"W pogani za zemstą" Ares Prime

[Omega]

Nie zważając na spojrzenia, które zwracały na ciebie inne kucyki ruszyłeś przed siebie i po kilku chwilach dotarłeś na plac główny. Głównymi budynkami tutaj był ratusz, biblioteka i kilka sklepów. Zastanawiałeś się gdzie się teraz udać...

[Ares Prime]

Popatrzę sobie co jest w tych sklepach. Nie będę wchodził do środka, zresztą nie mam żadnych pieniędzy. 

Ale ciekawość wygrała, aby zobaczyc to teraz sie kupuje  w Equestri.

[Omega]

Ruszyłeś wzdłuż sklepów. W jednym z nich widziałeś przeróżne wypieki. Zapach świeżych wypieków niósł się z niego nieprzerwanie sprawiając ci dużą przyjemność. W innym sprzedawano pióra i pergaminy, nuda. W jeszcze innym była biżuteria. Złote i srebrne naszyjniki, lub pozłacane monokle. Sklep dla bogatszych kucyków. Później zaczynał się stragan, na którym sprzedawano najróżniejsze rzeczy. Owoce, warzywa, narzędzia, różnorakie materiały, świecidełka i wiele innych rzeczy. Widać było, że handel kwitnie.

[Ares Prime]

Błyskotki i świecidełka... błeh. To nie dla mnie klimaty. 

Wolałem przejść się na bardziej przyziemne towary - na przykład żywność, owoce i warzywa. Pomidory, kukurydza, kapusta, marchew - wszytstko tu miało osobne stoiska. Nawet stragan z jabłkami który obsługiwała jakaś klacz w kapeluszu. To własnie obok jej stoiska byłem najbliżej. 

[Omega]

- Świeże jabłka, prosto z sadu! - zachwalała swój towar klacz. Miała nawet znaczek z trzema jabłkami - najlepsze w całej Equestrii! Nigdzie indziej nie dostaniecie tak soczystych jabłek jak tutaj!

[Ares Prime]

Łakomym wzrokiem spojrzałem na  te jabłka. Choć dla mnie nie było lepszego żarcia niż ryby, to lubiałem czasem zjeść owocka, a jabłka... od wieków ich nie jadłem. Ale nie będę żebrał o jedzenie ani się o nie prosił. To poniżej mojej godności. Jedynie nieco tęsknie spojrzałem na dorodne, soczyste owoce i ruszyłem dalej. 

[Omega]

Dookoła wszyscy wykrzykiwali jakie to ich towary są świetne i tanie. Towar był tak różnorodny, że nie było na czym oka zawiesić. Obserwowałeś to wszystko świadomy, że nikt nie zwraca na ciebie większej uwagi. Był zbyt duży tłum...

[Ares Prime]

Za dużo tu kucyków... czas się stąd ewakułować. 

W tym celu poprostu zacząłem przechodzić pomiędzy nimi używając swojej siły i gabarytów co było łatwe. Opuściłem targ z innej strony i stanałem przed naprawdę dziwacznym budynkiem - przypominał on jaką dziwną karuzelę, strasznie fantazyjną i cudaczną. Był to piętrowy dom, i chyba jednocześnie sklep. Hm... drzwi uchylone, może zajrzę do środka. 

[Omega]

Gdy uchyliłeś drzwi zabrzęczał dzwonek. W środku widziałeś manekiny ubrane w najprzeróżniejsze stroje. Najwyraźniej trafiłeś do krawca. Usłyszałeś czyjeś kroki na piętrze.

- Już idę - usłyszałeś - proszę chwilkę poczekać.

[Ares Prime]

Cóż, poradzić... trzeba było czekać. 

Krawiec... ciekawe czy szyją jakieś łachy na takie mutanty jak ja. Zresztą po co komuś gajer, jak się ma zbroję? 

