black_scroll

- Właśnie. A co jeśli tak jest? Co jeśli... - spytała Rainbow, jednak groźne spojrzenie Twilight przerwało jej rozmyślania. - Spokojnie Arcum, na pewno tak nie jest - te badania, test które ci robiłam, nie potrafią przywołać fałszywych wspomnień, jedynie te prawdziwe. Także jeśli widziałaś małą Applejack, znaczy, że kiedyś ją znałaś - ciepły uśmiech, który ci posłała, odrobinę podniósł cię na duchu. - Tak, nie martw się, będzie dobrze - Fluttershy także próbowała cię pocieszyć. - Skoro tak mówisz Twilight - twoje niepewności przeszły na Rainbow, która dalej nie do końca była przekonana.

Hełm, chociaż miał za zadanie wspomagać, w obecnym stanie tylko pogarszał ci widoczność. Nigdzie większego schowka nie dostrzegłeś, lecz odgłos zbliżających kroków odruchowo wrzucił cię w stos kartonów i innych śmieci. Widoczność miałeś minimalną i w duchu modliłeś się żeby nie było cię widać. Okazało się, że obok ciebie przechodził Bozar. Jego mina wskazywała dziką satysfakcję, pewnie wyobrażał sobie twoje martwe truchło. Radosnym krokiem skierował się w stronę baru. Spóźniona myśl dotarła do twojej głowy. Pewnie zaraz zorientują się, że nie ma cię w barze i zaczną cię szukać. A to oznaczało tylko kłopoty.

Bileter zwolnił jeszcze bardziej krok, pozwalając ci się dogonić. Teraz praktycznie nie posuwał się naprzód. - Huh? Ach, no to mówię. Najlepiej będzie panu po prostu stać z wszystkimi innymi, może trochę z tyłu, bo będzie wyżej. Chociaż z drugiej strony, wtedy może pan gorzej słyszeć sztukę... - zamyślił się ogier. Nagle na jego pyszczku pojawił się dziwny uśmiech. - Skoro idzie pan na randkę, to miejsce na wieży ratuszowej powinno być dla pana idealne. Widok powinien być niezły, słychać chyba będzie wszystko, a i jeśli dobrze pójdzie to spokojnie sobie pan poużywa.

