Magus

Tego się obawiałem. Koleś jest żołnierzem po jego gabarytach można uznać, że nie był raczej szeregowcem. Dalsze granie głupka odpada. I tak już mnie rozgryzł z tej strony. Hmm pytanie jak wiele o mnie wiedzą. Ale wszystkiego wiedzieć nie trzeba nie muszą wiedzieć, co robiłem w armii. -Jakiś czas byłem w armii, ale bez większych sukcesów. Krótka przygoda młodości. Nie byłem nigdy na żadnej większej misji

No świetnie nie spławię tego gościa. Miałem nadzieje, że trafiłem na kompletnego kretyna, który zaraz się wycofa do szefa po dalsze instrukcje a ja niepostrzeżenie ruszę za nim, po czym szybko rozwalę ich obu zabierając nagranie. Ale widzę, że w życiu nie może być łatwo. Powoli westchnąłem. Czego oni mogą ode mnie chcieć? Usunąłem już tyle śmieci może to zemsta a ja mam iść w pułapkę, jakie to byłoby oryginalne. Dobra pójdę za gościem i zobaczę, o co im chodzi może wtedy się ich ostatecznie pozbędę. Gdyby znali moją reputacje. Wiedzieliby, że szantaż to nic mądrego i źle się dla nich skończy. Dobra gram głupka do końca. Również odpowiedziałem po angielsku. -Oczywiście, że mogę z panem iść. Ale sądzę, że to wszystko zwykła pomyłka. Ja nie zrobiłem nic złego. Jestem zwykłym turystom, który przyjechał tu zwiedzać polskie zabytki i dowiedzieć się czegoś o tym kraju. Uprzedzam też, że jeśli to jakaś pułapka i zostanę napadnięty to muszę pana zawieść ja nie ma przy sobie żadnych większych środków finansowych

Rozmyślałem o moim dzisiejszych sprawach. Dzień zapowiadał się cudownie. Niestety zawsze coś musi być nie tak. Jakiś gość stanął przede mną. Fałszywy uśmiech jestem tego pewny i zaczął coś mówić o nieprzyjemnych taśmach z moim udziałem. Źle to wygląda. Po pierwsze nienawidzę, gdy ktoś chrzani robotę. A gość, który miał się tym zająć ewidentnie ją schrzanił chyba muszę się z nim rozmówić i teraz ten koleś. Za dużo ludzi, jeśli tu go zabije będzie problem z tego się nie wyplącze i ktoś go do mnie przysłał, więc z pewnością niema nagrania przy sobie. Czyżby pracował dla Christophera? Nie on się nie posuwa do szantażów a ta rozmowa do tego prowadziła. Nienawidzę szantażystów ostatni gość, który tego ze mną próbował źle skończył jego rodzina jeszcze nie pozbierała jego kawałków do końca. Nie on tak nie działa. To jakiś żółtodziób, który jeszcze nie wie, z kim ma do czynienia. Hmm być może uda się go oszukać żeby się ode mnie odczepił. Spojrzałem na gościa. Postanowiłem udawać głupka. -Ja... Przepraszam ja słabo znać polski. Ja nie wiedzieć, o czym pan mówić. Ja zwyczajny turysta

Obudziłem się o poranku. Dzisiaj miałem sporo planów. Muszę usunąć parę nowych śmieci. Być może Christopher się w końcu pojawił lub któryś z jego nowych ludzi. Tak, jak co ranek zacząłem od krótkich ćwiczeń, po czym zacząłem się powoli ubierać włożyłem swój kapelusz, płaszcz, schowałem swój nóż i wsadziłem pistolety do kabury. Szkoda marnować wolny dzień trzeba go wykorzystać w pełni. Mam dziś kilka spotkań, które nie mogą czekać. Czas się zabawić pomyślałem z uśmiechem. Po czym powoli opuściłem hotel.

