Magus

Dojechałem pod kolejną milszą okolice tak jak planowałem ze skrytki wyjąłem tablet, po czym otworzyłem na nim jeden z folderów. W folderu były różne zdjęcia. Więc tak Iwan, który szykował teren zastraszając miejscowych biznesmenów i dogadując się z miejscowymi kręgami przestępczymi jest z głowy. To na pewno wielka strata dla niego. Już zapewne wie o jego śmierci. Pytanie, kogo teraz wyśle ma jeszcze z pięciu zaufanych ludzi, ale może w końcu sam ruszy dupę. Ale teraz zabawimy się inaczej. Spojrzałem przez okno w samochodzie. Zero kamer miejskich. Nic dziwnego w takiej okolicy pewnie są rozwalane godzinę po założeniu. Szkoda marnować kasę miastu na taką okolice i tak nic dobrego z niej niema. Jak na razie nie widać nowego celu, więc poczekam. Oparłem się na siedzeniu przysłaniając twarz kapeluszem i słuchając muzyki. Jak się pojawi zrobi się głośno. Więc nie muszę się nawet specjalnie rozglądać.

Popatrzyłem jak Elizabeth odchodzi, po czym skierowałem się w stronę wyjścia. Zanim wyszedłem spojrzałem na zegarek. Mam jeszcze czas. Mogę się trochę rozejrzeć po mieście. Skierowałem się w stronę samochodu, po czym zabrałem broń. Trzeba przyznać, że dziś był to całkiem przyjemny dzień pracy nic nie chciało mnie zeżreć i nie miałem odruchu wymiotnego może już się przyzwyczajam. Włączyłem muzykę country i ruszyłem przed siebie. Szkoda tracić dzień pomyślałem.

Popatrzyłem jak winda rusza. Cóż trwało to krócej niż myślałem. -Tak muszę przyznać że masz ciekawą historie. Urodziłaś się w Polsce. Ale studiowałaś w kraju swoich przodków na dodatek Oxford. Ale to po tobie widać że twoją pasją jest właśnie nauka i najwyraźniej całe życie oddajesz się tej pasji. Ja studia porzuciłem już po pierwszym semestrze. Nauka nie jest dla takich ludzi jak ja. W każdym razie uważam że człowiek nie powinien walczyć ze swoją naturą i robić coś czego nie lubi. Powinien się właśnie oddawać swej pasji. Powiedziałem z uśmiechem.

-Tak Kanada to sympatyczne miejsce. Dawno już tam nie byłem. Wciąż ostatnio podróżuje po świecie. Mimo wszystko piękno kanadyjskich lasów i wzgórz wciąż są w mojej pamięci. A najlepiej się to wszystko prezentuje, gdy zaczyna się zima. Wtedy wygląda to niemal jak w bajce. Ale cóż ostatnio byłem tam 5 lat temu. Ale wybacz zbyt się rozmarzyłem. Spojrzałem na Elizabeth. A jak jest z tobą urodziłaś się w Polsce? Zawsze warto się dowiedzieć czegoś więcej o ludziach, z którymi pracuje. Nawet często takie drobnostki się przydają.

Czyli utknęliśmy ciekawe na jak długo. Zastanawiało mnie czemu Elizabeth tak mi się przygląda. Spojrzałem na nią po czym spytałem. -Czy coś nie tak?

Gdy zobaczyłem spojrzenie tej istoty wiedziałem już, co o nas myśli. No cóż każdy na jej miejscu chyba myślałby tak samo. Ciekawe czy myśleli kiedyś, aby odebrać tym stworom emocje. Elizabeth teraz każe mi wcisnąć przycisk B6 i już na dziś koniec. Wcisnąłem guzik według polecenia, po czym poszedłem za Elizabeth. Ci laboratoranci mają nerwy ze stali, że on chce tu zostać sam z tymi stworami cóż lata praktyki robią swoje. Tak się zdobywa doświadczenie.

Podszedłem do panelu, po czym spojrzałem na pomieszczenie ze stworem. Chyba domyślam się, co się zaraz stanie. Cóż to z pewnością zaboli. Muszę sobie kiedyś skołować taką maszynkę. Znów spojrzałem na panel. Po czym nacisnąłem przycisk A6. Obserwowałem jak woda leci do pomieszczenia. Gdy w końcu wypełniła połowę pomieszczenia ze stworem. Wykonałem kolejne polecenie według instrukcji Elizabeth nacisnąłem guzik C6. Obserwując, co się stanie.

