"Ja, mój lis i przygoda!" KitsunePl

[Kitsun]

-Ja i Kiti będziemy zaszczyceni ^u^

[Wizio]

- Niee... to ja będę, że ktoś taki może mi pomóc - uśmiechnęła się ponownie i puściła oczko.

[Kitsun]

-No to co robimy partnerze - zapytałem się co na kolacje będziemy tworzyć, jednak mogłem się łatwo domyśleć, że raczej będzie to coś związanego z jabłkami

[Wizio]

- Pieczone jabłka partnerze - powiedziała lekko się rumieniąc.

[Kitsun]

- O to nie powinno być trudne - powiedziałem i udałem się już w stronę kuchni (chyba, że robimy to na ognisku )

[Wizio]

- To ty poczekaj w kuchni i rozgość się, a ja pójdę po kilka świeżych jabłek - ponownie puściła ci oczko po czym udała się do sadu.

[Kitsun]

Postanowiłem usiąść gdzieś wygodnie i porozglądać się po otoczeniu

[Wizio]

Było tu dużo miejsca, właściwie jak każda farma ma. Sad rozciągał się na kilka hektarów, a może więcej... Stodoła również nie była mała, a przestrzeń bardzo wielka...

[Kitsun]

//A gdzie była kuchnia

Usadowiłem Kitiego w wygodnym miejscu, by mógł sobie odpocząć, a sam zacząłem rozglądać się za jedzeniem

[Wizio]

< No właśnie miałem cholerny mętlik w głowie czy kurde o kuchnie czy farmę ^^ >

Kuchnia mała nie była, lecz też nie duża. Była średnich rozmiarów, lecz było tam wszystko czego potrzeba do zrobienia pieczonych jabłek.

[Kitsun]

-Wychodzi, że zostaje tylko czekać na jabłka - powiedziałem do siebie, wyszukując przez okno w wieczornym sadzie AJ

[Wizio]

Wyjrzałeś przez okno i ujrzałeś Applejack, która akurat kopnęła drzewo, które napełniło trzy kosze do pełna pysznymi jabłkami. Po tym wszystkim zarzuciła sobie jeden na grzbiet, a pozostałe dwa zahaczyła o kopytka i zaczęła ciągnąć w stronę domku.

[Kitsun]

Wyskoczyłem przez okno i zaoferowałem swoją pomoc:

-Może pomogę?

[Wizio]

- No jeśli masz ochotę - uśmiechnęła się oraz lekko zarumieniła po czym postawiła jeden kosz na ziemię, a sama niosła pozostałe dwa.

[Kitsun]

Próbowałem podnieść kosz pełen jabłek. Nie było to łatwe zadanie, jednak gdy usadowiłem kosz na swoim grzbiecie to było już z górki. Kosz nie był specjalnie ciężki, ale też piórkiem nie był. Po dojściu do drzwi stodoły (chyba, nie wiem jak tam dojść do kuchni

-Dobra, to nie będzie taka łatwa robota jak myślałem - pomyślałem.

[Wizio]

- Już się zmęczyłeś? - zapytała podchodząc do ciebie i kładąc kosze. - Chyba nie będę mieć z ciebie pożytku w pracy... bez obrazy...

[Kitsun]

-Spokojnie AJ. Ja po prostu nie mam wprawy w zakładaniu koszyków na grzbiet. Nosi się je łatwo, najtrudniej jest je zarzucić. - tłumaczyłem się - A pożytek ze mnie będziesz miała^^. Będę starał się ze wszystkich sił by godnie zarobić na remont mojej chatki.

[Wizio]

- No dobrze ogierze - powiedziała ponowie się rumieniąc. - To... dobrze, że się będziesz dla mnie starał...

[Kitsun]

-No to dobra to bierzmy się za te jabłka - powiedziałem do zarumienionej AJ. Czemu była zrumieniona? Nie wiem. Może miała gorączkę albo coś =3. W każdym bądź razie zaczęliśmy wnosić jabłka do kuchni.

Kiti już powoli się budził, jednak był jeszcze zbyt zmęczony by łazić. Dlatego po prostu leżał i przyglądał się całej sytuacji.

[Wizio]

- Dobra to... ty usiądź, a ja się zajmę jedzeniem - powiedziała z uśmiechem biorąc kilka jabłek i zaczęła je obierać.

[Kitsun]

-Ej no, miałem ci pomóc przy kolacji =3=- powiedziałem do gospodyni, po czym wyciągnąłem swój zaufany nóż survivalowy i obierałem z łatwością jabłka

[Wizio]

- Nie musisz się trudzić... Poradzę sobie... Jesteś moim gościem...

[Kitsun]

-Przepraszam - zwolniłem tempo - po prostu nie przyzwyczaiłem się do bycia obsługiwanym^^. Zwykle muszę sobie radzić na własną i Kitiego rękę - powiedziałem z lekkim uśmiechem na ustach

[Wizio]

- Chyba za długo przebywałeś z Lyrą - zaśmiała się Applejack. - My mamy kopyta, a twój lisek łapki - dodała w dalszym ciągu mając na twarzy uśmiech.

[Kitsun]

//Ya got me

-No troszkę. Powiedziała mi kilka "ludzkich" powiedzonek. - zawstydziłem się trochę- Chodzi po prostu o to, że jak tylko wyruszyliśmy z Hoofon to radziliśmy sobie sami - Spojrzałem na swoje czerwone opaski, która mi uszyła rodzina i trochę się rozczuliłem. Niby już 3 lata jesteśmy w "trasie", a dzień rozstania pamiętam jak wczoraj (czasami mnie piecze miejsce gdzie przytulał mnie rozpalony Kiti)