W końcu dojechałem do hotelu, po czym zaparkowałem samochód. Skoro jutro mam wolne. To jutro się zabawię po swojemu. Mam już kilka pomysłów pomyślałem z uśmiechem. Dzisiaj jednak chciałem odpocząć. Postanowiłem udać się na spacer. Najpierw poszedłem do okolicznego baru. Po tym, co dziś zobaczyłem zdecydowanie tego potrzebowałem. Zawsze miałem twardą głowę a trochę dobrego alkoholu mnie rozluźni. -Barman nalej mi whisky z najdroższej półki -Ile nalać? -Na razie jedną pełną szklankę. Albo najlepiej postaw butelkę i szklankę obok mnie -Jest pan pewien? -Tak wiem, co robię mamo Barman popatrzył chwilę na mnie, po czym podał butelkę i szklankę. Gdy tylko wziąłem pierwszy łyk. Miałem wrażenie, że wszelkie problemy znikają. Niestety nie tak łatwo będzie usunąć to, co widziałem. Muszę przyznać, że ci jajogłowi mają nerwy ze stali.

Powoli opuściłem laboratorium i skierowałem się do samochodu. Zabrałem swoją broń z bagażnika. Po czym spostrzegłem, że odruch wymiotny mi minął. Nieźle trzeba przyznać, że Elizabeth zna się na eliksirach. Muszę ją kiedyś prosić by przygotowała mi jakiś eliksir paraliżujący. Ale to oznaczałoby za dużo pytań. Zaczynam myśleć, że ona i tak za dużo wie. Hmm Iwan gryzie glebę wkrótce pojawi się ktoś nowy na jego miejsce albo sam Christopher przy odrobinie szczęścia. Ale dziś sobie zrobię wolne. A jutro idę na polowanie. Powoli wsiadłem do samochodu i ruszyłem.

Czyli to na tyle westchnąłem. Całe szczęście no nic skoro mogę już iść. To chyba czas wracać. Hmm tym razem chyba nie każą mi już niczego zrobić. Nie będę szukał Elizabeth, bo chyba robi jakąś sekcje. Będę się musiał dzisiaj ostro napić. Chwilę popatrzyłem w miejsce gdzie pobiegła kobieta. Chyba sobie poradzi. Ona lepiej wie, co robi. Jeśli pójdę za nią to mogę sprowokować to coś. Powoli skierowałem się w stronę windy.

Matko boska jak to śmierdzi. Co to jest do cholery? Wygląda jak zombie, który kompletnie zgnił. Chwila moment to jest zombie! O rzesz czy to coś powiedziało, że chce mój kapelusz. O nie tego nie oddam. On mi przynosi szczęście mam go, od kiedy pamiętam. Dobra spróbuje się z tym dogadać. Chyba nie będzie chciał mnie zjeść. -Wybacz, ale zbyt bardzo jestem do niego przywiązany. Może po prostu uściśniemy sobie rękę i na tym się skończy nasza znajomość

-Chwila moment! Chyba mnie już nie usłyszała, bo wyszła. Nałożyłem kapelusz niżej na oczy. Rozglądając się po pomieszczeniu. Co to jest do cholery Zachary? Czy to coś jest mięsożerne? Dali by mi, chociaż jakiś nóż czy coś. Super czuje się jak w najnowszym horrorze, w którym gram główną rolę. Dobra stworze spróbuj zrobić coś głupiego. A uwierz mi będziesz tego żałował. Może nie będzie tak źle i będzie grzeczny.

Na poziom A?! Czy to nie tam trzymają niebezpieczne stwory? Super nie mam swojej broni nóż i pistolety są w bagażniku. To, co ja mam zrobić? Skręcić kark czemuś, co na mnie skoczy gołymi rękoma? Nie będzie z tym problemu o ile to coś będzie miało kark. Chwila, co ona powiedziała? Nie ona przecież nie wie, co robię po godzinach. Prawda? Czy wie, że zabiłem Iwana? Czyżby wiedziała też o innych moich akcjach? Nie to na pewno przypadek. Chyba nie zrobiła sobie prywatnego śledztwa. Winda powoli dojechała. Powoli ją opuściłem. Przekręciłem głowę. Dobra, jeśli coś spróbuje mnie tu zeżreć to urządzimy sobie fajne rodeo i wtedy zobaczymy, kto tu będzie ofiarą. Zacząłem iść po poziomie w poszukiwaniu tej całej Klary.