W liście, zapomniałeś o bizonach, rdzennych mieszkańcach Equestrii. Nieładnie, mieli własny odcinek. Poza tym, raczej pisze się Roki, niż Roci. Grałeś Hill kiedyś w Heroesów 3? W twierdzy były właśnie Roki i to jest zawsze to samo. Wielkie orły. Były też w Władcy Pierścieni, chociaż tam nie nazywano ich Rokami, ale co tam... No i gdzie feniksy?! Tyle masz tu w spisie wszelakiego tałatajstwa, a nie ma tego co było w serialu. I uważam, że powinniśmy się zdecydować czy bierzemy potwory światowe + słowiańskie, czy romańskie czy azjatyckie czy germańskie, a nie wrzucać wszystko do jednego wora jak leci, bo nijak to się ze sobą nie ma. Tak jak Flippyn mówi, sztuczne materiały mogą istnieć w Equestrii. A może właśnie hodują świnie na skórę do zbroi? Albo na słoninkę dla biednych sikorek na zimę? xD To chyba mało istotne pytanie jeśli gadamy o gwardzistach. Przynajmniej według mnie. Nic. Ale taka duża baza zwraca na siebię uwagę, więc raczej dryfuje w znanym miejscu. Nie. To tak jak spytać, czy jeśli kilkanaście metrów kwadratowych wody, może swoim ciśnieniem zgnieść czaszkę, to czy kropelka może zrobić krzywdę. Można, ale jest to tak ciężkie do wykonania, że lepiej i łatwiej pozostać przy konwencjonalniej broni, To nie Iron Man 3. Myślę, że dwa najpotężniejsze alicorny dałyby sobie radę z podniszczeniem warstwy skalnej utrzymującej miasto i zamek. Podejrzewam nawet, że wsporniki i sama skała jest wzmocniona magicznie, w końcu w jaskiniach pod Canterlotem było kiedyś więzienie, więc pewnie zewnętrzne ściany miało jakoś umocnione by zapobiec ucieczkom. Nie ma dzielnic mniejszości. Equestria to kraj gdzie każdy jest równy i tolerancyjny. Patrz na osły żyjące w Ponyville. Jestem przekonany, że Zecora żyłaby także w mieście, gdyby tylko chciała. A ona po prostu lubi samotność. No i jak się mieszka w takim miejscu, kucyki przychodzą do ciebie tylko w istotnych sprawach xD. Nie. No może w dużych miastach formują się małe gangi, jak to bywa z dużymi miastami. Jeśli już to Cyganie - muły/osły, Muzułamanie - konie arabskie, z Arabii Siodłowej, Żydzi - nie mam pojęcia, gryfy? No a Indianie to nie wymienione wcześniej bizony. Ne. Według mnie do takich oddziałów międzyrasowych służy La Légion équestrangère (odpowiednik Legii Cudzoziemskiej). Gwardia to kucyki. Pewnie sokołami. Albo sowami. Nie widzę trzeciego wyjścia (w Equestrii nie bardzo widać żeby żyły gołębie). Ptaki pocztowe są zawsze dobrym pomysłem Za wrotami Tartaru jest spawn wszelakich potworów / portal do uniwersum potworów. Kto przekracza Wrota Tartaru, niech porzuci wszelką nadzieję. To jest Amerykański serial, na Nowym Kontynencie nie wiedzą co to szlachta i skąd takie coś ma pieniądze. Pewnie myślą, że ukradli a potem dziedziczyli jak Sknerus McKwacz. I czemu nie mogliby mieć własnej ochrony? Jakoś trzeba bronić swojej własności. Podatki... Nie pokazują, bo jak sam stwierdziłeś, serial to propaganda, a nikt nie będzie propagować, że trzeba płacić podatki Poza tym wyobraź sobie 20 minut liczenia przychodów od pracy w cukiernii, a następnie liczenie ulgi w związku ze służbą społeczną (w końcu Pinkie jest Powierniczką Harmonii). Czy to się liczy jako pracownik państwowy? Powinna dostać 13-stkę? Myślę, że to niestotne dla zabawy. Na co komu prąd? Nikt tego nie używa, patrz na Braci Flim Flam. Nawet furgonetki są ciągnięte przez konie, w końcu to cholerne konie! Chociaż, na paradzie platformy jechały same. Oj stary, po coś zaczął temat ropy... przy kimś kto od dwóch lat to studiuje Po pierwsze trzeba by pomyśleć, jak długo się wydobywa ropę. Jeśli jest to stosunkowo nowe przedsięwzięcie, to pewnie jeszcze używają metody udarowej, która nie wymaga maszyn, jedynie siły ogierów ziemnych - tą rasę widzę przy wydobywaniu ropy. Jeśli zakładamy, że ropę wydobywa się od jakiegoś czasu, powiedzmy ponad 50 lat - sprawa jest trudniejsza, bo to oznacza wykorzystywanie metod wgłębnych na szeroką skalę, wiercenie stołowe, rozwój technologii płuczkowej, tworzenie wierteł gryzowych i diamentowych, przemysł hutniczy musi produkować w masowej ilości stalowe rury i maszty i wieże wiertnicze, co oznacza automatyczny rozwój przemysłu ciężkiego, gdyż w pewnym momencie po prostu siła kucyków nie wystarczy do podciągania przewodu, szczególnie przez ciężar obciążników, co oznacza wprowadzanie podciągników i silników spalinowych, co też z kolei tylko bardziej napędza wydobywanie ropy. Nie mówiąc o problemie z utrzymywaniem podwyższonego ciśnienia (parę megapaskali), żeby przy dowiercaniu się nie nastąpiła erupcja złoża, odpowiednie zabezpieczanie ścian otworu też musi zostać dobrze zrobione, ale w końcu kucyki mają beton, więc... *Wdech* (Dobra, udało mi się siebie zatrzymać) Najpierw zadajmy sobie pytanie. Czy jest sens, by kucyki wydobywały ropę? Ewentualnie najeżdżały konie arabskie, którym prędzej potrzebna będzie ropa, bo przecież nie mają magii i potrzebują energii do napędzania maszyn, żeby nie zostać w tyle w wyścigu zbrojeń? Najprędzej, do wytwarzania plastiku.

