[SesjaRPG] FE: Przepowiednia

[eragon333]

(Flare)

 

Pobiegłam ze zdziwieniem za klaczą

-Złaki?

-Ona jest kompletnie szalona. Może jest na narkotykach?

[Thoron95]

(Infortunia)

 

Usłyszawszy ostrzeżenie dziwnej klaczy, niemało się przestraszyłam. Najwidoczniej ktoś się zbliżał, ktoś kto miał złe zamiary. Co prawda nie miałam zielonego pojęcia, skąd Melon mogła wiedzieć o zagrożeniu, ale wolałam nie ryzykować pozostania samą w najlepiej widocznym budynku w mieście. Pobiegłam za Pie i resztą drużyny, z nadzieją, że nie będziemy musieli brać udziału w walce w trakcie pierwszego dnia wyprawy.

[Nightmare]

Melon szybko pomogła grupie wejść na dachy. Jedynym, który nie chciał przyjąć jej pomocy był Ragnarok. Pie nie nalegała i sama wlazła na dach. Wszyscy stali w ciszy i oczekiwaniu.

Wtedy powietrze przeszył niekuczy wrzask, niczym bełt. Grupa skierowała się w stronę, z której on dobiegał. Wtedy zobaczyli je.

Ciężko nazwać je kucykami, gdy na ciele w niektórych miejscach nie miały skóry, a obrzeża tych dziur i ich wnętrze wyglądało, jakby gniło.

Potworów było około tuzina. Ragnarok widząc je zaczął podskakiwać, próbując dosięgnąć krawędzi dachu.

Na próżno. Nie docenił nieumarłych, którzy niewiarygodnie szybko go dostrzegli. W jednej chwili dopadły jednorożca, a jego krzyk bólu nagle się urwał...

Ragnarok, aktualizacja statusu: martwy

[KougatKnave3]

(Night Star)

Wpatruje na to z ukrywanym przerażeniem... muszę być silny. Wskazuje innym by byli cicho, może nas nie usłyszą i sobie pójdą. Co do Ragnaroka... k***a, pierwszy dzień i już straciłem kuca... k***a...

Edytowano Luty 22, 2015 przez Nightmare

[Exemundis]

(Abyss Flame)

Widząc te istoty uniósł strzelbę. Nieumarli... zupełnie jak w jednej z tych starych powieści które czytał. Nie strzelał na razie bo go nie zauważyły. niestety nie zdążył uratować Ragnaroka... na twarzy miał wyraz gniewu z tego powodu. Jednak wiedział że przy ich szybkości odkrycie swojej pozycji było by głupstwem więc czekał.

[Thoron95]

(Infortunia)

 

Miałam nadzieję, że nic złego się nie stanie. Że jakoś uda nam się dotrzeć do tego "raju" całą drużyną, najwyżej z jakimiś ranami. Ale najwidoczniej niemało się przeliczyłam. Nie byliśmy na powierzchni nawet przez godzinę, a Ragnarok już stał się ofiarą zewnętrznego świata.

 

- Tego chyba nie uda mi się wyleczyć... - powiedziałam drżącym głosem. Chciałam być spokojna. Oddychałam powoli i głęboko, chcąc pozbyć się strachu. Jednak niewiele mi to pomagało. Nawet nie myślałam o dotknięciu swojej broni. Nie chciałam więcej śmierci. O ile to "coś" można było jeszcze zabić.

[KougatKnave3]

(Night Star)

Spoglądam na Infortunie i lekko ją obejmuje by się uspokoiła - Ciii, będzie dobrze - powiedziałem starając się ją pocieszyć. Nie jestem w tym dobry ale muszę spróbować. Spoglądam na Klacz i się pytam cicho. - Jest stąd inna droga ucieczki?

[Nightmare]

- Złe, złe! - krzyczała Melon na potwory. One w odpowiedzi zacharczały na nią dziko. Przytominało to wrzask agonii. Klacz zzaczęła okładać je po głowach, gdy próbowały się do was wspiąć. Nie ma rady, trzeba je wybić. Oblegają wasz budynek, kłkłkłapiąc zębami i rozchlapując wokół krew Ragnaroka.

[KougatKnave3]

(Night Star)

Odbezpieczam Strzelbę, odsuwam trochę Infortunie by któryś jej nie złapał i celując w głowy strzelam w te stworzenia. Jeśli są ala Zombie którymi straszył mnie ojciec... to powinny paść po strzale w łeb. Staram się nikogo nie dopuścić do grupy. 

