Cahan

@Sun, w wielorozdziałowcu mają się tłuc właśnie z drużynami z GuP. Czołgi equestriańskie nie są też wcale takie współczesne, bo były robione na wzór drugowojennych, różnią je głównie kwestie wizualne. Equestria nie ma typowego przemysłu zbrojeniowego, czołgi stworzyła specjalnie z myślą o zawodach czołgistek. Ale to wszystko już niebawem za jedyne 99 kg atencji w stronę pisarki . I za parę rozdziałów czego innego. A co do gustów dolarowych - też się z nimi nie zgadzam, ale takie jest życie.

Twa prośba zostanie wysłuchana. Planuję wielorozdziałowca o Zdobywcach Uroczego Czołgu.

Gratuluję sędziemu i wszystkim uczestnikom. Ale tylko jedna rzecz mnie martwi, gdzie jest moje etniczne czwarte miejsce?

Ale ma minimum trzy paski? Bo na byle bezpaskowca nawet nie spojrzę, za mały szacun na dzielni.

Ja i Major? No chyba nie. No, ale skoro się tak bawimy... @White Hood i @Cygim Łabędziowitz

Załapałam. Za to Ty chyba nie załapałeś co ja miałam na myśli. Wykazujecie się ignorancją kilkuletnich dzieci, które uparcie wierzą w świętego Mikołaja i Wróżkę Zębuszkę. I jakoś to, że z jednej komórki powstaje człowiek was chyba nie dziwi, mam rację? A może dzieci przynosi bocian...

Jeśli wystarczająco wiele razy zobaczysz jak ktoś nie rozumie jak działa prawdopodobieństwo to umrzesz na rozwalenie głowy o biurko.

A wiesz z czego powstały płuca? z pęcherzy pławnych ryb dewońskich, które jak wszystkie pęcherze pławne powstały z zachyłku jelita. A co do powstawania narządów - dokształć się z embriogenezy.

Pomysłu: zero Czas wykonania: zdecydowanie za krótki Tytuł: Zdobywcy Uroczego Czołgu Tagi: TCB, crossover (z Girls und Panzer), random, comedy https://docs.google.com/document/d/1LAOl5mZfG9Eh-j-cI9kRKje85CnHJX6iUPN-atlwnoM/edit?usp=sharing

Pudło. I to dwa razy. Mój własny koteł słucha się tylko mnie. Nie odstępuje mnie nawet na krok i regularnie truje mi zad. Śpi owinięta wokół mojej szyi, ciągle mnie zaczepia i chce głaskania. Jak wracam do domu to pierwsze co spotykam to biegnącego na mnie sierściucha, który będzie darł japę do czasu aż go nie wezmę na ręce. Swoje gówniaki przyniosła mi do łóżka i też z nimi spałam. Powiem więcej, ona je od pierwszego dnia zostawiała same tylko po to by się ze mną przywitać. Oczywiście potem nie dawała mi spokoju, aż nie skierowałam się wraz z nią do gniazda. Co do oddanych... Moja ciotka oddała kota do babci, bo wyjechała na stałe za granicę. To już było dawno temu. Zwierzak wciąż pamięta i jak ona dzwoni, to biegnie do słuchawki. Do ludzi jest agresywna (poza ciotką, jak ją raz na rok zobaczy i poza mną, dla mnie jest spoko, ale dopiero od czasu kiedy moja własna kotka spuściła jej manto). I nie, nie uważam by ten zwierzak był w jakiś sposób skrzywdzony. Ona zawsze generalnie nie lubiła ludzi.

Ewolucja nie działa wstecz. Mogłoby powstać coś wilkopodobnego, jednak zdziczałe psy są zdziczałymi psami i skutecznie wygryzają konkurencję w postaci wilków na obszarach, na których występują. Z czasem z psa domowego powstałby nowy gatunek. Swoją drogą - pies dingo jest właśnie takim tworem. Najmniej zmienionym przez człowieka psem jest śpiewający pies z Nowej Gwinei. Jednak to wszystko to i tak są podgatunki wilka, choć prawdopodobnie dałoby się je wszystkie zaklasyfikować jako nowe gatunki, jednakże ponieważ to są twory człowieka... No właśnie. Za to człowiek stworzył konia domowego, który jest krzyżówką kilku gatunków z rodzaju koń. Jeśli chodzi o ewolucję, to ciekawy jest wpływ ruchu płyt tektonicznych na ewolucję ryb z rodziny pielęgnicowatych. Powstały w kredzie, przed rozpadem Gondwany. I co nas interesuje? To co stało się po rozpadzie. Rodzina obejmuje około 1600 gatunków, które zamieszkują 3 kontynenty: Afrykę, Amerykę Łacińską oraz Azję. W Azji występują tylko kilka gatunków, m.in. żółtaczek indyjski i żółtaczek cejloński. Tymczasem w Ameryce Południowej oraz w Afryce, w obrębie Wielkich Jezior Afrykańskich mamy prawdziwe zatrzęsienie przedstawicieli tej rodziny. Zależy to od okresu w którym dana płyta została odłączona od Gondwany. I tak owe żółtaczki są rybami dość pierwotnymi. Jednak najbardziej pierwotne w budowie są niektóre rodzaje akar z Ameryki Południowej, które niewiele się różnią od pierwszych pielęgnic. Natomiast najbardziej dynamicznie ewolucja zachodziła w obrębie jezior: Malawii, Tanganika i Wiktorii. Te jeziora zostały dosłownie zdominowane przez pielęgnice, które pozajmowały poszczególne nisze ekologiczne. No i ewolucja tam trwa nadal i jest to proces bardzo dynamiczny. Tu link do ciekawego artykułu: http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,408241,akwarium-malawi-juz-czynne-na-uniwersytecie-gdanskim.html