Gdy bileter zobaczył twój pysk, odruchowo przesunął się na krześle do tyłu. - Och, pan z policji.. ale, ale, przecież ja niczego nie zrobiłem, znaczy... - poprawił przekrzywione okulary. Widać dopiero teraz dotarł do niego cel twojej wizyty. - Ale ma pan świadomość, że to odbywa się na wolnym powietrzu? Większość kucyków wtedy stoi, nawet sama pani Burmistrz... Ale jak pan chce urzędowo jakieś specjalne miejsce, mogę udostępnić panu wieżę ratuszową na czas przedstawienia, będę musiał to tylko skonsultować z ratuszem... Bileter spokojnie zszedł z krzesła, postawił przy okienku karteczkę "Wracam za chwilę" i opuścił spokojnym krokiem budkę, nieśpiesznym krokiem udając się w stronę ratusza.

CO?! To się nazywa szantaż emocjonalny i ja sobie panie to zapamiętam! I nie kręć tutaj z czasoprzestrzenią. Ekhm. O kim mówisz? Koniki (czyli kuce) są NIEparzystokopytne (jedno kopyto na nogę), a krówki właśnie doceniam. To tylko spekulacje. To samo powiedzieli wynajęci ochroniarze, jak się włamali do jednej z aptek, w których pracowała moja mama - przecież ich tam nie było, więc jak mieli złapać złodzieja? To już nie mój problem, że ich nie było. Mogli przylecieć, teleportować się, cokolwiek. A to czemu nie ma JAKIEGOKOLWIEK posterunku gwardii w Ponyville, nawet przed przybyciem Twilight wyjaśnić można tak, że przecież Canterlot stosunkowo niedaleko to można w najgorszym wypadku wysłać canterlockie oddziały. Jak już mówiłem w naszej prywatnej konwersacji, która nie jest na ten, ale na inny temat, ale co tam, że pozwolę, bo chcę także pobawić się żołnierzykami. Ale jesteśmy już dużymi chłopcami, nosy nam wystają ponad blat stołu, więc ustalamy zasady zabawy, a przy tym zawsze występują jakieś tarcia.

Dobra, może pierwsza część mojego poprzedniego posta była lekko przesadzona (i wkurzyła Hilla) - wszak mało radości płynie z zabijania pomniejszych stworzeń, jednak dalej dla mnie ustawki z minotaurami są... hm poza zasięgiem, nawet takiego gwardzisty. Osobiście uważam, że oddział, powinien składać się z żołnierzy w liczbie równej jakiejś wielokrotności trójek + dowódca. Czemu wielokrotności? Uważam, że zrównoważony oddział, który będzie najbardziej flexible (jakie jest na to słowo po polsku?) składać się musi z równej ilości ziemskich kucyków, jednorożców i pegazów. Wydaje mi się, że gwardziści powinni umieć walczyć na podobnym poziomie, lecz mieć bardzo określone specjalizacje. Jakie? No to już zależy od twórców gwardzistów, myślałem np. o jednorożcu medyku, kucyku ziemski potrafiącym wywołać drgania uderzając kopytkami w ziemie etc.

Wszystko fajnie pięknie, tylko rzucę jedno ALE złożone z dwóch słów, które będą jak kubeł zimnej wody na Twoje rozważania. Klejnoty Harmonii Tak, tak. Na najgroźniejsze, najniebezpieczniejsze misje wysyłane jest sześć klaczy, prawdopodobnie w wieku kwalifikowanym jako młode dorosłe (nie wzorowałbym się wiekiem bohaterek serialu na EQG, tam Photo Finish, parodia redaktor naczelnej Vogue, też jest licealistką). Smoki pod Ponyville, które chcę przypomnieć, leży u stóp Canterlotu, to ich działka a nie gwardii. Więc gwardia nie chodzi na żadne supermega stwory. Oni są o poziom niżej. Właśnie powinni zajmować się jakimiś monstrami rozsianymi po całym kraju, które nie stanowią zagrożenia dla całej Equestrii, lecz jedynie dla znacznej jej części. Nie ma co z nich robić superbadassów, gdyż takie kuce Equestrii nie są potrzebne. Mamy Powierniczki Harmonii, one się zajmą największym syfem. Zeppeliny? Proszę Cię. Equestria nie ma absurdalnie wielkich sił militarnych, to nie plemię ognia, żeby każdego atakować statkiem powietrznym. Patrz na "gigantyczne" ilości straży z finału drugiego sezonu. Jeśli ich tam była w sumie setka, tooo... i tak ich było za mało i byli zbyt niedotrenowani by pokonać changelingi. A to miała być elita. Najlepsi z najlepszych, no bo jakich innych brać do osłaniania Canterlotu i księżniczek? Nie rozśmieszaj mnie, ustawki z minotaurami? Tyś widział Iron Willa - niegroźnego minotaura pracującego jako obwoźny nauczyciel pewności siebie? Jestem pewny, że on był jednym z niższych i słabszych. Najprędzej to czarnoksiężnicy kryminaliści, chociaż nie bardzo wiem, jak tacy mieliby działać w Equestrii... Nie pozostaje nic więc, jak dla mnie (chyba że wymyślę coś nowego) jak grupa państwowych, dobrze wyposażonych wiedźminów pracująca grupowo. Ewentualnie, mogliby, ale tu byłoby więcej rzeczy do uzgodnienia, podejmowaliby działania dywersyjne na terenie obcych krajów ("ratowanie" ropy z rąk Arabii Siodłowej, pomaganie pozbyć się nowych naszyjników antymagicznych Gryfiemu Królestwu, takie tam)

