przed kopnięciem źrebaka, gdy tylko podniósł nóż. Poznałem go jednak. Skinąłem głową w geście dziękczynienia, po czym wziąłem przyjaciela na grzbiet. Wziąłem także nóż i łańcuch.

Dla pewności wbiłem jeszcze nóż w domniemane zwłoki, po czym przystąpiłem ponownie do walki z kokonem, właśnie nożem sobie pomagając. Sprawdzam, co to za patyk.

Zależnie od czasów odpowiednio Czyngis Chan, car Iwan IV Groźny, król Kazimierz Wielki, król Stefan Batory, generał Józef Bem, Lew Trocki.

EDIT: Jeszcze bym o Leninie zapomniał, what a shame.

Zaciskam pętlę jeszcze bardziej. Wkładam w to całą moją złość. Niech Podmieniec cierpi. Czekam spokojnie aż się udusi.

Założyłem Podmieńcowi łańcuch jak garotę i błyskawicznie zacisnąłem. Nie powinien wydać żadnego dźwięku, tym bardziej się ruszyć.

- Niespodzianka, zmiennkoształtny skur***** - wyszeptałem do niego.