[Exemundis]

(Abyss Flame)

 

Przycelował z dubeltówki w stwory i wypalił w nie raz śrutowym pociskiem. Jeżeli jeszcze się trzymają powtarza czynność.

[eragon333]

(Flare)

 

Nie wiedziałam co robić. Wyjęłam rewolwer i zaczęłam strzelać. W moim przypadku to było jak strzelanie do much. Chyba nawet nie trafiłam ni razu. Po wyczerpaniu magazynka spróbowałam przeładować rewolwer lecz to nie przyszło łatwo

[Thoron95]

(Infortunia)

 

Choć dach wydawał mi się miejscem, w którym uda nam się przeczekać najazd chmary trupów, to niestety okazało się, że nie jest on tak bezpieczny. Nieumarli powoli wspinali się na górę, a huk broni moich towarzyszy przyprawiał mnie o ból głowy. Narastające poczucie zagrożenia sprawiło, że mimowolnie sięgnęłam po swoją broń. Wyruszając miałam nadzieję, że nie będę musiała jej użyć, jednak chodzące trupy potrafią pchnąć kucyka do rzeczy, których zapewne normalnie by nie zrobił. Ustawiłam się za resztą towarzyszy, celując w otwór w podłodze. Gdyby któremuś przeciwnikowi udało się wejść na tyle wysoko, aby jego głowa pojawiła się ponad poziomem podłogi, to czekałaby go niemiła niespodzianka.

[Nightmare]

NightStar -6 ammo

Abyss -2 ammo

Flare -10 ammo

Walka była zażarta, na szczęście Infortunia nie musiała strzelać. Wszystkie potwory powoli padały pod ostrzałem. Wreszcie na uliczkach małego miasteczka nie pozostał ani jeden nieumarły kuc. Wraz z wymordowaniem stworów odsłoniło się też objedzone ze skór i mięśni ciało Ragnaroka. Zawartość jego toreb została rozsypana na ziemi wokół, część nawet uległa zniszczeniu przez kopyta potworów z Pustkowi.

- Złe, bardzo złe! - krzyczała Melon Pie na zwłoki straszydeł. Tak samo krzyczy rozwścieczona klaczka, gdy ogierek jej zabierze lizaka.

[KougatKnave3]

(night star)

Spoglądam na ekipę. - Czy komuś się coś stało? - spytałem się do wszystkich, zaczynając od Infortuni, No co? Pierwsza przyjaciółka, trzeba dbać. Podchodzę do sprzętu Ragnaroka po usłyszeniu ich statusu i sprawdzam co przetrwało.

[eragon333]

(Flare)

 

- N-Nic mi się nie stało Night...

Powiedziałam po czym sprawdzać mój stan amunicji.

- Dwa magazynki i 4 naboje w broni. Na Celstię!  W takim tempie nie będę miała jak się bronić!

Z oburzeniem powiedziałam.

- Nie wiem czy bym wyruszyła jak bym wiedziała, że tak będzie.

Zapłakałam.

-Może będę bliżej ciebie?

[Exemundis]

(Abyss Flame)

 

Przeładował strzelbe śrutem i ruszył początkowo w stronę Night'a by po chwili namysłu jednak podejść do Flare. Połozył jej kopyto na ramieniu.

- Hej... dobrze się czujesz? - rzekł z lekkim usmiechem. był to jednakewidentnie i oczywiście uśmiech wymuszony, dobra mina do złej gry jak to mówią. A było tak dlatego gdyż wzbierała w nim wściekłosc że nie zdołał ochronić towarzysza wyprawy.

[Thoron95]

(Infortunia)

 

W końcu huk broni ucichł, wraz z wrzaskami nieumarłych stworzeń. Okolice opanowała cisza, przerywana tylko przez głosy moich towarzyszy. Powinnam zapewne czuć teraz ulgę, jednak tak nie było.

 

- Ze mną wszystko w porządku. Chyba... - Podeszłam powoli do zejścia i spojrzałam w dół. Pomimo iż udało mi się spamiętać kilka rys Ragnaroka, to jego odnalezienie wśród ciał okazało się bardzo trudne. Widok przerażający i paskudny, od którego zrobiło mi się niedobrze. Oddaliłam się od zejścia, nie chcąc oglądać tej masakry dłużej niż trzeba. - Albo i nie - dodałam, zakrywając pyszczek kopytem. Miałam nadzieję, że uda mi się nie zwrócić śniadania.

