"Nowe Życie" posealor

[Posealor zwany Pose]

Uderzyłam kopytkiem w drzwi po raz trzeci. - Lore, proszę... Naprawdę mi przykro... Wyjaśnię ci wszystko, tylko mi pozwól...

[Wizio]

Nie usłyszałaś nic więcej niż dźwięk zamykanych na klucz drzwi. Applejack usiadła ze współczucia. Nie wiedziała czy podchodzić czy poczekać chwilę.

[Posealor zwany Pose]

Tym razem nie trudziłam się pukaniem. - Lore, proszę. Jeśli mnie nie wpuścisz, to przyjdę jutro. I pojutrze. Będę wracać, dopóki nie dasz mi wszystkiego wyjaśnić.

[Wizio]

Nic nie usłyszałaś. Pukałaś, błagałaś ale na nic. W końcu Applejack nie wytrzymała i do ciebie podeszła. - Chodź cukiereczku. Ona nie jest warta twojego czasu. - Powiedziała Applejack przytulając cię.

[Posealor zwany Pose]

Spojrzałam na nią smutno. - Nie, to nie tak... Ona jest naprawdę wspaniała, tylko... To moja wina... Nie było mnie dwa dni, a nic jej nie powiedziałam... Musiała się o mnie bardzo martwić... Ale... Masz rację, chodźmy... Wrócę tu jutro...

[Wizio]

Ty i Applejack miałyście udać się na farmę. - A co ty na to, aby udać się do cukierni? - Zapytała nie ruszając się z miejsca.

[Posealor zwany Pose]

- W sumie... Czemu nie... Możemy się przejść...

[Wizio]

Obie stanęłyście przed cukiernią. - Gotowa? - Zapytała się Applejack śmiejąc się przy tym.

[Posealor zwany Pose]

Spojrzałam na przyjaciółkę ze zdziwieniem - Ale... Na co mam być gotowa? I z czego się śmiejesz?

[Wizio]

- Emm wiesz jaka jest Pinkie czyż nie? - Zapytała z nie znikającym uśmiechem.

[Posealor zwany Pose]

- Och, no tak. Przyjęcie! Całkiem wyleciało mi z głowy... - też się uśmiechnęłam. - Więc... Mam udawać zaskoczoną, czy nie?

[Wizio]

- To już twoja decyzja. - Powiedziała Applejack wchodząc do środka.

[Posealor zwany Pose]

Po chwili wahania postanowiłam udawać jednak zaskoczoną i weszłam do cukierni za Applejack. W końcu chwilę wcześniej nie pamiętałam o przyjęciu i gdyby ona mi nie przypomniała, to naprawdę byłabym zaskoczona.

[Wizio]

- NIESPODZIANKA!!! - Wykrzyczały kucyki, gdy tylko widziały, że wchodzisz. Po chwili podchodzi do ciebie Pinkie Pie. - Podoba się przyjęcie? Podoba? Podoba? Podoba? Sama je robiłam. Balony, serpentyny, babeczki, ciasta i konfetti!

[Posealor zwany Pose]

Zgodnie ze swoim postanowieniem udawałam zaskoczoną. Nie wiem, czy mi to wyszło, nigdy nie byłam dobrą aktorką... Ale trudno. - Och, tak... Bardzo mi się podoba. Jest wspaniałe.

[Wizio]

Te słowa zwiększyła radość Pinkie. - Usiądź tu. - Wskazała stolik, gdzie siedziały już twoje nowe przyjaciółki. - A ja biegnę po coś specjalnego.

[Posealor zwany Pose]

Bałam się czym może się okazać to "coś specjalnego", ale zgodnie z poleceniem usiadłam przy stoliku. Rozejrzałam się po twarzach obecnych, uśmiechnęłam się szeroko. - Eee... Cześć... Nie byłam w stanie powiedzieć nic więcej. Myśl o niespodziance Pinkie nie pozwalała mi normalnie myśleć.

[Wizio]

Żadna z twoich przyjaciółek się nie odezwała. Patrzyły się na ciebie z uśmiechem.

[Posealor zwany Pose]

Nadal przyglądałam im się z uśmiechem. Ta cisza była nieco... Krępująca i postanowiłam ją przerwać. - Więc... Eee... Co u was?

[Wizio]

< Wiesz. Fluttershy powiedziała Rainbow Dash, że ją uratowałaś. To czemu Rarity nie miała > Po chwili przychodzi Pinkie Pie. Z pewną paczką i tortem. - To dla ciebie. - wykrzyczały radośnie wszyscy razem. Tort był duży i cały przykryty polewą czekoladową i orzechami. Paczka była mała i płaska, a na niej kartka.

[Posealor zwany Pose]

- Ojej... Dziękuję... Wodziłam wzrokiem pomiędzy tortem a paczką, nie wiedząc za co zabrać się najpierw. W końcu chwyciłem kartkę i zaczęłam czytać.

[Wizio]

Kartka była mała, lecz napisana starannym pismem. Jej treść była następująca:

Dziękujemy ci, za pomoc. Zawsze jesteś skłonna do niej i potrafisz doradzić nam w trudnych decyzjach.

Na kartce podpisały się wszystkie przyjaciółki oprócz Rarity, z którą jeszcze nie rozmawiałaś.

[Posealor zwany Pose]

Spojrzałam na swoje przyjaciółki z uśmiechem, po czym chwyciłam paczkę i ją rozpakowałam.

[Wizio]

W paczce była kolejna kartka i zdjęcia. Zdjęcia każdej z twoich przyjaciółek. Nawet Rarity.

[Posealor zwany Pose]

Rozłożyłam zdjęcia na stoliku przed sobą i przyjrzałam im się, każdemu poświęcając kilka sekund. Z każdym kolejnym mój uśmiech stawał się coraz szerszy. W końcu spojrzałam na kartkę, wciąż trzymaną w kopytach.