Super no po prostu extra. Jak widać ta Klara albo nie lubiła życia albo miała nadwyżkę odwagi? Dobra trzeba spróbować. Wszedłem do środka wiele czasu nie miałem. Stwór patrzył na mnie krzywo. Jeśli myślał to jego myśli musiały brzmieć pewnie w jeden sposób. CHOLERNI SADYŚCI! Cóż życie to ból trzeba się z tym pogodzić. Powoli sięgnąłem po paralizator, po czym poraziłem nim istotę. Nie stawiała się jakoś specjalnie. Gdy zobaczyłem wypływający jad szybko podłożyłem słoik by napełnić go. Gdy jad wpłynął do środka szybko wybiegłem z pomieszczenia gdzie był stwór. Po czym podszedłem do Michaela i Elizabeth i podałem im słoik -Proszę oto wasz jad

Tak w dodatku ma pokaźne uzębienie muszę przyznać. Zauważyłem, że stwór zaczyna się chyba topić. Tak naprawdę przyjemne testy. Tyle szczęści, że dzisiaj nie mam odruchów wymiotnych. Nagle usłyszałem, że mam wcisnąć inny przycisk. Spojrzałem na konsole, po czym zacząłem szukać przycisku w końcu go zauważyłem, po czym wcisnąłem guzik B6. -Dobra załatwione

Super mam podejść obok tego czegoś. Zapewne bawi ich ta sytuacja. Na swój sposób dodaje im rozrywki. Dobra mam nadzieje, że to nie spróbuje czegoś głupiego. Zakładam, że amerykanie nie będą tego używali, jako jednej z maskotek dla swojej drużyny bejsbolowej. Powoli podszedłem do płyty kontrolnej. Nie spuszczając tego stwora z oczu. Po czym nacisnąłem przycisk A6.

Spojrzałem na kolejny cud inżynierii genetycznej. Za każdym razem jak tu przychodziłem zastanawiałem czy to wszystko dzieje się naprawdę czy może przeżywam jakiś pokręcony sen. Co ja gadam takie sny chyba mógłby mieć ktoś po odpowiednich prochach. Wtedy spojrzałem na mężczyznę wydawał się miły. W sumie to pierwszy, z którym będę pracował w tym obiekcie -Witam zgadza się jestem Thomas. Więc co właściwie będziemy robili?

Byłem w niemałym szoku nie zwróciła nawet najmniejszej uwagi na to, że ktoś taki się nimi zainteresował. Trzeba przyznać twarda z niej była kobieta. Zapewne wiedziała, że nic nie powiem. A nawet, jeśli to zrobię, kto mi uwierzy. Poza tym skoro to instytucja rządowa mogliby mi nieźle zniszczyć życie za nie trzymanie języka za zębami. Teraz jeszcze ta ciemność powinni dawać tu więcej światła. -Elizabeth czy wy tak lubicie budować nastrój z filmów grozy czy może te stwory nie lubią światła?

-No, więc powiem prosto pewien gość za wami nie przepada odgraża się, że niby działacie na jego terytorium i się mu mieszacie w interesy. No i niestety muszę powiedzieć, że gość to poważny gracz ma kupę siana a jego ludzie to zawodowcy. Próbuje mnie czymś szantażować. A ja nienawidzę, gdy ktoś robi. Nie powiedziałem mu nic na temat laboratorium i tego, co się tu dzieje i nie mam zamiaru, bo tacy jak on mnie irytują. Wolę już dać się zabić niż dawać się kontrolować szantażyście. Jednak w jakiś sposób dowiedział się, że często tu przychodzę nawet miał nagrania jak wchodzę do budynku nie mam pojęcia jak to zrobił. W każdym razie dał wizytówkę i chciał abyś się z nim skontaktowała. Uprzedzam jednak, że rozmowa z nim do przyjemnych nie należy. To strasznie fałszywy człowiek. Można to w nim dostrzec

