Equestria: You're in the army now

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jak to wszystko się skończy, to ja będę miał w ogródku basen z cydrem. Na jakiej pozycji walczysz? - zapytał. Dopiero teraz Rocket zwrócił uwagę na bliznę jednorożca, przecinającą pół jego twarzy.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Operator wyrzutni rakiet. Może i to jest troszkę bezpieczniejsze od walki wręcz, ale trzeba mieć nerwy, żeby przypadkiem nie trafić w swoich. - odpowiedział kuc ziemny. Postanoewł póki co nie pytać o bliznę, lecz odnotował, że jego towarzysz nie jest nowicjuszem i wie więcej o walce podczas wojny.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie wytrzymałbym przy takim ustrojstwie. Musisz być bardzo cierpliwy. Ja zdecydowanie wolę "czysty front". Nerwowo, ale mogę więcej zdziałać - roześmiał się - Jak już dojdzie do starcia, będę pamiętał żeby przypadkiem nie znaleźć się na przeciwko twojej wyrzutni.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Jeszcze nie zdarzyło mi się trafić w swojego. Owszem, czasem nie trafiałem w cel należący do nieprzyjaciela, ale zwykle z jeszcze gorszym skutkiem dla niego. - uśmiechnął się Rocket. - A tak już całkiem na serio... Gdzie ostatnio walczyłeś? Bo na nowego mi nie wyglądasz.

[Arcybiskup z Canterbury]

Kuc zachichotał.

- Taa. Mam odznakę na całe życie. Zatoka przy granicy Changei. Było ostro, zwłaszcza że te małe, wredne bydlaki są mistrzami kamuflażu i właściwie nie wiesz, z kim masz walczyć.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Ale jakoś chyba da się ich rozpoznać, wszystko ma swoje zalety i wady, więc te "projekcje" nigdy idealne nie są i nie będą... Prawda? - przerwał swój wywód Rocket. Był nauczony, że nigdy nie powinno się wypowiadać w temacie, o którym się nic nie wie, lecz zawsze o tym zapominał.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Są. W tym problem. Ale jeśli podmieńca walnie się mocno w tył łba, przez chwilę traci zdolność podszywania się. I wtedy problem jest, jeśli walniesz kompana w łeb. Dlatego też nosimy specjalne wstążki na grzywach. Wyglądają zabawnie, ale podmieńce dopiero po jakimś czasie je rozpracowują. Większość z nich jest spostrzegawcza, co nie zmienia faktu, że to straszne debile. - Zakończył.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Oby te Gryfe były większymi... Chociaż nie wydaje mi się. Możemy mieć z nimi problem. Największą naszą przewagą nad nimi jest chyba to, że nie potrafią używać magii. - powiedział Rocket.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie wydaje mi się, żeby były specjalnym problemem. Kryształowi są po prostu zbyt delikatni, żeby raz, a dobrze je przegnać. Skopałoby im się dupy i wiedziałyby, gdzie ich miejsce. Swoją drogą, nie mam pojęcia co tak nagle im odbiło. Zwykle raczej nie mieli nic przeciwko Equestrii. - Powiedział.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Wiesz, rząd się znienił, podbić świat im się zachciało, a że najbliżej mieli do nas... Osobiście też nic przeciwko nim nie miałem, zwykli sąsiedzi, może i niezbyt przyjaźni, lecz też nieagresywni... Dobrze, że przynajmniej u nas nie ma szans na zmianę ustroju - odpowiedział ogier.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Ta. Mam taką nadzieję. Wiesz może kiedy dojdziemy na front? - zapytał.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Duży kawałek drogi już przeszliśmy. Jeszcze godzina, może półtorej marszu. Przed wschodem słońca powinniśmy być gotowi do walki. - odpowiedział Rocket. To nie były dokładne obliczenia, ledwie szacunkowe, lecz przy obecnych warunkach podróży nie mógł się za bardzo pomylić.

[Arcybiskup z Canterbury]

- No i dobra. Dzięki - Rzucił kuc i podbiegł do swojego rzędu. Marsz był męczący. Po jakimś czasie kopyta grzęzły w ciężkim błocie, które było dosłownie wszędzie.

