Dean Ambrows

Jonathan przytulił delikatnie dziewczynę

Czego?- zapytał.

Serana weszła znudzonym krokiem do magazynu. Obok niej biegał Varg nadal w psiej postaci. Oboje patrzyli na bezowocne próby zniszczenia pozytywki przez Acceleratora. Po chwili zaczęli się śmiać.

Serana wyszła z domu z Vargiem do opuszczonego magazynu.- Ech. Normalnie nie chce mi się.- powiedziała.- Masz problem.- powiedział demon z uśmiechem.

A pomyślałaś o tym, że nasz drwal może zrobić tratwę, zbierzemy jakieś owoce i możemy płynąć. Ech. Nie wiem. Łeb mnie boli.- mruknął.

Nie, nic nie będzie dobrze.- powiedział naśladując jej głos.

No o czego beczysz? Najpierw się na mnie wydarłaś a teraz płaczesz?- zapytał:

Serana wróciła do domu. Gdy weszła wskoczył na nią czarny pies. - Varg ogarnij się!- zawoła do demona ze śmiechem. Zaczęła się z nim bawić.

Jonathan wstał już uspokojony.- Było się na mnie nie wydzierać.- mruknął i ruszył w stronę plaży.- Zmocz ten kawałek koszuli i zrób sobie kilka zimnych okładów na głowę.- Zaproponował na odchodnym.

Ragnarok wyciągnął rewolwer i wyjżał przez okno na drogę.

Cholera.- mruknął. Zdarł z koszulki kawałek materiału, zamoczył go w wodzie i optarł nią delikatnie. twarz dziewczyny

Jonathan poszedł za Tessą. Gdy zobaczył, że leży nieprzytomna uklęknął obok niej. - Tessa?- zapytał niepewnie.

Serana wyciągnęła plik pieniędzy i wyszła. Zapłaciła za siebie i dziewczynę która wyszła z. Edenem.

Jonathan westchnął zmęczony.

Brawo. Ładnie poprawiłeś.

(Ragnarok ) Wiesz. Może wojna oszczędziła te miasteczko.- powiedziałem choć i tak było to podejrzane.

Wszystko będzie dobrze.- powiedział do niej Jonathan.

( Ragnarok ) Westchnąłem i czekałem aż nowi kompani wreszcie się nagadają i ruczymy.

Jonathan odszedł kilka kroków i położył się na piasku.

( Ragnarok ) Więc ruszmy się.- powiedziałem. spokojnie.

( Ragnarok ) Podszedłem spokojnie do reszty. Przyjżałem się drzwiom.- Takie stare a tak ciężko je otworzyć. Aż dziw bierze.- mruknąłem

Jestem za.- stwierdziła Serana.

Jonathan podszedł do Nicka. Udeżył go w brzuch a potem w twarz.- Zamknij ryj.- warknął.

Jonathan zobaczył, że dziewczyna płacze. Podbiegł do niej i objął ją. - Co się stało? - zapytał.

Jonathan zobaczył Tessę z daleka. Przystanął i usiadł na piasku.