[Gra][DeadRadioMan]Dalsza część historii...

[Dead Radio Man]

- Taa, liczy się. Ale i tak nie mamy szans. Jest nas za mało. - Odpowiedział Jack.

- Najlepiej będzie jak zniszczymy centrum dowodzenia omników, ich boski program zapewne gdzieś musi tutaj być. Wejdę tam z Aną a wy będziecie bronić wejścia. 

[PrinceKeith]

Smuga spojrzała na ciebie.

- Nie ma mowy, żebym puściła cię tam sama. Nawet jeśli mi nie pozwolisz, wejdę tam. - powiedziała zbulwersowana. Ana rzuciła jej nieco chłodne spojrzenie.

- I z uczuciami... Tylko same problemy. - rzekła.

[Dead Radio Man]

- Lena, jesteś potrzebna tutaj. Ci ludzie cię potrzebują - Wskazał na ludzi którzy byli w mieście - Potrzebują bohaterki, a Ana zadba o to żeby mi się nic nie stało co nie? 

Żołnierz położył rękę na ramieniu Leny. 

- Zostań, przydasz nam się. 

Świniak nic nie robił poza oglądaniem swojej broni. 

[PrinceKeith]

Lena zmarszczyła lekko brwi.

- Rozumiem, że robisz to specjalnie. Zgoda. Zostanę. - powiedziała. Już po chwili biegłeś ku centrali omników, za tobą podążała Ana.

[Dead Radio Man]

- Jeśli dobrze pamiętam centrala była na - 10 piętrze , czy coś zmieniono? - Zapytał się Any i w jego dłoni zmaterializowała się włócznia. 

[PrinceKeith]

Kobieta wskazała ci głową, że nie. Po chwili dobiegliście na miejsce. Dostanie się na odpowiednie piętro była trudna z powodu ataku. Wkrótce jednak stałeś przed systemem komputerów który sterował omnikami.

[Dead Radio Man]

Artur oparł włócznię o ścianę i zaczął wpisywać kody do komputera żeby wyłączyć program. Nie szło mu najlepiej ale próbował. 

- Znasz się na tym? - Może potrafiła lepiej tym się zająć. 

[PrinceKeith]

Wzruszyła ramionami. Podeszła do komputera wpisała jakiś kod. O dziwo był on poprawny. Program wyłączył się.

- Rozwal komputery dla bezpieczeństwa. - poprosiła.

[Dead Radio Man]

Artur wbił włócznie w maszynę która po chwili wybuchła nie robiąc większego wybuchu. 

- Wracajmy, jest dużo rzeczy do zrobienia. 

[PrinceKeith]

Kiedy wróciliście do reszty urzeliście omniki które z powodu braku sterowania leżały teraz na ziemi. Smuga rzuciła ci obrażone spojrzenie.

[Dead Radio Man]

Artur jedynie westchnął, cóż musi się z tym zmierzyć sam.

- No już, powiedz co mam dla ciebie zrobić żebyś się przestała tak dąsać.

[PrinceKeith]

Lena zmierzyła cię wzrokiem. Lekko się skrzywiła.

- Nic? Po prostu chcę spędzić z tobą trochę czasu. - powiedziała spokojnie.

[Dead Radio Man]

- Przecież spędzamy, a nadal jest coś nie tak. Chyba jednak coś nie tak robię? Albo nie jestem taki jak kiedyś? -

[PrinceKeith]

Dziewczyna zwiesiła głowę.

- Po prostu, boję się się, że znowu znikniesz. Że znowu mnie zostawisz, samą. - powiedziała. Po jej policzku popłynęło kilka łez.

[Dead Radio Man]

- Postaram się nie zginąć. - Powiedział i podszedł do niej, pogłaskał ją po głowie i pocałował w czoło. - Pamiętaj że zawsze będę nad tobą czuwał. Teraz musimy ruszać do punktu Giblarta. Nie naruszyli tej bazy a mamy tam informacje po pozostałych przy życiu agentów. Musimy się zbić w porządną grupę. - Ostatnie zdanie powiedział do wszystkich. 

[PrinceKeith]

Lena delikatnie wtuliła się w twoją klatkę piersiową. Była ciepła. Ana spojrzała na Morrisona.

- No to chyba przydałoby się zorganizować jakiś transport. Zajmiesz się tym Morrison? - zapytała patrząc na żołnierza. 

[Dead Radio Man]

Artur objął Lenę ręką. 

- Już niestety nie mogę cię przytulać.

 

Morrison spojrzał na Ane.

- Raczej nie da rady załatwić tak że nam dadzą. Musimy coś ukraść sami bo inaczej nas oleją. 

[PrinceKeith]

Ana westchnęła.

- Cudownie. Zostańmy złodziejami. Nie, tak serio zgadzam się. Oczywiście, że nas zignorują. Ale mamy osobę która jest pilotem więc damy radę. - tu spojrzała na Smugę i Artura. Lena mruknęła coś niezrozumiale.

- To nic. - powiedziała. - Ale bądź przy mnie, proszę... - dodała po chwili szeptem.

[Dead Radio Man]

- Postaram się. - Odpowiedział do Leny. - Dobrze ruszajmy na najbliższe wojskowe lotnisko. - Powiedział Artur i wszyscy ruszyli.

[PrinceKeith]

Wkrótce znaleźliście się na lotnisku. Ana spojrzała w stronę Morrisona. Po chwili podeszła bliżej Leny.

- Będziesz pilotować, zgoda? - zapytała. Smuga skinęła głową w geście potwierdzenia.

[Dead Radio Man]

- Czemu nie ja? - Zapytał się Artur Any, Morrison wypatrzył gotowy do startu samolot i wrócił do reszty. 

- Ruszajmy, szybko. 

[PrinceKeith]

Ana uniosła brew.

- Bo Lena ma licencję, a ty nie. - powiedziała. Chodziło jej jedynie o bezpieczeństwo. Weszliście na pokład  samolotu. Smuga po chwili wystartowała obierając odpowiedni kurs.

[Dead Radio Man]

- Przecież ja też bezpiecznie latam, ile razy się rozbiłem? Może 2? W ciągu 250 lotów. Cóż nie będę się kłócić o to. 

[PrinceKeith]

Ana zmierzyła cię wzrokiem. 

- W kabinie pilota jest zapewne jeszcze drugie miejsce. Jak chcesz, idź do niej. - powiedziała.

[Dead Radio Man]

Ana była denerwująca staruszką - pomyślał Artur i poszedł do Leny. Gdy wszedł do środka usiadł obok niej. 

- Jak ci idzie?