@Siper, nie uważasz że usuwanie całego tematu z powodu jednego incydentu jest trochę pozbawione sensu?

A ziemia jest płaska, od dołu podparta piekłem, od góry nakryta niebem ? Co do psów - pies powstał z wilka, ale nawet zdziczały pies nie stanie się ponownie wilkiem. Dowodów na ewolucję jest mnóstwo. Zacznę może od tego że wszyscy jesteśmy mutantami. Zawsze pojawią się "błędy systemu", które mogą wyjść na dobre. Organizmy wielokomórkowe są właśnie taki błędem - nieprawidłowy podział komórek w stosunku do organizmu wyjściowego. Z czasem poszczególne komórki się specjalizowały w różnych rzeczach, stąd tak wyspecjalizowane kolonie mikroorganizmów jak np. żeglarz portugalski. Kolejnym dowodem są formy przejściowe, znajdowane w formie kopalin. Choćby taka sejmuria, łącząca cechy płazów i gadów. Sejmuria ma 1,5 kręgu szyjnego. Płazy mają tylko jeden - atlas, zaś gady 2 - atlas i axis. Nawet w dzisiejszych czasach żyje 2 przedstawicieli czegoś, czego bliscy kuzyni dali początek nowej gromadzie. A są to ryby trzonopłetwe, które stanowią w zasadzie równoległą linię rozwoju, dla tych ryb dewońskich, które wyszły na ląd i dały początek płazom meandrowym. Wciąż też spotykamy dinozaury, ponieważ do nich zaliczają się ptaki. Niektórzy naukowcy uważają wręcz, że ptaki powinny być podgromadą w obrębie gadów. Mówi się, że ewolucja trwa miliony lat, ale to też nie jest wcale prawda. Ewolucja dzieje się również na naszych oczach. Wiele gatunków wymiera każdego roku, ale też wciąż powstają nowe. My też kiedyś ustąpimy miejsca nowej istocie z rodziny człowiekowatych. Zauważ, na ile lat wstecz są datowane najstarsze znalezione szczątki Homo sapiens sapiens. A wcześniej... Wcześniej byli inni ludzie i być może też uważali się za istny cud. Mieli różnych bogów, którzy zmieniali się z czasem. Zmiany środowiska wymuszają ewolucję, a zauważ, że niegdyś na Antarktydzie rosły lasy deszczowe.

A co z dorosłymi, którzy chcą by Mane 6 zostało alikornami ?

