W_objęciach_Chrysalis: Nadchodzi ratunek! (by Po prostu Tomek)

[Po prostu Tomek]

Zastanowiło mnie to. Zawsze przecież powinno być choć dwóch, by ostrzec przed niebezpieczeństwem. Powoli, zachowując ostrożność podszedłem do drzwi.

[Nightmare]

Nic się przez chwilę nie zdarzyło, ale nagle z kolumn wyszli czterej kryształowi strażnicy.

[Po prostu Tomek]

(Z kolumn?)

Popatrzyłem na nich rozszerzonymi nagle oczyma.

- Co to, cholera, za cyrk?

[Nightmare]

(cztery kolumny, które utrzymują zamek)

- Powód wizyty? - zapytał jeden.

[Po prostu Tomek]

(To chyba z pomiędzy kolumn.)

- Audiencja u Cadence. Byłem tu już kilka dni temu.

[Nightmare]

(Nie, z samych kolumn wyszli. Tak, jak z wody, czy przejść przez ścianę.)

- Dobra. - strażnicy otworzyli drzwi.

[Po prostu Tomek]

(Aha. Dzięki za wyjaśnienie, Nightmare.)

Wkroczyłem do środka, puszczając przed sobą Golden Dusta i klacz Podmieńca. "Obejrzę sobie teraz ten kawał świecącego kryształu od środka. Ciekawe co mógłbym kupić za ten pałac" pomyślałem, przemierzając olśniewające korytarze.

[Nightmare]

Wszędzie były kryształy. Po kilku chwilach dotarliście do ogromnej sali, na której końcu stał tron Candence z samą Cadence na nim. Jednak teraz, wszystko ci się kojarzyło z zamkiem Chrysalis.

[Po prostu Tomek]

Zadrżałem wewnętrznie na samo wspomnienie. "To mnie będzie chyba do śmierci prześladować". Przypomniał mi się widok, jaki zastałem w podmieńczej fortecy. Śniadanie przewróciło mi się w żołądku.

- Cadence! Mam wieści prosto z Changei!

[Nightmare]

- Więc słucham - powiedziała. Ruchem kopyta kazała strażnikom odejść. Weszli dosłownie w ścianę.

[Po prostu Tomek]

Przez chwilę patrzyłem w miejsce gdzie zniknęli. Nie podobało mi się, że tak sobie wchodzą i wychodzą. Jak duchy.

Pokrótce streściłem księżniczce historię, pomijając jednak fakty najważniejsze oraz to, że prowadzę Podmieńca. Nie zdradzę przecież klaczy, pomogła mi uratować przyjaciela.

[Nightmare]

(powiedziałeś o wyglądzie Dusta?)

Cadence zeszła z tronu.

- To niepokojące wieści.

[Po prostu Tomek]

(Nie. Powiedziałem, że był torturowany.)

- Wiem o tym bardzo dobrze. Wiem też co oznaczają. Wojnę. - powiedziałem dobitnie. Ale w mojej głowie kiełkował powoli plan, który mogłem zrealizować dopiero w Equestrii. Doprowadzić do wojny. Korzystając z zamieszania wywołać rewoltę, obalić księżniczki i pogodzić się z Podmieńcami.

[Nightmare]

(ok

Crystal Empire to część Equestrii)

- Nie wynośmy pochopnych wniosków. Myślę, że można to wyjaśnić w pokojowy sposób.

[Po prostu Tomek]

- To czekam w takim razie. - stwierdziłem chłodno. - Mój przyjaciel był torturowany i groziła mu przemiana. Dziesiątki innych kucyków dzielą jego los. Ale może masz rację.

Jeśli Cadence załatwi sprawę bez rozlewu krwi, także i ja nie będę musiał porywać się z motyką na słońce. Jak dla mnie świetnie. Kiedy ona pogodzi dwa zwaśnione narody, ja wrócę na rolę a Dust do siebie. I wszyscy będą szczęśliwi.

[Nightmare]

- Trzeba się nad tym zastanowić. Dziękuję za te informacje.

[Po prostu Tomek]

- Czyli mam już sobie pójść? Dobrze więc. - odwróciłem się do wyjścia i powoli opuściłem salę tronową. To, że nie zwróciłem śniadania uznałem za osobisty sukces.

[Nightmare]

Klacz poszła za tobą, a Dust zagapił się w swoje odbicie w kolumnie. Przy wyjściu przywitali was ci sami strażnicy.

[Po prostu Tomek]

Nie zaszczycając ich spojrzeniem powędrowałem w głąb ulic miasta. Poobserwowałem sobie trochę. Podszedłem trochę bliżej klaczy.

- Czekamy na informacje czy zmywamy się stąd? - zapytałem półgębkiem.

[Nightmare]

- Raczej zmywamy. Patrzyła na mnie jakoś dziwnie. Na twojego kolegę też.

[Po prostu Tomek]

- Jakoś nie zauważyłem. - powiedziałem. Ciężko było przezwyciężyć nieufność. - Ale chyba przyznam ci rację. Mogła czytać nam w myślach, a to byłoby raczej niefortunne. Na stację!

Nie czekając ruszyłem przodem. Oglądałem się tylko na Golden Dusta, czy nadąża i czy jest z nim wszystko w porządku.

[Nightmare]

Po chwili znaleźliście się na stacji. Szybko załatwiliście sprawę z biletami i wsiedliście do pociągu.

[Po prostu Tomek]

Uznałem, że najrozsądniej będzie wypytać klacz Podmieńca o jej zamiary. Bo w końcu tak naprawdę jeszcze nic nie przedsięwzięliśmy.

- Co zamierzasz? - cicho zwróciłem się do niej, zajmując miejsce przy oknie. Poprosiłem Dusta, by siadł na przeciwko.

[Nightmare]

- Uwolnić siostrę i w miarę możliwości policzyć się z Celestią.

[Po prostu Tomek]

- Ja się tam z Chrysalis nie rozliczałem. Ty też nie powinnaś, bo spartolisz sprawę. Chcemy przecież pokoju, prawda? - rzekłem prawie szeptem. Pociąg tocząc się w dal stukał, ale wolałem mieć pewność, że nas nikt nie podsłucha. - Dla pokoju mogę robić zamach stanu, ale w takim czymś nie pomogę. Kopyta do tego nie przyłożę.