Szklistość: Hiperbola [Z][Crossover][Normal][Human]

[Nightbringer]

Ten chłopak to przecież dziewczyna z niebieskimi oczami

i jestem tego pewien na 100%

[Alcyone]

Rozdział trzynasty! Ida narratorem, scena rozbierana i Party Cannon. Tak mniej więcej mogę to streścić ;P Zapraszam do czytania!

[Altharias]

Rozdział świetny, jak zawsze zresztą, ale błagam wrzucaj też link w poście informującym o rozdziale, ręczne przebijanie się przez x stron (komórka) + szwankujące wifi nie ułatwia sprawy

[Alcyone]

Rozdział świetny, jak zawsze zresztą, ale błagam wrzucaj też link w poście informującym o rozdziale, ręczne przebijanie się przez x stron (komórka) + szwankujące wifi nie ułatwia sprawy

Dobra, da się zrobić To przebijanie się przez strony jest faktycznie denerwującą cechą wersji na komórkę...

[Saper9]

Szkoda,że nie było więcej szczegółów ze sceny rozbierania 

[Hoffner]

Świetnie zrobione .Zastanawia mnie tylko czy to że kucyki są widoczne tylko wtedy kiedy tego chcą nie jest wzorowane na filtrze percepcji z Doctora Who?            .

[Alcyone]

Świetnie zrobione .Zastanawia mnie tylko czy to że kucyki są widoczne tylko wtedy kiedy tego chcą nie jest wzorowane na filtrze percepcji z Doctora Who? .

Nie, bo w ogóle nie znam Doctora Who Ale możliwe, że to coś podobnego, nie wiem.

[Foley]

Nareszcie znalazłem chwilę, żeby przeczytać

Rozdziały coraz lepsze, akcja nabiera tempa. Twilight alicornem= plus ode mnie.

Armata Pinkie mnie rozbroiła "Fire in the hole, pinky comrades!"

No i standardowo, czekam na więcej :cGfSS:

[Alcyone]

Właśnie dodałam rozdział czternasty! Życzę miłego czytania i zapraszam do komentowania!

[Foley]

Ciekawie się czytało, jak za oknem (otwartym) grzmi burza

Do rzeczy: Nie mam się do czego przyczepić, po prostu podobało mi się. Mam wrażenie, że w miejsce jednej rozwiązanej tajemnicy pojawia się pięć nowych.

Czekam na następne rozdziały :cGfSS:

[grik1]

Rozdział jest ciekawy. Ciekawe kim jest Klara i ci wszcy ludzie. Cytując ostatnie słowa "W takim razie coś tu jest nie tak..."

[Alcyone]

Przepraszam za ten tydzień zwłoki, ale macie tu rozdział piętnasty! Nieco przerwy od akcji i mamy okazję bliżej poznać rodzinkę Klary. Miłego czytania!

[Foley]

To prawda, zapowiada się ciekawe spotkanie, Klara vs. Ida

Ogólnie było dobrze , może kilka błędów znalazłem, ale to naprawdę nic wielkiego.

Podobał mi się motyw rozmowy o "gangu". Zaskoczył mnie motyw modlitwy przed jedzeniem, bo po Klarze bym się nie spodziewał.

Czekam na kolejne :cGfSS:

[grik1]

Spodziewałem się zupełnie innego przebiegu wizyty w domu Klary. Wyszło bardzo spokojnie. Nareszcie wszyscy są w komplecie. Czekają nas interesujące wyjaśnienia.

[Alcyone]

Spodziewałem się zupełnie innego przebiegu wizyty w domu Klary. Wyszło bardzo spokojnie.

 

W poprzednich rozdziałach, było nieco więcej akcji, to prawda. Ale cóż, Florcia zasłużyła sobie na chwilkę wytchnienia, racja?

 

Zaskoczył mnie motyw modlitwy przed jedzeniem, bo po Klarze bym się nie spodziewał.

 

A pamiętasz hasło z poprzedniego rozdziału? To, które Klara mówiła, żeby dostać się do środka. To cytat pewnej osoby, która dla Klary jest autorytetem

[Foley]

Kiedy można się spodziewać kolejnego rozdziału?

[Alcyone]

Kiedy można się spodziewać kolejnego rozdziału?

Zapewne kiedy w szkole nieco rozluźni się atmosfera, po wystawieniu ocen itd. Jak tylko dam radę, to będzie

[grik1]

Jak najlepszych stopni. Już niedługo wakacje i będziesz miała więcej czasu na pisanie.... i na co tylko chcesz...

[Alcyone]

Wreszcie się ogarnęłam, przysiadłam i skończyłam nowy rozdział! Ostatni swoją drogą... Pozostał już tylko epilog...

Życzę miłego czytania, zachęcam do komentowania i dziękuję wszystkim za cierpliwość!

[Foley]

Co tu dużo mówić? Naprawdę cudne i głębokie, są opisy, są dialogi... Akcja naprawdę ciekawa, w końcu zrozumiałem, czemu dopasowałaś kucyki do "niepasujących" zbytnio ludzi.

Cały fanfic jest bardzo przemyślany, przez co czyta się bardzo przyjemnie i z zainteresowaniem. Naprawdę piękna i rozbudowana historia, gratulacje

"Nice work you did, you're gonna go far, kid", cytując piosenkę zespołu The Offspring

[grik1]

Muszę przyznać rację Foleyowi. Rozdział zadziwił, zaintygował i zasmucił mnie. Ale czy to na pewno już kniec tej historii?