Tak, automatycznie bierzemy odpowiedzialność za swoje zwierzę i to pod każdym względem. Co sądzę o oddawaniu zwierząt? Że nie ma w tym nic złego. Oczywiście, mówię tu o znalezieniu mu dobrego domu, a nie wyrzuceniu do lasu. Większość zwierząt raczej słabo przywiązuje się do ludzi, szczególnie, kiedy zapewnimy im towarzystwo przedstawicieli własnego gatunku. Jak dla mnie trzymanie zwierząt stadnych w pojedynkę jest chore. Oczywiście, taki zwierzak bardziej się przywiąże do człowieka, ale przecież nie o to chodzi. Ogółem nie uważam, że powinniśmy się z pupilem męczyć do końca jego dni. Jeśli mamy go dość czy nie potrafimy sobie z nim poradzić, to lepiej oddajmy go komuś, kto będzie miał chęci i umiejętności. To najlepsze rozwiązanie i dla zwierzęcia, i dla właściciela. W przypadku niektórych gatunków zawsze też można je przerobić na obiad. Króliki... Mięso na obiad, futro na czapkę. Przez tydzień mieszkałam z królikiem, wspólokatorka opiekowała się zwierzakiem kuzynki. Ogółem śmiesznie było, bo przeżył tylko dlatego, że nie znalazłam dość ostrego noża. No, ale to akurat mało istotne. Królik bardzo szybko sterroryzował wspólokatorki, gryzł, warczał (wcześniej nie wiedziałam że króliki potrafią wydawać takie dźwięki) i tylko ja sobie z Pasztetem radziłam, głównie przez to, że nie będzie mną rządził jakiś obiad, w sytuacji w której regularnie mam kontakt z agresywnymi końmi. W każdym razie, nie zdziwiłabym się, gdyby problem z królikami był taki, bo ludzie myślą że to takie puchate przytulanki... Ludzie się dziwią, że zdarzało mi się leczyć swoje ryby. Rzadko chorują, ale czasami niestety też coś się zdarza. Nie antropomorfizuję zwierząt. Lubię cholery, ale wiem, że nie kochają, ani nawet się jakoś wybitnie nie przywiązują. Zresztą, małe dziecko też szybko zapomina swoich rodziców, jeśli się je odbierze. W oddawaniu dzieci do adopcji, domu dziecka czy zwykłym pozbyciu się problemu u babci też nic złego nie widzę. Jednak czym innym jest pozostawienie jakiejkolwiek istoty na bezsensowną, pewną śmierć, bądź włączaniem do ekosystemu gatunków inwazyjnych. Bo? Czemu jest najgorszy?

Ja używam. Nie ma oficjalnego polskiego odpowiednika tego słowa, a "alikorn" imho lepiej pasuje do polskojęzycznych opowiadań niż "alicorn".

Rozdział przeczytałam wczoraj, jednak dopiero teraz mam siły by go skomentować. Co tutaj mamy? Typhoon jest gnojem, Goldenrod ma problemy, Sunny jeszcze większe, a Lightning Dust udowadnia że nie umie dowodzić. Czyli generalnie dzieje się całkiem sporo. Szczególnie zaintrygowała mnie działalność Typhoona, który jest postacią, której życzę długiej i bolesnej śmierci (co nie zmienia faktu, że został super wykreowany. Z opisami dalej nie jest do końca dobrze, głównie przez różnego rodzaju błędy. Gdyby nie sesja, to bym Ci trochę pospamowała komentarzami w google docsie. Nocne wiwerny nie istnieją, prawda? I ciekawe co stało się w gospodzie... Z niecierpliwością czekam na więcej.

@Star Light, z ciekawości, kto mnie polecił? Zecora bo mieszka w lesie na ostatnim zazadziu, gdzie psy plotami nie szczekają, tylko dlatego, że ich tam nie ma. Przekaz? Cóż... Ja po prostu bardzo lubię koty .

Ćwiczyłam sama przez lata i mniej mi to dało niż parę zerknięć do poradnika, które oświeciło mnie jak np. cieniować kredkami by miało to ręce i nogi. Bo nie chodzi o to by całe życie sztywno trzymać się tutoriali, ale jednak po coś je wymyślono. Choćby po to by coś podpatrzyć, a potem do woli modyfikować. I znam ludzi, którzy nauczyli się świetnie rysować w rok, dwa właśnie lecąc na poradnikach (nie, sama się do nich nie zaliczam). Prace wszystkich wymienionych przez Ciebie panów uważam za wybitnie szkaradne . A dzieła Picassa widziałam nawet na żywo w jego muzeum w Antibes i jedyne co mi ten geniusz przypominał, to bohomazy jakie tworzyłam w wieku 3 lat. I co z tego wynika? Nic.

No, ja na żywo w ogóle nie widzę gry świateł. Zauważ też, że nie wszyscy chcą iść w realizm. Jak chcę rysować smoki ujeżdżane przez cycate elfki, to nie będę obserwować rzeczywistości, bo nigdzie nie widzę ani cycatych elfek w zbrojach ani smoków. Tak samo ma się sprawa z poniaczami. Ba! Nigdy nie chciałam iść w realistyczny styl czy cieniowanie. I co teraz?

Niby w jaki sposób? Nie chodzi o to by się ich sztywno trzymać, ale o to by czerpać z wiedzy ludzi bardziej doświadczonych i zdolniejszych od nas.

Są. Są poradniki, które uczą jak ćwiczyć efektywnie. Poradnik nie narysuje za nas arcydzieła, ale może nam pomóc to osiągnąć w dużo krótszym czasie. Choćby instrukcje zasad używania poszczególnych przyborów albo ćwiczenia na ogarnięcie "dzikiej ręki" czy koślawej anatomii.

Nie chodzi o wcięcie, ani ogółem o efekty wizualne. Możesz oddzielić tekst, np. używając *** czy innych wyśrodkowanych znaczków pomiędzy fragmentami tekstu, jednak da się to zrobić po prostu korzystając z odpowiedniego słownictwa.