Ty zawsze się rozpisujesz xD Jestem jak najbardziej za zabawą, gdyż mógłby to być fantastyczny pomysł, przy nie tak dużym nakładzie pracy, chociaż nie bardzo wiem, czym to różniłoby się od normalnej sesji... Nie żeby normalna sesja mi przeszkadzała, chętnie wziąłbym udział w czymś takim I tutaj muszę przyznać Skrzynkowi dużo racji. Jeśli chcemy coś takiego stworzyć i to dobrze, trzeba by usystematyzować pewne rzeczy. Nie bardzo rozumiem kogoś kto narzeka na niechwytność kopytek skoro, jak widać, jest to kanoniczne. Kopytka są kopytkami, ale w niewyjaśniony sposób są chwytne (drugi przykład, jak w lekcji zero Twilight próbuje odkręcić kopytkiem słoik). Jednak jest kwestia broni dystanowej, hierarchi, może jakiegoś kodeksu, które trzeba by ustalić przed zabawą i przed tworzeniem gwardzistów. I tutaj najlepszym sposobem byłaby ankieta poprzedzona przedstawieniem swoich pomysłów przez chętnych do gry (np w tym temacie). Zrobić jawne głosowania (aby przypilnować uczestników, żeby nie głosowali na swój pomysł) i wtedy wybrać najchętniej wybieraną ideę. I co Ty, Skrzynek masz do kucykowych ŁUCZNIKów hę?!

Rozumiem. Przepraszam, nie dostrzegłem, że Drzewo ostatnio był na forum 28 października, po czym zniknął. Cóż... po jego poprzednim powrocie gadałem z nim, mam nadzieję, że wziął sobie to do serca i niedługo napisze posty, ewentualnie poinformuje, że go nie będzie dłuższy czas.

Gajz, izi! Ever ma do ogarnięcia trzy powiązane sesje! Musi skonfrontować to, co napisaliśmy, z tym co dla nas przygotował. Jeśli chcecie żeby trzy odpisy poszły jednocześnie, musi je odpowiednio zsynchronizować. Kurna, to nie jest tak proste jak wam się wydaje! Samo pisanie potrafi zabrać lwią część czasu (coś o tym wiem). Chyba warto poczekać, na w miarę porządny odpis, przynajmniej ja wolę. No chyba, że lubicie szybkie, nieprzemyślane posty, które ciężko jest zrozumieć nawet po piętnastym czytaniu. Bronię go, bo sam GMuję i wiem, jakie to potrafi być wymagające, stworzyć zadowalający odpis do sesji. A co to musi być jak się wypuszcza potrójny post.

Ja tam jestem dowartościowany, że aż się pochwalę swoimi zdjęciami z imprezy Halloweenowej. Ładny jestem prawda? xD Ach no i tak, wiem, że nie umiem zrobić normalnej miny do zdjęcia. Taki już jestem. Nie wierzycie? Tu jest drugi dowód.

