[Gra]Witamy w sierocińcu...

[Szeregowa WW]

Emma przyglądała się Lucasowi nie odzywając się przez dobrą chwilę.

- A... A mogę wiedzieć co się takiego stało że tak masz? W sensie coś z twoimi rodzicami czy coś? - zapytała, ale po chwili potrząsnęła głową jakby starając się coś od siebie odgonić. - Jeśli nie chcesz odpowiadać, to nie musisz, zrozumiem.

[Mephisto The Undying]

- W zasadzie to mogę powiedzieć, przynajmniej będziesz wiedziała o co chodzi. - powiedział, po chwili odetchnął. - Było to w moje czwarte urodziny, jechaliśmy do schroniska dla zwierząt żeby wziąć psa, zawsze chciałem mieć psa. Ulice były nieco śliskie przez to że w nocy padało ale ogólnie było okej, niestety, w pewnym momencie w bok auta uderzyła ciężarówka która w padła w poślizg, a że mama nie zapięła pasów, gdy samochód się przewrócił, zarówno pod wpływem siły odrzutu od ciosu w bok, jak i samej grawitacji, spadła na ojca i w zasadzie... zmiażdżyli się wzajemnie, jako że siedziałem po stronie siedzenia kierowcy, ale z tyłu miałem tylko kilka zadrapań... ale przez długi czas siedziałem sam w samochodzie w którym była masa krwi moich, zmarłych rodziców. Potem przez dwa tygodnie nie odzywałem się, a nie jadłem przez tydzień. - opowiedział gapiąc się w ziemię, przez chwilę zdawało się jakby w jego oczach zbierały się łzy, ale po chwili zamrugał i już ich nie było. - Cóż, tak to wygląda... - dodał. 

Edytowano Maj 10, 2015 przez Mephisto The Lone Wanderer

[Szeregowa WW]

Emma patrzyła na Lucasa nie odrywając wzroku od niego ani na chwilę. Zawsze wiedziała, co było też jej pocieszeniem, że jest mnóstwo ludzi na świecie którzy mają gorzej od niej i którym życie przykrości nie oszczędziło. Właśnie siedziała obok takiej osoby. Przez chwilę po prostu milczała, jakby zastanawiała się co ma powiedzieć jednak mimo to nie odezwała się. Po chwili wstała z huśtawki i podeszła do Lucasa. Przytuliła go bardzo mocno, mimo wszystkiego zdawała sobie sprawę z tego jak bardzo to musi być dla niego przykre. Po prostu stała tak przytulając go jakby starała się odgonić od niego cały smutek.

[Mephisto The Undying]

Lucas, po chwili siedzenia przytulił dziewczynę. Nie odzywał się, po prostu siedział i dawał się przytulać. 

- Dziękuje... to w sumie miłe. No i musiałem się komuś wygadać. - powiedział patrząc na dziewczynę. 

[Szeregowa WW]

Emma pogłaskała chłopaka po głowie i puściła go. Uśmiechnęła się do niego lekko.

- Dobrze że powiedziałeś o tym wszystkim... - powiedziała po czym delikatnie położyła mu ręce na ramionach. - Pamiętaj, że gdyby coś było nie tak masz mi zaraz powiedzieć, rozumiesz? Zawsze możesz na mnie liczyć. W końcu tak robią przyjaciele. - uśmiechnęła się do niego pogodnie.

Anabelle w ogole nie zwróciła uwagi na te wszystkie hałasy, jakby wcale ich nie słyszała. Ciągle patrzyła na Catarinę.

- To jak, zagramy w chowanego? - zapytałaa wesoło.

[Darnok2]

Caterina usiadła na łóżku po turecku z poważną miną. Zignorowała pytanie i zamyśliła się. "Duchy. To miejsce jest idealne. Anabelle się nada, ale nie wiem jak Devi...najwyżej pobawimy się w wywoływanie jutro." Widząc nową dziewczynkę w pokoju pomachała do niej wesoło. - Heeeej. Jestem Caterina. - po chwili odpowiedziała Anabelle. - Jasne. Możemy. A pobawisz się ze mną wieczorem w moją zabawę?

[Mephisto The Undying]

Lucas uśmiechnął się, wciąż lekko ale trochę bardziej niż na ogół. 

- Nigdy nie miałem przyjaciela. - powiedział patrząc na dziewczynę. - Ale w porządku, jeśli chcesz to będę mówił. Chociaż ja i tak mam się znacznie lepiej niż dwa lata temu. - dodał wciąż na nią patrząc. 

[Szeregowa WW]

Anabelle przytaknęła wciąż uśmiechając się szeroko.