Za trzy minuty pozbędę się odruchów wymiotnych miło. Wtedy spostrzegłem, na jaki poziom jadę. Już się domyśliłem, dlaczego Elizabeth dała mi tę miksturę. Czy ja będę uczestniczył w operacji mózgu czy czegoś takiego? Tak coraz bardziej podoba mi się ten dzień. Eh po prostu super. Co mnie jeszcze dzisiaj spotka? -To, co będę miał tu robić? Jeśli mam tu trzymać jakiegoś cudaka, kiedy wy będziecie kroić mu głowę. To zlitujcie się i dajcie mi, chociaż fartuch. Szkoda mi moich ubrań. Poza tym będę wtedy wyglądał jakbym wracał z rzeźni to raczej nieciekawie by wyglądało w hotelu, w którym mieszkam.

Zacisnąłem zęby. Nigdy nie lubiłem chodzić do lekarza. Za zastrzykami też nie przepadałem. Ale dało się to wytrzymać. Nie poczułem większej różnicy. Ale mam nadzieje że podziała. Spojrzałem na Elizabeth -To co teraz?

Hmm ciekawe jak się domyśliła że ledwo już utrzymuje je w żołądku. Dobra niech stracę. Westchnąłem po czym wykonałem polecenie i położyłem się na łóżku. Choć kłóciło się to z moją zasadą by nikomu nie ufać. Jeśli coś się stanie zareaguje. Przynajmniej mam taką nadzieje.

Że jak?! Co ona chce ze mną zrobić?! Ja nie będę kolejnym królikiem doświadczalnym. Ona chyba nie wie z kim ma do czynienia. Prędzej dam się zabić niż pozwolę sobie czegoś dorobić, -Wybacz Elizabeth. Na takie rzeczy się nie godziłem. Nie będę robił za królika doświadczalnego. Na to się nie zgodzę. Tego nie było w umowie

Zwłoki przywrócone do życia to jak dla mnie zombie ale dobra. Oni są mądrzejsi nie będę się kłócił. Teraz jakieś nowe zadanie co oni znowu wymyślą. Eh szkoda że nie mają E.T myślałem że go zobaczę. Skierowałem się za kobietą. -Więc jakie masz właściwie dla mnie zadanie? Spytałem zaciekawiony. Chociaż moje śniadanie i chipsy które niedawno jadłem już niemal podchodziły mi do gardła.

Że jak zombi!! Oni tu mają zombi?! Chyba zaraz zwrócę. Sekcja mózgu? Elizabeth zaczyna mnie przerażać. Czy ona straciła resztki sumienia czy nigdy go nie miała. Niedobrze mi coraz bardzie. Informacja dla siebie do zapamiętania. Nie jedz śniadania jak tu jedziesz. Bo to tylko strata czasu. Podniosłem klatkę po czym zacząłem ją nieść. Ciekawe co będzie w następnej. -Wy chyba nie będziecie tej sekcji robić na żywca? I przy okazji skoro macie tu zombi to może macie tu jeszcze E.T? Skoro już jesteście tacy otwarci przy rozmowach ze mną. To chyba możesz powiedzieć

Popatrzyłem na to coś. Po czym podniosłem klatkę. Dzisiaj muszę się ostro napić. To coś chciało mnie zapalić. Na chwilę spojrzałem na klatkę. A to już w ogóle jakiś ewenement. Skąd oni to wytrzasnęli? -Przykro mi mały. Nie da się zobaczyć czegoś. Czego nie posiadam

Super a to jeszcze gada. Tak zapracowałem sobie na bilet do piekła super. Co to ma być x-men czy jak? Mutant z super mocą. Tego jeszcze brakuje na tym świecie. Podniosłem klatkę i zacząłem ją przenosić. Nie zwracałem uwagi na to, co jest w środku. Starając się myśleć o przyjemnych rzeczach. Ale w głowie zaczęło mi się przejawiać jedna myśl. SADYSTA! Ah zamknij się zapomniałeś już, co robiłeś przez te lata ci goście nie lepiej kończyli w twoich łapach.