Tak jak dostrzegłeś wcześniej, teatrokino, było małym lekko obskurnym budynkiem. Nie był zaniedbany, lecz odstawał w jaskrawości i czystości od reszty miasteczka. Przed wejściem była budka biletera, w której drzemał na obrotowym krześle starszy kuc, w pomiętym uniformie. Kiedy się zbliżyłeś, ocknął się, rozejrzał nieprzytomnym wzrokiem, który po krótkiej chwili skupił się na tobie. Kopytko postukało na oślep po biurku, znajdując okulary, które wylądowały na nosie biletera. - Ta, ach, co jest? Słucham, czego sobie pan życzy? - spytał ogier, próbując się przypatrzeć twojemu pyszczkowi.

//byłoby miło gdybyś tworzył trochę dłuższe odpisy, gdyż nie jestem w stanie odpisywać kilka razy dziennie, a ostatnio nie mam nawet czasu by odpisywać codziennie Królik trochę się przestraszył twojego wzroku i pozostając pyszczkiem przodem do Ciebie, cofnął się w stronę klaczy, by wkrótce się za nią schować. - W zasadzie, to nie popieramy nikogo - klacz czule pogłaskała królika. - Staram się zachować neutralność, choć nie zawsze mi to wychodzi... A twojego przyjaciela zabrali tamtędy - wskazała kopytkiem nieodległy las. - Ale uważaj tam jest niebezpiecznie. Mówi się, że czają się tam niezwykłe potwory, które nie mają litości dla nikogo - na jej pyszczku malowało się autentyczne przerażenie. - Pf, potwory nie istnieją, prawda szefie? - nieco lekceważąco odezwała się Vimms. - Jedynie jakieś pokraki, które padają od kilkunastu strzałów. Szczególnie ciężko będzie znaleźć tutaj coś, co przebije się przez nasze bariery kinetyczne.

//prosiłbym o dłuższe odpisy, gdyż nie mogę odpisywać kilka razy dziennie, a sam nie będę ciągnął sesji Ogólnie mówiąc, twoje myśli dotyczące Applejack byłby ambiwalentne. Nie mogłaś się zdecydować czy bardziej cieszysz się, że zobaczysz Applejack, z drugiej strony bałaś się, że może to po prostu nie być prawda, jedynie brednie jakiejś szalonej samotniczki z lasu Everfree. Wewnętrzne rozdarcie trwało w tobie, dopóki z rozmyślań nie wyrwało cię pytanie Twilight. - Wyglądasz jakoś słabo. O czym tak rozmyślasz? Okazało się, że w przedziale panowała cisza, a wszystkie klacze wpatrywały się w ciebie z troską.

Z hukiem otworzyłeś drzwi knajpy, opuszczając głośne miejsce. Na zewnątrz było już kompletnie ciemno, jedynie rzadko rozstawione prowizoryczne latarnie rozświetlały urokliwe (na swój sposób) uliczki Złomowa. Stałeś i nie bardzo wiedziałeś dokąd się udać - w końcu byłeś pierwszy raz w tym mieście. Zacząłeś się szwendać, mając nadzieję, na znalezienie jakiegoś drugiego dna propozycji wspólnego picia. Okolica była podejrzana, chociaż co jakiś czas w zasięgu oczu pojawiał się patrol strażników. Nagle z bocznej uliczki, której nie obejmowało światło latarni posłyszałeś szepczący głos. Pomimo znacznego upojenia, zdałeś sobie sprawę, że rozmowa jest w środku wątku. - ...spoko, mogę uciszyć tego blacharza, skoro wam tak przeszkadza.

Trandoshanin podążył za lekarzem. Po drodze jego wzrok przykuł miecz świetlny. Ta broń... tego właśnie szukał, była tak blisko... Lecz nie mógł tak po prostu do niej podbiec, strzelić jej w gardło i uciec. Była to kusząca propozycja, lecz w obecnym stanie, nie dałby rady, szczególnie, że jedi będzie najpewniej godnym przeciwnikiem, dużo trudniejszym niż ta "ćpunka". - Nic takiego. Po prosssstu zostałem possstrzelony przesss głupią, ludzką ćpunkę - wyjaśnił trandoshanin, gapiąc się mało dyskretnie na właścicielkę mistycznej broni. Starał się zapamiętać jak najlepiej jej twarz, może kiedyś, gdzieś, w ciemnej uliczce spotka ją... Wtedy będzie wiedział, że ona jest jedi, a ona nie będzie wiedziała, że Krussk chce ją zabić i zabrać jej miecz. Wystawił ranę w stronę medyka, by ten mógł lepiej ją obejrzeć.