- A co to za zabawa? Fajna jakaś? - zapytała z zaciekawieniem patrząc na koleżankę. Ciekawiło ją w co chciała się pobawić.

Emma usiadła z powrotem na huśtawce i popatrzyła na pochmurne niebo. Pomyślała nad czymś chwilę.

- Cieszę się, bardzo. Teraz wiem że potrafisz mi ufać i czuję że nasza przyjaźń przetrwa bardzo długo. - powiedziała wesoło patrząc chłopakowi w oczy.

[Mephisto The Undying]

Lucas uśmiechnął, lekko jak zwykle. się do Emmy, spojrzał jej w oczy.

- Wiesz, masz taki charakter że łatwo ci zaufać. - powiedział patrząc na dziewczynę. Po chwili wstał. - Gdzie tu jest najbliższy sklep? I czy można do niego iść? - zapytał. 

[Szeregowa WW]

Emma przekręciła głowę na bok i zastanowiła się chwilę.

- Sklep jest... Chyba jest kawałek dalej stąd jak się idzie prosto tą drogą. - powiedziała wskazując na jedyną drogę biegnącą do tego miejsca przez las. Była dość szeroka żeby bez problemu przejeżdżały tędy różne samochody i autobusy. - A o to czy można tam iść, lepiej spytać opiekunki żeby nie było.

[Mephisto The Undying]

Lucas zastanowił się przez chwilę, wyciągnął z tylnej kieszeni portfel. Mruknął coś pod nosem sprawdzając ile ma tam pieniędzy. 

- Poszła byś ze mną jeśli opiekunka się zgodzi? Mam straszną ochotę napić się mleka pistacjowo-kokosowego. - poprosił. 

[Szeregowa WW]

Emma pomyślała że w sumie dobrze by było się gdzieś przejść i przy okazji rozejrzeć się po okolicy. Przy okazji mogłaby kupić sobie też jakieś słodycze.

- Oczywiście, chętnie bym z tobą poszła. - powiedziała wesoło i wstała z huśtawki przeciągając się. - To teraz chodź, pójdziemy się zapytać czy możemy iść.

[Darnok2]

-To...tajemnica. Powiem Ci po zabawie w chowanego, dobra? - Caterina zachichotała wesoło potrzącając burzą czarnych włosów. - Nigdy się w nią nie bawiłam. Ale zawsze chciałam.

Edytowano Maj 10, 2015 przez Darnok2

[Mephisto The Undying]

- W porządku. To prowadź, znasz budynek lepiej i w ogóle. - powiedział i pozwolił dziewczynie iść przodem, w zasadzie to ucieszył go fakt że chce iść z nim do tego sklepu, po pierwsze, było by raźniej, a po drugie ona zna okolicę. No i po trzecie, nie musi przerywać oglądania jej, dziwnie to brzmi ale coś w niej kojarzyło mu się z jakimś miłym wspomnieniem, a tych miał mało. 

[Szeregowa WW]

Emma chwyciła Lucasa za rękę i poszła razem z nim w stronę budynku. Gdy weszli do środka zaczęła się rozglądać za opiekunką. Jak się okazało siedziała w salonie i rozmawiała z jakimś pracownikiem. Dziewczyna podeszła do niej a ta natychmiast obróciła się w jej kierunku.

- Coś się stało kochanie? - zapytała swoim miłym głosem.

- Nie, nie skąd. Po prostu chciałam zapytać czy mogłabym z Lucasem iść do tego sklepu na końcu drogi? Przy okazji przejdziemy się i poznamy okolicę i w ogóle. - odpowiedziała Emma. Opiekunka przez chwilę się zastanowiła po czym przytaknęła.

- W porządku, możecie iść. To nawet nie jest tak daleko, a poza tym ufam wam dzieci. Proszę tylko, żebyście uważali idąc przez las bo nigdy nie wiadomo co się może stać. I pamiętaj Emmo że odpowiadasz za waszą dwójkę ze względu na to że i tak jesteś starsza. - powiedziała kobieta po czym uśmiechnęła się przyjaźnie do niej i do Lucasa. - Aha, i jeszcze nie wracajcie późno. Mamy godzinę 16... Wróćcie proszę przed kolacją, która jest o 18.30. - dodała.

Anabelle przytaknęła po raz kolejny i po chwili zastanowienia powiedziała:

- Poszukajmy jeszcze kogoś kto by się chciał z nami pobawić w chowanego, im więcej osób tym większa zabawa. - powiedziała wesoło po czym podniosła się z miejsca.