[eragon333]

(Flare)

 

-Nie nic, nic

Szybko wstałam na równe kopyta i podeszłam do Night'a

-I co? Martwy?

Przełknęłam slinę.

[KougatKnave3]

(Night)

- Niestety nie żyje - powiedziałem z miną Rly? Przecież kurwa widać, że nie żyje! Nie ważne. Wstaje i rozdzielam ekwipunek równo po nas.

- Możesz z nami pójść, Panno... jak się nazywasz, jeszcze raz? - spytałem się tej "Psycho" klaczy.

[Nightmare]

(eragon - nie, żyje, nie ma skóry, ani mięsa, ale żyje... -_- )

Powoli ekipa otrząsnęła się z szoku spowodowanego odejściem przyjaciela. Teraz trzeba jeszcze podzielić między członków ekipy te kilka ,rzeczy, które ocalały z jego ciała.

- Jasne, że mogę z wami iść, jakem Melon Pie! - zawołała radośnie klacz i uniosła w górę kopyto, pewno by ktoś je przybił. Gorzej, że było ono ubrudzone ciemną krwią potworów, które tłukła bez użycia broni.

[Exemundis]

(Abyss Flame)

 

Krew go nie zraziła bowiem klacz mimo swojej znacznej niepoczytalności zachowała sie brawurowo i ocaliła prawie ich wszystkich (a zwłaszcza jego) Dlatego przybił jej kopyto. Sam miał je w krwi bo przecież przechodził koło trupów.

 

- Ja jestem Abyss Flame. Miło poznać. - rzekł wciąż z tym gorzkim uśmiechem kogoś kto nie zdołał obronic towarzysza. 

Edytowano Marzec 8, 2015 przez Shirogetsu Vermilion

[eragon333]

(Flare)

Przełknęłam ślinę i zignorowałam klacz.

-Nie ma już tego... czegoś gdzieś jeszcze?

Wyjrzałam zza drzwi wieży.

-naprawdę to spotkanie nie było wcale miłe. A tak właściwie co to jest Ekhm... Melon pie?

Edytowano Marzec 8, 2015 przez eragon333

[Thoron95]

(Infortunia)

 

Cała ta wyprawa zaczynała się dziwnie. Najpierw walka z irytującymi drzwiami, potem nagłe pojawienie się Abyssa, potem spotkanie dziwnej klaczy, która o dziwo chce się do nas przyłączyć. Nie wiedziałam co o tym myśleć. Z jednej strony miłe byłoby towarzystwo kogoś z zewnątrz, kto nie jest mordercą. Z drugiej dołowało to, że w zamian musieliśmy stracić jedno z nas.

 

- Nowa osoba chyba nie zaszkodzi... - powiedziałam zaskakująco spokojnie, po czym ponownie spojrzałam w dół, na wszelki wypadek trzymając kopyto przy pyszczku. - Zgaduję, że nie miał żadnych leków, które mogłabym przygarnąć - dodałam z cichą nadzieją, że się mylę. Sama nie miałam za wiele. Niestety przydziały ze stajni, które trafiały do mych kopyt były dość marne. Może i potrafiłam zaradzić części ran bez nich, ale pewniej czułabym się wiedząc, że poradzę sobie z najgorszym.

[KougatKnave3]

(Night Star)

- Zaraz zobaczymy co ocalało - powiedziałem. Jeśli są jakieś leki, to daje Infortunii, Amunicje rozdzielam pomiędzy nas po równo. A broń... jeśli jest cała to daje nowej mówiąc.

- Umiesz strzelać?

[Nightmare]

Większość ekwipunku Ragnaroka uległa zniszczeniu po spotkaniu z potworami. Na szczęście ostał się jego rewolwer, trzy magazynki i jakiś naszyjnik. Składał się z łańcuszka wykonanego z czarnego złota, a jego serce przypominało żółty kryształ o kształcie równej kuli, oplecionej przez czarne pasma changelingowego metalu.

- Nope - odparła Melon Pie. Właściwie, to ostała się jeszcze puszka z suszonymi grzybami, ale klacz ją kopnęła kopytem jak najdalej.