"Ja, mój lis i przygoda!" KitsunePl

[Kitsun]

-Przzyznam się. By pociąć jabłek użyłem pewnej chaotycznej techniki. Jednak nie wziąłem pod uwagę niezwykłej soczystości twoich jabłek i większość soku, który wytrącił się w wyniku cięcia znalazł się na tej oto ścianie którą wycierałem. - powiedziałem jednym tchem, po czym pokazałem na ścianę którą wycierałem. Po czym złapałem oddech.

[Wizio]

- Spokojnie cukiereczku bo się udusisz - powiedziała z uśmiechem. - Nic się nie stało. Mam młodszą siostrę, więc wiem jak to jest, ale widzę, iż Pinkie już wlała w ciebie trochę radości.

[Kitsun]

Na myśl o Pinkie lekko się zarumieniłem.

-No cóż, zanim jeszcze przybyłem do Ponyville to już byłem w miarę pozytywnie nastawiony do życia. Jak się żyje tylko z lisem i praktycznie z dnia na dzień, to trzeba mieć przynajmniej nadzieje, że kolejny dzień będzie lepszy od poprzedniego. Jednak nigdy nie mogłem śnić, że pewnego dnia spotkam taką klacz jak Pinkie. - Tutaj jeszcze bardziej się zarumieniłem i gorący uśmiech zawitał na mojej twarzy - Ta klacz to czysty wulkan radości. Po jednym dniu spędzonym z nią uśmiech nie może mi zejść z twarzy. Poznanie w Cupcake Corner, poszukiwanie wymarzonej sofy, superowa impreza i pierwszy pocałunek. Każdy ten moment zapamiętam do końca życia. - rozmarzyłem się mówiąc o klaczy, którą kocham

[Wizio]

- I to wszystko w jeden dzień - uśmiechnęła się Applejack. - Wierz mi, że przy niej nie zginiesz. To klaczka pełna szczęścia, przyjaźni i radości, a przyjaźń z nią nie ma grama normalności - zachichotała.

[Kitsun]

-Heh, przy takiej klaczy pozostaje tylko żyć - powiedziałem wesoły, jednak jedno pytanie zagościło mi w głowie:

-Applejack mogę się o coś zapytać?

//Dobra to nie jest to pytanie, to wstęp do pytania

[Wizio]

- Wal śmiało cukiereczki. Z chęcią odpowiem na każde pytanie - uśmiechnęła się i puściła ci oczko.

[Kitsun]

-Bo widzisz - zacząłem - Ja znam Pinkie zaledwie od dwóch dni. Ty na pewno znasz ją o wiele dłużej niż to. Dlatego chciałem się zapytać. Czy jest coś o czym muszę wiedzieć o Pinkie? Oczywiście oprócz tego, że jest nieskończonym źródłem energii radosnej i niespodziewanej.

[Wizio]

- Jest jednym z elementów harmonii, pochodzi z farmy kamieni, łatwo można ją urazić i ma swoje dziwne odpały. Jeśli zaczyna drżeć to trzymaj się z dala od niej bo ma swoje jakieś takie... moce? Nie wiem jak to nazwać.

[Kitsun]

//Ludzie by to chyba nazwali okresem =3

-Co się dzieje jak zaczyna się drżeć? I dlaczego miałaby wrzeszczeć? - zapytałem zaintrygowany i nie ukrywam lekko przerażony Applejack

[Wizio]

- To jest tak zwany "Zmysł Pinkie." Może ona przeczuć czy coś spada, ktoś cie śledzi i inne takie duperele. Osobiście mnie to przeraża.

[Kitsun]

-OK zapamiętam sobie - powiedziałem, po czym wziąłem pokrojone jabłka do salonu gdzie był ogień.

[Wizio]

- Dobra teraz poczekaj chwilę, a ja przyniosę kilka kijków abyśmy mogli upiec jabłka - powiedziała Applejack wychodząc ponownie z domu.

[Kitsun]

Postanowiłem się napawać się wyglądem salonu czekając na AJ

[Wizio]

Po jakimś, niedługim czasie przyszła Applejack z niedużymi kijkami. Z uśmiechem zabrała kilka jabłek i wbiła je na kij, po czym zaczęła piec jabłka.