Zdziwiła mnie reakcja Elizabeth na mój widok albo mnie lubi albo tak dobrze udaje. -Rozumiem, czyli najprościej można by tego stwora określi chimerom. Czy temu czemuś zdarzały się już ataki wściekłości? Domyślam się, że Klarę zaatakowało, więc to śmierdzące coś, co wczoraj widziałem. Dobrze, że nie stało jej się coś poważnego. Chwilę spojrzałem na swoje buty. -Elizabeth będziemy musieli później pogadać w cztery oczy. Jednak uprzedzam to nie będzie przyjemna rozmowa niestety

Gdy koleś wyszedł. Chwilę poczekałem aż pojadą. Następnie zszedłem do swojego samochodu. Po czym ruszyłem. Wszyscy tam się strasznie boją Elizabeth. Ciekawostka. Chyba wolałbym jej nie poznać ze złej strony. Powoli dojechałem do laboratorium jak zwykle zaparkowałem niezauważalnie. Szybko schowałem broń do bagażnika. Zastanawiałem się, co mnie tam dzisiaj czeka. Powoli wszedłem do wnętrza budynku.

Spojrzałem przez okno. Całkiem ładny samochód. Chwilę się zastanowiłem nie mogę z nim zejść. Mam broń przy sobie. Zawsze ją chowam w bagażniku jak dojeżdżam wolałbym aby nie wiedzieli o tym. Spojrzałem na gościa -Dobra to wy możecie jechać ja zaraz do was dojadę

Hmm przynajmniej będzie się działo coś ciekawego po tej dzisiejszej rozmowie potrzebuje jakiś mocnych wrażeń. Wychodzi, że nie powinienem zostawiać tej kobiety wczoraj samej domyślam się, co ją zaatakowało. Dobrze, że nic poważnego jej nie będzie -Jasne, czemu nie. Masz, czym jechać czy mam cię podrzucić do laboratorium?

Leżałem na fotelu z kapeluszem na twarzy aż usłyszałem, że ktoś wszedł do pokoju już chciałem sięgnąć po broń spod płaszcza. Ale wtedy spostrzegłem ten napis na stroju gościa. Hmm już wiedzą, w którym hotelu mieszkam. Tak Elizabeth nie kłamała znajdą mnie wszędzie. Czy robię coś ważnego? Miałem zrobić dopóki wszystko się nie zaczęło chrzanić. Czyżby już widzieli o mojej rozmowie? Powoli podniosłem się z fotela -Nie aktualnie nie. A coś się stało?

Poszedłem po tej nie miłej rozmowie prosto do hotelu. Nienawidziłem szantażystów. Miałem mieć piękny wolny dzień na własne sprawy a tu takie nieprzyjemne rzeczy. Poszedłem po swój specjalny telefon, po czym wykręciłem numer. -Thomas? Myślałem, że tylko ja do ciebie dzwonię a nie na odwrót -Nie dzwoniłbym gdyby ktoś nie schrzanił sprawy! -O, czym ty mówisz? -O czy mówię?! Miałeś załatwić jedną cholerna rzecz. Twój człowiek miał się pozbyć nagrań i policji z karku! -I tak zrobił -Zrobił?! Słuchaj, więc teraz. Jakiś bęcwał mnie szantażuje a ja tego nie lubię. Powinienem właściwie jechać i cię wypatroszyć. Pamiętaj ze żyjesz tylko dzięki mnie. Masz mi ściągnąć tego gościa z głowy rozumiesz? -Zrobię, co mogę, ale się nie denerwuj -Jak mam się nie denerwować. Jestem tak bliski celu. A teraz pojawiają się nowe kłody pod nogami -Dobra powiedz, kto cię dręczy? -Thomas Standhaft. Z pewnością znasz to nazwisko. Nie obchodzi mnie jak tego dokonasz znajdź jakieś brudy na niego. Powiedz gdzie mogę szybko go załatwić nieważne. Masz to zrobić! -Dobra spokojnie Rozłączyłem się, po czym walnąłem się na fotel i położyłem sobie kapelusz na twarz. Byłem kompletnie wściekły. Miałem ochotę coś lub kogoś rozwalić. Hmm może i tak zrobię.

