Mephisto The Undying
-
Zawartość
10766 -
Rejestracja
-
Ostatnio
-
Wygrane dni
5
Wszystko napisane przez Mephisto The Undying
-
Lee spojrzał na wiedźmę. - Raczej nie. Dekapitacja i pogrzebanie zwłok to ciekawy pomysł... Ale ja bym jeszcze rozczłonkował.
-
- Może... ale bardziej czuje emocje jakich nie czułem wcześniej... Nie wiem czemu...
-
Lee wzruszył ramionami. - Też mnie to zastanawia. - poszedł do kuchni i nalał sobie wody. - Eh. Ostatnio czuje się jakbym przestawał być sobą. - mruknął pod nosem.
-
Lee uśmiechnął się. - Może już wracajmy. Tak stoimy tu na dworze... - powiedział
-
- Za to że jesteś... - powiedział już troche weselej.
-
Lee wytarł Kat łzę. - Jesteś najlepszą rzeczą jaka mi się przytrafiła. - objął ją. - Dziękuje...
-
- Tak... bardziej niż sobie... - powiedział cicho.
-
- Ale ja pierwszy raz w życiu się boje... i to nie o siebie... Boje się o ciebie... - powiedział smutno.
-
- Martwie się o ciebie... nie chce byś umarła... a ten Klaus chyba chce twojej śmierci... - powiedział ponuro.
-
- Ja wolę standardowo, mieczem albo toporem. - wzruszył ramionami. - Ale tak też można...
-
- A w sklepie. - pokazał reklamówkę. - A ty? - zapytał.
-
Lee zaczął wracać do domu. Kupił wszystko co było mu potrzebne.
-
Loki przebrał się w jeansy, czarną koszulkę z Iron Maiden (płyta The Trooper) i czerwone trampki. Wstał i ruszył do miasta nucąc jakiś utwór.
-
- Szkoda... - powiedział z udawanym smutkiem. - To smacznego. - Powiedział z uśmiechem.
-
Lee uśmiechnął się. - Pewnie... To był chyba mój najlepszy sen od długiego czasu. Aż bym cię ucałował. - powiedział z uśmiechem.
-
Lee poszedł do łazienki wziął szybką kąpiel, potem poszedł do kuchni żeby coś zjeść, przyrządził sobie jakieś szybkie śniadanie i usiadł na krześle i zaczął coś nucić.
-
Lee obudził się. Spojrzał na Kat i uśmiechnął się pod nosem. Nie odzywając się postarał się delikatnie ją puścić i wstać.
-
Lee przytulił Kat do siebie. - To dobrze... - powiedział szeptem zasypiając.
-
Oglądałem sobie twoja twarz brzmi znajomo. Manson sprawił że dziś nie zasnę... ;-; on wyglądał tak że gdybym zobaczył go nocą na swojej klatce schodowej to każda z moich komór serca pękła by z hukiem...
-
- Nie zrobiłem dla ciebie tak wiele jak ty dla mnie. Chciałbym móc powiedzieć że cię obronie ale jestem za słaby... - powiedział lekko ponuro. - Chyba powinniśmy się położyć. - powiedział cicho.
-
Lee spojrzał na Kat. Uśmiechnął się lekko. - Dobranoc. - powiedział. Po chwili objął ją lekko. - Mam nadzieje że ci to nie przeszkadza. - powiedział z lekkim uśmiechem.
-
Aaron wysłuchał elfkę. - Współczuje... Teraz raczej coś takiego się nie stanie... - powiedział i objął lekko Liose. - I jeszcze raz dziękuje.
-
- Cóż. Teraz to zabrzmiało dwuznacznie... - uśmiechnął się i poszedł za Kat.
-
Sytrii wyszedł z katedry. Spojrzał na Inge, nie okazał po sobie żadnych emocji. Rozejrzał się tylko. - Hm. W którą stronę zatem. - powiedział spokojnie.
-
- Serio? - powiedział zaskoczony. - Ten jeden raz nie miałem takiego zamiaru. - uśmiechnął się lekko. - W każdym bądź razie, śpiący jestem i ty chyba tęż. - powiedział z uśmiechem.