Myślałem, że zaraz zwymiotuje. Naprawdę ciężko wytrzymać taki widok. Nieudany eksperyment?! To jest chore. Dobrze, że pozbyłem się już resztek sumienia. Podniosłem klatkę tak by nie zerwać kroplówki. Chociaż los tego stwora i tak był już przesądzony. Może to i lepiej nie będzie się męczył. Zacząłem nieść klatkę by nie uszkodzić kroplówki jak kazano. -Tak bardzo przyjemny stworek. Muszę przyznać

Tak na pewno mnie nie polubi. Eh trudno. Ciekawe, co to za dźwięki. I co może je wydawać. Cóż zaraz się przekonam. Powoli podszedłem do zasłony, po czym powoli ją odsłoniłem.

Tak po charakterze kobiety mogłem stwierdzić, że mnie nie lubi. O, ile w ogóle kogoś lubi. Zresztą nie przyjechałem tu zawiązywać przyjaźni. Poziom też wyglądał całkiem ciekawie. Powinni pomyśleć o dorabianiu pieniędzy przy tworzeniu scenografii do horroru. I jeszcze ten smród eh. Hmm jutro mam wolne świetnie. Będę mógł zacząć szerokie polowanie. Skoro był tu Iwan, to wkrótce będą inni. W końcu Christopher już zapewne wie o śmierci swojego człowieka. Więc będę miał sporo pracy przy obserwacji miasta i nasłuchiwania plotek. Znów spojrzałem na Julie. -Więc zaczynajmy czym prędzej z tymi obiektami, żeby i tobie nie zostało dużo pracy jutro i żebyś też mogła stąd jutro szybko wyjść. Ja jestem gotowy. Powiedziałem z uśmiechem. Mam nadzieje, że nic z tego co będę nosił mnie nie obślini lub ugryzie nie chcę złapać czegoś nieznanego nauce pomyślałem

Chyba nie bardzo bym chciał poznać te niebezpieczne obiekty. Chyba ufają mi coraz bardziej mówiąc co się tu znajduje. Wychodzi na to, że jest tu 3 najważniejszych naukowców. Hmm chwila, czy Elizabeth czyta w moich myślach, czy jak? Skąd wiedziała, że planuje po robocie wracać do Kanady? Czyżby mnie obserwowała? Muszę chyba być bardziej ostrożny. Przynajmniej nikt nie zwraca uwagi na mojego sińca na twarzy i chyba Elizabeth nic nie wie o mojej ostatniej akcji. Zapewne, ma ważniejsze sprawy. No i całe szczęście. Popatrzyłem na Kamilę. -Dzięki za poinstruowanie i informacje. Będę pamiętał. Powiedziałem z uśmiechem. Skierowałem się w stronę windy, gdzie miała czekać kobieta imieniem Julia. Powoli do niej podszedłem -Witam jestem Thomas miałem się tu skierować. Powiedziałem uśmiechając się. Cóż uśmiech do złej gry jest zawsze dobry.

(Uuu w co ja się władowałem xD) Siedziałem na samochodzie patrząc jak zgarniają ekologów. Jak widzę Elizabeth się nie cacka. Eh szkoda, a było takie fajne widowisko. No nic czas iść do pracy. Znów schowałem swoją broń w bagażniku. Ciekawe, jaki okaz stwora dziś zobaczę. No cóż wkrótce się przekonam. Powoli zacząłem się kierować w stronę laboratorium. Podszedłem do recepcji. Po czym poszedłem do windy i zjechałem na swój poziom znowu pomagać Kamili w jej pokręcony badaniach. Zaczynałem się czuć jak bohater filmu "Wyspa doktora Moreau". Ale przynajmniej nie mogę narzekać na nudę.

Czas na wojnę

Koszmar