[Kitsun]

Także wziąłem kijek i zacząłem nabijać nań jabłka. Jednakże ledwo co się obejrzałem, a Kiti rozweselony siedział już koło AJ i piekł owocki. Widocznie zapach pieczonych jabłek przywrócił mu wszystkie siły i tylko z niecierpliwieniem czekał, aż owoce się zarumienią. Ja rozbawiony zachowaniem swojego przyjaciela dołączyłem do wszystkich piekących z kilkoma kawałkami owoców nabitymi na kiju. Ognisko biło milutkim ciepłem.

[Wizio]

Po chwili jabłka już były kusząco zarumienione i opieczone. Applejack uśmiechnęła się na ten widok po czy zdjęła jabłka z kijka i włożyła je na talerz.

[Kitsun]

Po pokoju unosił się zapach palonego drewna i soczystych jabłek. Za przykładem AJ, gdy jabłuszka były pięknie przypieczone , ściągnęliśmy je ładnie z kijaszków i położyliśmy na talerz. Kitiemu już ślina lała się litrami na widok tych przepysznych jabłek:

-Spokojnie Kiti. Upieczemy wszystkie jabłka to się weźmiemy za pałaszowanie.

//Nie wiem ile pokroiłem tych jabłek

-Ale ja nie wytrzymam tyle - Kiti z niecierpliwości toczył się po podłodze

-Pomożesz nam, to szybciej zjesz

Ledwo co to powiedziałem to Kiti siedział już przy ognisku i dodatkowo podsycał ogień

-Heh, ale z niego gorąca głowa jeśli w grę wchodzi jedzenie - powiedziałem roześmiany do stojącej obok AJ

[Wizio]

- I dobrze. Jedzenie to zdrowie, a każdy musi jeść aby żyć - skwitowała szykując do pieczenia kolejną porcję pokrojonych jabłek.

[Kitsun]

/*Jeżeli jedzenie to zdrowie to ja jestem istnym okazem zdrowia

TT^TT

*/

-No, ale bez przesady. On zrobi wszystko jak mówimy o jedzeniu. Przywiążesz mu wędkę do głowy na której jako przynętę dasz babeczkę to będzie ją gonił, aż jej nie złapie. - powiedziałem rozbawiony do AJ siadając ponownie przy ognisku.

PS: Fajowy awatar =3

[Wizio]

< A dziękuje. Jedna z bohaterek Fallouta Equestrii. >

- Oj tam. Niech je sobie na zdrowie - powiedziała głaskając Kitiego po głowie.

[Kitsun]

Nie mogłem znaleźć tematu do rozmowy, dlatego kolejne kijki jabłek zostały upieczone w spokojnej ciszy.

Po czym małe pytanie uderzyło mnie w łeb

-AJ. Tak dużo mówisz o swojej rodzinie. Zgaduję, że sama na tej wielkiej farmie nie mieszkasz, więc gdzie twoja rodzinka? - zapytałem klacz

[Wizio]

- Cóż... Mieszkam tu z młodszą siostrą, która aktualnie jest do góry, starszym bratem i babcią, którzy wyjechali w odwiedziny do rodziny z Manehatanu.

[Kitsun]

-A twój zwierzak? - zadałem pytanie delikatnie podpowiedziane przez Kitiego.

[Wizio]

- Też jest na górze. Jeśli chcesz to mogę ją przyprowadzić - powiedziała z lekkim uśmiechem kończąc opiekać ostatnie kawałki jabłek. - A ty się częstuj.

[Kitsun]

-OK, Kiti się ucieszy ^^ - powiedziałem do AJ i patrzyłem jak idzie na górę.

Mama mnie uczyła by z jedzeniem czekać na gospodarza dlatego chciałem pouczyć Kitiego.

-Kiti, czekaj jeszcze z jedzeniem na AJ. Miejmy dobre maniery.

Lis w tym czasie miał już gębę zapchaną po brzegi jabłkami.

Nastała chwila ciszy

-Co? - zapytał się Kiti jak gdyby nigdy nic - Też chcesz?

Zaśmiałem się tylko i powiedziałem:

-Jedz spokojnie, bo się udławić

Po czym sam zabrałem się za pałaszowania.

Krótko mówiąc

Do były najsłodsze i najlepsze jabłka jakie jadłem