Ty patrz. Skoro II Wojna Światowa była wyścigiem zbrojeń... Kucykowe czołgi? Samoloty? Pojazdy pancerne?

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

Rocket doszedł do swego szeregu i maszerował. Wiedział już, co, gdzie, jak i kiedy ma się odbyć. Był na wszystko przygotowany. A przynajmniej tak myślał...

Z początku może nie za bardzo, ale po upływie tych kilku tygodni walk można już takie rzeczy wprowadzać - niech projektanci mają czas na wymyślenie tego wszystkiego. Choć takie samoloty mogą walczyć już teraz. Chociaż bardzo chętnie ujrzałbym w akcji brytyjską flotę pykretową, która niestety nigdy nie wyruszyła na front...

[Arcybiskup z Canterbury]

Po kilku godzinach dotarli do pierwszych okopów. Miało się wrażenie, że były zbudowane z błota. Wszędzie wokół była porozrzucana ziemia - tutaj toczyły się już walki, ale pole widocznie zostało opuszczone.

Przepraszam, ja wiem że okopy to głównie I Wojna Światowa, ale ja się na takowej bardziej znam niż na II

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Jesteśmy już blisko... Coś nie widać trupów, ciekawe, dlaczego... - pomyślał Rocket. Radość z dotarcia na miejsce mieszała się ze strachem przez to miejsce wywołanym. Coś było nie tak...

Spoko, nie przeszkadzają mi okopy i inne rzeczy z wcześniejszych i późniejszych wojen.

[Arcybiskup z Canterbury]

- A może już... Posprzątali? - Odezwał się niepewnie głos jednego z żołnierzy. Rozorane pola przypominały post apokaliptyczny krajobraz. Nawet w okopach nie było nikogo.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

Rocket z nieufnością patrzył się na to wszystko przed nim. Wyczuwał coś... Coś jakby... Pułapkę? Zasadzkę? Nie umiał tego zdefiniować, lecz nie czuł się tu bezpiecznie...

[Arcybiskup z Canterbury]

- Do głównego pola będziemy się przesuwać lasem! - Zarządził generał i ruszył zatartą ścieżką między drzewa. Wlesie było nienaturalnie cicho. Nawet ptaki odzywały się bardzo rzadko. Pojawiły się pierwsze zwłoki: trzy trupy gryfów i dwa kuce. Leżały już kilka dni, co można było wyczuć i zauważyć.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

Rocket popatrzał na trupy w milczeniu. Przygotowywał się na gorsze widoki, więc go to nie ruszało... Jeszcze. Szybko jednak wrócił do marszu z innymi.

[Arcybiskup z Canterbury]

Nagle dobiegł do niego Steel. Obejrzał się na wozy ze sprzętem i spojrzał na Rocketa.

- Dziwne... Dziwne te ciała w lesie. To trochę przypomina partyzantkę, nie sądzisz? - zapytał. W jego oczach widoczny był niepokój... A może nawet strach?

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

- Jest to jedna z możliwości. Ale walki niedługo - a sądząc po tych trupach może i już - zaczną się toczyć wszędzie. Nikt nigdzie nie będzie bezpieczny, dopóki nie zgnieciemy tych pseudoptaszków. - powiedział ze spokojem do towarzysza.

[Arcybiskup z Canterbury]

Steel zaśmiał się nerwowo, a potem już się nie odezwał. Cały oddział poruszał się w dziwnym milczeniu. Wszyscy stali się nagle przybici. Tymczasem nad ich głowami leciały wrony w dużych ilościach. Po kilku krokach uświadomili sobie, gdzie mogły lecieć. Ohydny zapach gnijącego mięsa dusił i wyciskał łzy z oczu.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

Rocket wykrzywił twarz w taki sposób, że w zamyśle miało się mieć wrażenie zaciętości wypisanej na twarzy. Jednak po chwili skapitulował i wyglądał na zniesmaczonego zapachem ciał i zachowaniem wron. Dzięki temu jednak przyspieszył.

[Arcybiskup z Canterbury]

Drzewa zaczęły się przerzedzać. Coraz więcej było widoczne, kuce nie mogły jednak zlokalizować źródła odoru. Na trawie i na ziemi pojawił się szron.