 

Może wiecej dowiemy się w epilogu lub w II cześci. Alcyone miałaś naprawdę dobry pomysł i nadal można go jeszcze rozwinąć, temat nie został wyczerpany. Zastanów się nad napisaniem kontynuacji.

[Alcyone]

temat nie został wyczerpany. Zastanów się nad napisaniem kontynuacji.

Wiem, że niby można by to jeszcze rozwlec, ale wiesz co? Od początku moim założeniem było, żeby opowiadanie skupiło się bardziej na postaciach, niż na przygodach. Po prostu myślę, że dobrze jest to skończyć tak, jak to sobie zaplanowałam. Fanfik traktowałam jako swojego rodzaju test, czy w ogóle dam radę pociągnąć to do końca. I jakoś wyszło, chociaż z niektórych elementów jestem niezadowolona (Flora po pewnym czasie traci na charakterze i staje się po prostu narratorem, Dorota i Sylwia to takie zapchajdziury, bo u kogoś musiały być FS i Rarcia, akcja momentami zbyt uproszczona... długo by wymieniać). Poza tym zmęczyłam się już nieco tym materiałem, który tak właściwie opracowywałam na bieżąco i nieco niestarannie. Opowiadanie to taki mój eksperyment, czy mogę dalej zajmować się pisaniem od czasu do czasu. Więc raczej nie mam siły ani ochoty na ciąg dalszy.

 

Cały fanfic jest bardzo przemyślany

Serio to tak wygląda? Zwykle po prostu improwizowałam, zaczęłam z dość luźnym pomysłem, a ostateczne rozwiązanie ustaliłam podczas pisania.

 

 

Dziękuję wszystkim za opinie i komentarze, z epilogiem pewnie uwinę się do końca miesiąca. Pogoda zbyt piękna, by siedzieć przy komputerze

[psoras]

Z ciekawości sprawdziłem w Twoim profilu coś, czego się domyślałem, odkąd zacząłem czytać: jesteś w wieku swoich bohaterek. Mam siostrę mniej więcej w tym wieku i w każdym akapicie czułem tę charakterystyczną wrażliwość nastolatki. Sposób prowadzenia akcji, cechy postaci,

nawet wygląd Windigo i scena z jego pierwszym pojawieniem się...

wszystko pasuje
To w żadnym razie nie jest przytyk. Przeciwnie, pozwolę sobie nakadzić ci, autorko, stwierdzeniem, że rzadko kiedy zdarza mi się czytać opowiadania podobnej jakości pochodzące od tej grupy wiekowej.
 
Całość łyknąłem jednym haustem jadąc pociągiem (między Wrocławiem a Warszawą trwa właśnie promocja a'la PKP: więcej czasu w pociągu za tę samą cenę), więc mogę od razu pokusić się o podsumowanie.
Opowiadanie jest świetnie i nie mogę się doczekać epilogu.
Spotkanie i rozwiązanie poszczególnych wątków zostało poprowadzone w sposób bardzo zgrabny. Udało ci się uniknąć wprowadzania niepotrzebnych postaci, jednocześnie nie tworząc wrażenia, które powstaje czasem, jak autor za bardzo się stara: wrażenia, że na całym świecie żyje tylko pięć osób.
Natomiast jest jedna rzecz, która odrobinę przeszkadzała mi cieszyć się w spokoju lekturą - ale to już moje osobiste zboczenie. Pewna nieokreśloność geograficzna opowiadania (nigdy np. nie pojawia się nazwa miasta) jest tu zapewne celowym zabiegiem, ale podczas czytania nie mogłem przestać się zastanawiać, gdzie właściwie rzecz się dzieje

Edytowano Czerwiec 24, 2013 przez psoras

[Alcyone]

rzadko kiedy zdarza mi się czytać opowiadania podobnej jakości pochodzące od tej grupy wiekowej.

Dzięki Wiem, że nawet się nie umywam do wielu starszych czy bardziej doświadczonych ode mnie osób, ale staram się jak mogę. Chociaż wiem, że zawsze mogłoby być lepiej, to nawet jestem nieco dumna, że mój debiut komukolwiek przypadł do gustu.

 

Udało ci się uniknąć wprowadzania niepotrzebnych postaci, jednocześnie nie tworząc wrażenia, które powstaje czasem, jak autor za bardzo się stara: wrażenia, że na całym świecie żyje tylko pięć osób

Bohaterowie to najlepsza rzecz w każdym opowiadaniu, więc zwykle to na nich się skupiam, pisząc. Lubię tworzenie takich postaci "jednorazowych", bo mogą bardzo urozmaicić tekst. Oczywiście najwięcej uwagi poświęcałam głównym bohaterkom, ale musiałam pokazać, że są osadzone w jakimś miejscu (nawet anonimowym) z innymi ludźmi.

 

W każdym razie bardzo dziękuję za opinię i uznanie

[Alcyone]

Oto epilog i parę słów ode mnie!

Tak, to już koniec. Lecą napisy, może jakieś owacje, niektórzy gwiżdżą... i takie tam

Dziękuję gorąco wszystkim moim czytelnikom! Bardzo doceniam to, że czytujecie to moje "dzieło" i mam nadzieję, że nie żałujecie spędzonego z nim czasu!