Po prostu Tomek

Trudno zniszczyć takie marzenie, ale co tam. Zapłonęły stosy.

Chcę wysłać księżniczki na księżyc, za Orwella.

Nie, to nie. - powiedziałem przez zęby. Nie miałem czasu użerać się z bachorem. Zanim zabiję krokodyla gówniarz zdąży uciec.

Żeby zachować honor na odchodnym powiedziałem jeszcze jedną rzecz: - Dziękuję.

Następnie pogalopowałem do lasu, zabierając pióro, pergamin oraz atrament. Lepiej stąd zniknąć, możliwie szybko.

Niestety, zostajesz mianowany nadwornym optymistą.

Chcę, żeby księżniczki powieszono.

Zaiste, Rainbow Wave. Czego to ludzie nie wymyślą, by zaspokoić żądze. Clopy nie powinny w ogóle istnieć. Tak samo gore. Nie w kucykach. Nie po to je stworzono.

Nie, władzę przejęło Powszechne Stowarzyszenie Hejterów.

Chcę napić się czegoś z procentami.

To był zakamuflowany ninja.

Chcę dostać pizzę o promieniu 60 cm.

Ban, bo tęcza powstaje w wyniku załamania światła.

Dogadali się z nimi i razem sieją teraz chaos i zniszczenie.

Niech barierę szlag trafi.

Któraś z księżniczek, whatever.

- Gdzie, do cholery! Wracaj tu zaraz! - wrzasnąłem za nim. "Jak mnie gnojek wyda to łeb mu urwę." pomyślałem, po czym starałem się go zatrzymać.

Raczej nie, choć ma potencjał.

Lubisz hity lat 80.?

Ban, bo nauka to potęgi klucz, jak będziesz mieć dużo kluczy zostaniesz woźnym.

W życiu.

Masz powyżej 16 lat?

Kiwi.

Cukier buraczany czy trzcinowy?

Grim postanowił spróbować szczęścia i z gałęzi, liści oraz trawy uczynić prowizoryczne juki lub coś na kształt sań.(Jedne juki już mam, jest w zgłoszeniu.) Kolczugę chciał założyć, w jeden miecz się wyposażyć. Monety włożył do kieszeni kurtki, która będzie na kolczudze. Puklerz także założył. Trochę prowiantu dla siebie. Resztę postanowił wziąć jak uda się zrobić torbę/sanie.

- Prawda boli.

Zapisałem to sobie.

- Polujecie na coś poza kucykami? - zapytałem.

Changea okazała się zupełnie inna niż się spodziewałem. Przyjazne krokodyle, Podmieńce-grzybiarze, ładne domki, elektryfikacja, lasy i inne tego typu. To cenna wiedza i może się kiedyś przydać, dlatego gdy wszystko się skończy, napiszę książkę. Teraz w drodze robię krótkie notatki o wszystkim co już zobaczyłem.

- Co do cholery? Ech, nieważne, co za powalony kraj. - powiedziałem zdziwiony. - No chodź, musimy iść dalej. Sam do stolicy nie dojdę.

Powoli, uważając by nie wpaść do wody, napełniam bukłak. Uważam też na źrebaka, jak wpadnie to klops.

Ban bo padłeś, powstań.

Kiedy dorosły Podmieniec oddalił się, zwróciłem się do źrebaka.

- Żarty sobie stroisz? Ale aluzję pojąłem, w lesie też nie jest dość jasno jak dla was. - przerwałem na chwilę, rozglądając się. - Żeby to był ostatni raz! Teraz prowadź do źródła wody.

Zakładam łańcuch na powrót tam gdzie był. Przystąpiłem do zbierania tych grzybów, jednak tak, by iść tam gdzie jestem prowadzony.

- Łeb w dół i cisza! - szepczę, po czym ukrywam się w jakichś krzakach. Powoli i cicho zdejmuję łańcuch z kopyta. Na wszelki wypadek.

- Czy normalne kucyki też mogą jeść te grzyby? - zapytałem rzeczowo. Warto byłoby zebrać trochę, w końcu jabłka i suchary nie starczą na wieczność. Trzeba też poszukać wody.

- Znasz okolicę, Podmieńcze?

"Zielone i fosforyzujące. To połączenie raczej nie świadczy o jadalności. I jeszcze te kleiste krzaki." pomyślawszy to, pochodziłem jeszcze trochę po lesie. Gdy nadszedł czas, zbudziłem małego i sam położyłem się spać.