Ignorowanie głodu nie było najprostszą rzeczą, lecz na razie wam się to udawało. Torgrund ruszył przed siebie, a Federico podążył za nim. Pozostała dwójka niepewnie spojrzała po sobie. To chyba nie był najlepszy moment, żeby zostać sam na sam z najemnikiem, więc Nastia szybko podążyła za krasnoludem i estalijczykiem, a John chcąc nie chcąc także ruszył wgłąb lasu. Cała czwórka ruszyła przez las. Po chwili, zapach opuścił nozdrza Torgrunda, który zatrzymał się i mimowolnie zmarszczył brwi. Był prawie pewien, że to co czuł było prawdziwe, jednak wąchając powietrze przed sobą nigdzie nie był w stanie poczuć pieczonego zwierza. Zupełnie jakby obozowisko rozpłynęło się w powietrzu. Estalijczyk kroczył najwolniej, zostając powoli w tyle. Co chwilę kichał i ciągnął nosem. Pomimo ciepłego koca na grzbiecie, czuł jak jego ciało drży coraz bardziej. Nastia John

- Och, takie coś - powiedziała ledwo słyszalnie pegazica. - Było tutaj, ale przyszły tu dziwne kucyki i zabrały go z tego pojazdu. Ym... W ogóle to czym jesteście? - spytała, podnosząc się spokojnie z miejsca, w którym siedziała. - Nigdy nie widziałam takich stworzeń jak wy. Spadliście z nieba? Widziałam, jak coś wczoraj z rana spadło z nieba. Królik przytaknął i wpatrywał się w ciebie wzrokiem, który domagał się natychmiastowych wyjaśnień. Zaiste dla ciebie było to niespotykane, spotkać królika, którego oczy wyrażały taką świadomość istnienia. Na Ziemii królik były przecież głupimi i prostymi zwierzętami, a ten zachowywał się, jakby inteligencją dorównywał kucom, jedynie co go odróżniało to to, że nie potrafił mówić.

Z lekkim zdziwieniem, właścicielka restauracji przyjęła do ciebie różę. Spoglądała na nią, jakby pierwszy raz widziała taki kwiat w swoim życiu. - Dziękuję - szepnęła, wpatrując się w świeże płatki. - Wszystko będzie starannie przygotowane, po przedstawieniu. Podniosła wzrok. Kolejna niedoceniona przez ogierów. Czy to nie było odrobinę podejrzane? Tyle ładnych klaczy, zaniedbanych, niezauważanych przez ogierów w tej wiosce. Co prawda proporcjonalnie było tu więcej klaczy niż ogierów, ale i tak wydawało ci się to dziwne. - Panna Rarity lubi wina. Przygotuje konkretne i powiem, że pan je wybrał - powiedziała Golden Harvest. Czyżbyś w jej głosie wyczuwał delikatną zazdrość?

Golden Harvest jak zwykle uśmiechnęła się ciepło. - Oczywiście proszę pana. Nie wiedziałem, że wie pan o przedstawieniu, mało który przyjezdny tak szybko się o nich dowiaduje.Chce pan stolik na zewnątrz czy w środku? Iiii może przygotowałabym coś... specjalnego? - spytała trochę ciszej, przysuwając się nieznacznie do ciebie. - Jakieś... świece zapachowe, może wino? Wydaje mi się, że Berry Punch chowa parę lepszych roczników w swojej piwniczce. Mogłabym załatwić coś takiego.

Sykstus spojrzał z krzywą miną na chodniki dla personelu technicznego. Kto do cholery montuje wejście do wyższych poziomów na suficie? Nigdy nie był technicznym, ale zdrowy rozsądek podpowiadał mu, że takie rozwiązanie było co najmniej niewygodne. Nie mógł doszukać się żadnych schodów ułatwiających dostanie się do chodników, gdy były jeszcze w normalnej pozycji, toteż postanowił, że sam takowe stworzy. Ale to dopiero za chwilę, gdy już skompletuje skład. - Dziękuję bardzo, jeszcze raz przepraszam za ten bajzel - bardzo cieszył się, że ich przykrywka jeszcze nie została ujawniona. Goniące ich praczki mogłyby trochę utrudnić poszukiwanie Powierniczki Harmonii. Nie wolno zapominać, że są tu po to, żeby uratować jedną z nich. Spojrzał w dół, ponownie szukając miejsca do skoku. Niepokoiło go, że nie może zlokalizować towarzyszy. Miał nadzieję, że gdy dostanie się tam na dół, niebawem się ujawnią. W końcu chyba znalazł bezpieczne miejsce, ale jak się okaże jakieś badziewne, miał nadzieję, że Scythe go potem poskłada. Cofnął się, krok w tył, po czym skoczył, starając się trafić w bezpieczną i miękką podłogę. - ŁUHU! NADCIĄGAM! - krzyknął, przyspieszając z każdym ułamkiem sekundy.