[Darnok2]

Tym razem to Caterina przytaknęła. Uśmiechnęła się wesoło i zeskoczyła zgrabnie z łóżka. Przez chwilę nie wiedziała za bardzo gdzie iść aż w końcu wybiegła z pokoju mijając Anabelle. Zatrzymała się na korytarzu i pomachała do współlokatorki. - Chodźmy na dół Anabelle, ktoś na pewno tam będzie. - zapiszczała dźwięcznie odgarniając czarne włosy z twarzy.

[Szeregowa WW]

Anabelle poszła za Catariną na korytarz. Rozejrzała się w około.

- W sumie racja. - powiedziała z uśmiechem, rzuciła jeszcze okiem na jedne z drzwi w korytarzu i zbiegła na dół po schodach. Zobaczyła Devi i podeszła do niej. - Chciałabyś się z nami pobawić w chowanego? - zapytała wesoło miała nadzieję że jej koleżanka będzie chętna do tej zabawy.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mogę się pobawić - odpowiedziała hinduska.

- Gdzie? I kto szuka?

[Mephisto The Undying]

Lucas kiwnął głową na znak że rozumie.

- Dobrze prosze pani. - powiedział po czym spojrzał a Emme. - Idziemy? - zapytał przyglądając się dziewczynie.

[Szeregowa WW]

- Zagramy w całym domu. Calutkim. Warunek jest taki, że nie wychodzimy na zewnątrz. A kto szuka to zaraz się kogoś wybierze. No i ze względu na to że mało znamy to miejsce osoba która szuka może poprosić o dwa sygnały od chowających się na przykład zagwizdanie albo klaśnięcie i tym podobne. - wyjaśniła Anabelle. Bardzo cieszyła się że jej koleżanki są chętne do zabawy z nią.

Emma przytaknęła i sięgnęła do kieszeni bluzy w której po chwili zabrzęczały jakieś drobne pieniądze. Po chwyceniu kilku monet do ręki stwierdziła że nie musi iść na górę po więcej pieniędzy.

- Dobra, możemy iść. - powiedziała dziewczyna kierując się do drzwi.

[Darnok2]

-Ale fajnie! Będziemy się bawić! - zapiszczała Caterina wesoło w myślach dodając "Zobacze jakie są tu mroczne miejsca". Uśmiechnela sie wesoło. - Zaczynamy?

[Mephisto The Undying]

Lucas poszedł spokojnie za dziewczyną, gdy już byli na zewnątrz spojrzał na nią.

- To prowadź. - powiedział i przeciągnął się. 

[Szeregowa WW]

- Dooobra to w takim razie jest ktoś chętny by szukać? - zapytała obie dziewczynki. - Od razu mówię że jeśli ja będę miała szukać to mam od razu ułatwione zadanie, w końcu jestem tu trochę dłużej od was więc będzie mi łatwiej, lepiej znam dom. - stwierdziła Anabelle wzruszając ramionami. - No chyba że bardzo chcecie. Wtedy mogę szukać oczywiście.

Emma obróciła się do Lucasa.

- Opiekunka dobrze nam mówiła żebyśmy uważali. Ten las jest bardzo niebezpieczny mimo tak szerokiej ścieżki. Nigdy nie wiadomo co może tam być więc lepiej trzymajmy się blisko siebie, tak w razie czego. - powiedziała z nutą powagi w głosie i chwyciła chłopaka za rękę kierując się na drogę.

[Mephisto The Undying]

Lucas nieco zdziwił się faktem że dziewczyna złapała jego rękę ale nie starał się jej wyrwać tylko sam złapał rękę dziewczyny. Poszedł obok niej, przyjrzał się jej. 

- Nie spodziewałem się że pierwszego dnia w nowym sierocińcu znajdę przyjaciółkę i do tego tak miłą. - uśmiechnął się lekko, chciał jeszcze coś dodać ale zrezygnował. 

[Szeregowa WW]

Emma spojrzała w stronę chłopaka po czym uśmiechnęła się do niego przyjaźnie.

- Ja tam w sumie nie przyjaźnię się z byle kim. Miałam takie jakieś dziwnie śmieszne wrażenie że to akurat z tobą będzie mi się dobrze rozmawiało i że nawiążemy dobry kontakt. No wiesz, do takich rzeczy ma się intuicję, a może to po prostu przeznaczenie...? - zaśmiała się lekko. - A tak na serio to cieszę się że udało mi się znaleźć przyjaciela tak wspaniałego jak ty. Cieszę się że tu jestem, a nie gdzieś indziej. Lepiej mi tutaj z tobą i z innymi niż w moim domu.