Po prostu Tomek

(Fair enough. Co z tym OP?)

Wykorzystałem jej pęd, powinno ją przenieść obok. Nastawiłem kopię tak, by wplątała jej się między kopyta. Jeśli to nie poskutkuje, zaprzestaję sztuczek i rzucam się galopem w stronę Rainbow Dash.

(To dobra zasada. Dwa: wprowadzić upływ czasu. Żeby nie było odbudowy potężnej armii w dwa posty. Trzy: zerwać z OP. Zero Gwiezdnych Kuźni, Gwiazd Śmierci, Machinariów.)

Zdenerwowany postanowiłem machnąć kopią w Rainbow, celując na wysokość klatki piersiowej.

(Może zamiast MG sporządzimy listę zasad, którymi będą kierować się gracze?)

(Nic się nie stało, Nightmare. Wiem jak to jest, mistrzowałem do D&D i dwóch autorskich systemów jedocześnie.)

Grim postanowił nie odpowiadać na zaczepkę. Udał się do lasu w poszukiwaniu owoców i korzonków zdatnych do jedzenia.

Otrzepałem się z ziemi. Stanąłem ponownie w szrankach. Teraz postanowiłem połączyć dwie poprzednie taktyki. Popędziłem prosto na Rainbow. Gdy zbliżyliśmy się na tyle, że nie zdołałaby wyhamować, zatrzymałem się, zaparłem kopytami i wycelowałem kopię prosto w nią.

- Ja mogę iść po jedzenie. Jeżeli nie mogę iść do biblioteki... - powiedział głośno Grim rozglądając się po obecnych.

- Słuchaj, magiku. Zażegnajmy ten konflikt bardzo prosto. Ucisz się więc.

- Nie ja zaczynałem. - powiedział do Magictecha. Zapakował czekoladę do juk na grzbiecie.

- Za moich czasów to kucyki były dobrze wychowane, doceniały pracę innych, były pomocne i nie wtykały nosa gdzie nie trzeba. Nie było Discorda, Nightmare Moon i całej tej hałastry. - ponuro wymruczał pod nosem.

Grim bez słowa wyjaśnienia czy współczucia zaczął zbierać nadtopioną czekoladę i owijać w liście.

- Biblioteka? - zainteresował się Grim. - Jeszcze nie miałem okazji tam zajść. Mogę iść z tobą, Dakelin.

Żeby to cholera, dobra jest. To spróbujmy inaczej. Powstałem i znowu ruszyłem do ataku, tum razem zamierzając całkowicie wykorzystać pęd, uważając jednak by nie dać się wybić.

Gdy na dworze znowu wybuchło jakieś zamieszanie Grim postanowił wyjść z domu. Nie było przecież sensu tak tkwić. Rozejrzał się.

- Co tu się znowu, do jasnej cholery i zarazy, wyprawia?

*Nagle dookoła zaczęły sypać się ulotki propagandowe*

Podmieńce!

Wasza królowa nie jest taka wspaniała i dobra jak myślicie. To podstępna tyranka poddająca was permanentej inwigilacji! Szpieguje was zawsze i wszędzie. Podszywa się pod was i podsłuchuje. Niszczy wolność słowa.

Wybiła godzina rewolucji. Do broni, za wolność, równość i sprawiedliwość. Za nową Republikę Changei!

Wyhamowałem tuż przed zderzeniem i przesunąłem się odrobinę, tak by Rainbow przeleciała obok.

- Jeszcze tego brakowało. Ja nie wiem, powiesić się można! Nie będziesz mi dzieciaku rozkazywać. Nie ja zacząłem kłótnię. - wycedził Grim. Wrócił do domu i zamknął drzwi, po czym zaczął rozmyślać o towarzyszach. Jak dotąd raczej mu się nie podobali.

(Bo moje statki są z założenia bojowe, nie przerabiane. Zresztą, pytaj MG.)

- Dobra robota panowie, łupy nasze. Chyba czas znikać, zanim gorąco się zrobi. - Kupała zwrócił się do podwładnych.

- Gandziu, jak będzie trzeba pomocy, to wiesz gdzie nas szukać. - powiedział jeszcze przez komunikator.

- Przyjaźń już umarła, Magictech. Troszcz się o siebie. I szacunku trochę. - powiedział powoli Grim, po czym podszedł do Green. - Dziękuję. - rzucił krótko.

- A ty - zwrócił się do nowoprzybyłego - z włażeniem do głów nie eksperymentuj. Nie w mojej obecności.

Ban bo zastój w temacie.

- No tak, czego innego można się spodziewać od takich jak wy. Chamstwo i groźby, ot co. - powiedział spokojniej Grim, zwracając się do Green - No, na co czekasz? Strzelaj! Wyżyj się!

Potem odwrócił się do Magic Hooves'a.

- Gdzieś mam Equestrię. Chodzi o mój dom.

Też ruszyłem galopem, w ostatniej chwili przerzucając ciężar ciała tak, by trafić Rainbow Dash, a jak się nie uda, to przebiec bokiem.

zadziwieniem. Pinkie uśmiechała się od ucha do ucha jak gdyby nigdy nic.

- Nie do ciebie, narwańcu, ale jak chcesz, to stawaj. Myślisz, że jak umiesz czarować to jesteś Discord wie kim? - krzyknął już Grim. Dał się wyprowadzić z równowagi. Nienawidził magii i wywyższania się. "Na kogo ja trafiłem?!" pomyślał.

- Uch, jakie te bachory ostatnio pyskate. Bynajmniej oglądam telewizję z cydrem w kopytach. Zasuwam w polu od rana do wieczora pracując na utrzymanie siebie i takich darmozjadów jak ty. Doceń to. - zimno rzucił Grim, mierząc jednorożca spojrzeniem stalowoszarych oczu.

że są zrobione ze steropianu! Co ta Pinkie znowu wymyśliła?

(Nie psuj mi przyjaznej Nightmare Moon )