Lokomotywa zahuczała, by po krótkiej chwili gwałtownie szarpnąć wagonami. Siadłyście w pierwszym lepszym wagonie, ty przy oknie, reszta klaczy zebrała się dookoła ciebie. Były odrobinę zaniepokojone tym, co stało się z Applejack, lecz także podniecone wyprawą. Szybko zaczęły ze sobą rozmawiać, praktycznie zapominając o twoim istnieniu. Byłaś nawet przychylna takim obrotem spraw, gdyż mogłaś spokojnie przemyśleć gwałtowny rozwój wypadków z ostatnich czasów. Pamiętałaś Applejack jak przez mgłę. Byłaś prawie pewna, że wyrosła na prawdomówną, prostą, jak to bywa z członkami rodziny Apple, lecz także pracowitą i zaradną klacz. Lecz czy gdy w końcu staniecie pyszczkiem w pyszczek to czy pozna cię, dawno zaginioną kuzynkę, którą ostatnio widziała wiele, wiele lat temu? A co jeśli to jakieś fałszywe wspomnienie, co wtedy? Za oknem dawno już straciłaś widok Ponyville, a wielki las Everfree wyglądał zza okna wagonu jak mały zagaik. On też wkrótce zniknął ci z zasięgu wzroku. Pojawiło się za to wiele równin, szerokich aż po horyzont. Dzięki zaklęciu Twilight, które cały czas podtrzymywała, mogłaś spokojnie wpatrywać się w krajobraz i oddać rozmyślaniom.

Na pysku obcego pojawił się paskudny, triumfalny uśmiech. - Znowu ja. I nie tyle śledzę pana, co raczej to PAN pojawia się tam gdzie akurat ja przebywam. W końcu to ja byłem tu pierwszy - poklepał kopytkiem stolik. - Polecam wybrać się z panną Rarity na dzisiejszą sztukę, będą wystawiać "Powrót Harmonii", to mile podłechta jej ego. Oczywiście, też będę oglądał przedstawienie, tak mówię, żeby pan znów nie pomyślał, że pana śledzę, panie Barricade. Podniósł się z krzesła i praktycznie znikąd wyciągnął wykałaczkę, wsadzając sobie ją między zęby. Krzyknął imię właścicielki restauracyjki. - Do zobaczenia panie Barricade - po czym szybkim wybiciem odleciał w stronę centrum miasta. Kilka sekund później pojawiła się Golden Harvest. - O to pan. Jeśli sobie pan czegoś życzył, mógł pan po prostu wejść i spytać - przywitała cię uprzejmie właścicielka. - O co chodzi?

Rose zachichotała cichutko, gdy usłyszała, jak zwracasz się do niej "Rosie", a na jej policzkach pojawił się delikatny odcień różu. - Do widzenia - powiedziała spoglądając na kwiaty, udając, że coś przy nich majstruje. Po drodze do Marchewkowego Czubka, zauważyłeś mały budynek, który najpewniej służył za tutejsze kino i teatr, ale na takich zadupiach, filmy i przedstawienia odbywały się na scenie na świeżym powietrzu, szczególnie gdy było tak ciepło jak dziś. A, tam była, niedaleko wieży ratuszowej. Mała, drewniana, prosta scena, lecz zbudowana bardzo porządnie. Widać gotowali się na dzisiejszy wieczór z czymś specjalnym. Postawienie czegoś takiego było szybkie, pewnie mieli gdzieś przygotowane to wcześniej. Skierowałeś swoje kopytka ku Marchewkowemu Czubkowi. - Witam z powrotem, panie Barricade - przy pustych stolikach rozstawionych przed restauracją siedział typek o szarej sierści, którego miałeś okazję "poznać" wcześniej. - Wybiera się pan tutaj na randkę? W sumie niezły lokal na zarywanie do małomiejskich klaczy.