(Przy okazji o nietykalnej postaci to mówiłem o gościu którego ściga moja postać twoją postacią się do tej pory nie interesował) Nieznośny bufon chyba będę musiał go kiedyś odwiedzić po godzinach pracy. Ale ma racje w tej chwili ma mnie w garści przynajmniej chwilowo. Chwilę patrzyłem na faceta z wyraźnym gniewem w oczach myślałem, na jakie sposoby go rozwalić. Powoli wziąłem wizytówki. Nie musiałem robić z tego tajemnicy, że odwiedzam laboratorium. W końcu zawsze mogłem powiedzieć, że je sponsorujemy a tego nie można nigdzie zabronić. Chyba Elizabeth ma szpiega u siebie kto mu dał nagrania jak tam wchodzę? Ale najwyraźniej nie zdobył poważniejszych nagrań. -Cóż oczywiście wezmę wizytówki. Zanim jednak wyszedłem spojrzałem na mężczyznę. Lekko nałożyłem kapelusz na oczy. -Proszę jednak pamiętać, że nie znoszę szantażystów. Mówię to tak na wszelki wypadek. Po czym zacząłem opuszczać wóz. Muszę dziś wykonać kilka telefonów.

Zmrużyłem oczy. Tak zdecydowanie ktoś tu spartolił sprawę. Będę musiał chyba wykonać kilka telefonów. Dobrze grajmy dalej głupka. -Chciałbym zauważyć, że na tym nagraniu widać jak zostaje napadnięty. Ten mężczyzna mnie uderzył, co zresztą widać po sińcu na mojej twarzy. Być może trochę przesadziłem, ale spanikowałem musiałem się bronić. Inaczej mógłbym zginąć. I zrobiłem wszystko by przeżyć. Pan zresztą chyba nie zrobiłby inaczej na moim miejscu. Więc chyba pan to rozumiem

Popatrzyłem na mężczyznę. Znałem to nazwisko. Jeden z najbogatszych ludzi. Wielu, których wykończyłem było jego konkurencją w pewnym stopniu. Christopher na swój sposób też za nią robił. Nigdy nie przepadałem za takimi ludźmi. Uważałem, że zawsze coś ukrywają i nie wszystkie ich interesy są legalne. Dziwne, że nie kazał mnie przeszukać. Jest bardzo pewny siebie. Najgorsze jest to, że tu na pewno nie chodzi o pieniądze. Dobra trzeba ocenić sytuacje zacznę spokojnie. -Tak witaj podobno masz coś, co należy do mnie. Chociaż nie mam pojęcia, o czym mówicie. Jestem zwykłym kanadyjskim turystom oglądającym uroki tego miłego państwa

W odcinku "Lekcja zerowa"

Tak robi się coraz bardziej ciekawie. Maszyna do zabijania na pewno zabił nie jednego terrorystę w Iraku. I na dodatek, KSK jeśli nie kłamię a raczej tego nie robi będzie problem. Ale ja mam pewną przewagę. Nie wie o mnie wszystkiego. Eh przypominają się czasy JTF2 i dawnych wspólnych ćwiczeń z amerykańskimi marines. Jeśli dobrze poszło uwierzył w to, że nie jestem specjalnym zagrożeniem. Jest jeszcze jeden problem w tym, że tacy jak on nigdy nie biorą niskich stawek. Usługi takich ludzi do tanich nie należą. Ale zawsze się to zwraca, bo to gwarancja bezpieczeństwa. I nie owija w bawełnę czyżby podejrzewał, że go okłamuje lub chce mnie uświadomić, że niema sensu się stawiać. Tak to będzie ciekawy dzień. Ciekawe, kim jest jego szef i czego chce. Chyba tu nie chodzi o pieniądze skoro stać go na takich ludzi. Ale w życiu różnie bywa. Najpewniej chodzi o zemstę. Niestety jeszcze nie wiem, za co i za kogo.

Coraz mniej mi się podobała ta sytuacja w co ja się właściwie władowałem i kim jest szef tego gościa? Nie tak sobie wyobrażałem wolny dzień. Miałem coś załatwić a przez te przygodę wszystko może się źle skończyć. Cóż zobaczymy co będzie dalej. -A jaka była twoja historia w wojsku?