Sowenia

Ja chyba całkiem dobrze to rozumiem. Niby każdy mówi, że warto żyć choćby dla chwil, które są piękne lub zawsze mogło być gorzej. Takie coś może poprawić nastrój, ale na chwilę. W końcu w takich chwilach myśli się o własnych problemach, nie kogoś. Sam mimo pracy, nie czuje się spełniony i mam lęk o to co będzie za kilka miesięcy bo niczego nie można być pewnym. Brak zrozumienia ze strony rodziny i wieczne konflikty podsycają tylko uczucie beznadziei. Czasem aż ma się ochotę po prostu rzucić wszystko i ruszyć tam gdzie oczy poniosą, a jednak nawet do tego można odczuwać lęk. W końcu zaczyna odczuwać się brak chęci do życia.

U mnie zawsze było podobnie, jeśli chodzi o brak akceptacji i zrozumienia. Dochodziło do tego jeszcze otoczenie, które jest, jakie jest i tutaj jesteś albo jak reszta, albo zupełnie ignorowany. Z tego też powodu czasem nachodziły mnie różne myśli, ale nigdy aż do tego stopnia co tutaj czytam... forum dla samobójców?!?   Na szczęście udało mi się znaleźć sposób na to i on mi pasuje.. Żyję sobie z dnia na dzień ciesząc się niewielkimi rzeczami. Bardzo fajnie wpływa również na poprawę nastroju i jakieś oderwanie od szarej, nudnej rzeczywistości to forum. A jeśli chodzi o to, czy zastanawiam się co będzie w przyszłości i czy to ma sens... absolutnie nie. 

Ja też mam czasami dosyć tego wszystkiego... Nóż jest na wyciągnięcie ręki, ale powstrzymuję się. Moja mama nie miała prawa mieć dzieci, ale moja prabacia ją wysłuchała.

Jakbym przeszła na drugą stronę, pewnie dostałabym niezły ochrzan od babci xd