[Omega]

Po chwili kroki stały się głośniejsze i na schodach pojawiła się białą klacz z fioletową grzywą. Spojrzała na ciebie, wytrzeszczyła oczy ale przybrała najwyraźniej wyuczony uśmiech.

- W..witam pana - powiedziała naturalnie - w czym mogę służyć?

[Ares Prime]

- Tak tylko przechodziłem i postanowiłem zajrzeć psze pani. Ciekawe ma pani... kreacje. - odparłem spoglądając na suknie, i celowo odwracając się tak żeby zauważyła mój długi nieco rybi ogon. 

[Omega]

- Nie jest pan... tutejszy prawda - zapytała uprzejmie - tylko pan przejeżdża, czy zostaje na dłużej?

[Ares Prime]

- Wpadłem tylko przejazdem, na góra dwa dni. - odparłem zwracając się do niej. - Potem wyjeżdżam. 

Księżniczki załatwiły mi lokum na ten czas, bo nie chciałem zostać w pałacu. Nie moje klimaty. Hmmm... - przyjrzałem się jej bliżej. - Nigdy pani nie widziałem, ale jakoś wyglada pani znajomo... ma pani może młodszą siostrę? Spotkałem niedawno taką jedną małą... 

[Omega]

- Tak, mam siostrę - odpowiedziała zdziwiona - nazywa się Sweetie Belle. To jeszcze źrebak, jeśli coś nabroiła to najmocniej przepraszam za jej zachowanie....

[Ares Prime]

- Sweetie Belle... - przypomniałem sobie. - Nie, nic złego nie zrobiła. Wręcz przeciwnie - to dobre i ułożone źrebię. Pogratulować takiej siosty pani... sory, nie spytałem panią o imię. 

[Omega]

- Jestem Rarity - przedstawiła się przystawiając kopyto do piersi - projektantka. Może chce pan jakiś jakiś strój? Musiałabym tylko pana zmierzyć, panie...

[Ares Prime]

- Sea Charger. - odparłem. - I nie, dziękuję za propozycję. Nie mam żadnych pieniędzy żeby zapłacić, poza tym... - pokazałem ogon unosząc go nieco do góry - Wątpię czy jakikolwiek strój by pomógł na moją mutację. Ale dzięki za propozycję Rarity. Mam swoją zbroję, to jedyne ubranie jakie potrzebuję.

[Omega]

- Rozumiem - powiedziała Rarity patrząc się na twój ogon. Widać było, że z trudem powstrzymuje się przed zadawaniem pytań - w takim razie, potrzebuje pan jeszcze czegoś? Miło się z panem rozmawia, ale mam do dokończenia pilne zamówienie....

[Ares Prime]

- Już nie będę przeszkadzał, nara... znaczy do widzenia Rarity. - odparłem z nieco szelowskim uśmieszkiem i wyszedłem z jej domu. Całkiem miła, przyznaję. A przynajmniej zgrywa takie pozory. Eh, dobra dość tych integracji ze społeczeństwem. Nudzi już mi się tutaj, pora się rozerwać. A właściwie kogoś lub coś. 

Wracam do domu po zbroję i broń. 

[Omega]

- Ruszyłeś dalej, mając nadzieję, że nie spotkasz już po drodze nikogo. Zbliżało się południe,  a tobie burczało w brzuchu. Chyba trzeba będzie ponownie iść nad jezioro, Skierowałeś się właśnie tam.

[Ares Prime]

Na szczęście zgodnie z tym co mówiła Luna tu było pełno stawów i jezior. To które teraz znalazłem było chyba inne, ale kij z tym. Leżało trochę w pobliżu miasta, i widać było stą sporo kucyków. Od razu wskoczyłem do wody i zacząłem wypatrywać rybek! Są! 

Tym razem to były chyba brzanki i amury... łech. Mają nieco muliste mięso w smaku, ale na bezrybiu i raka się wpierdoli. Czy jakoś tak... 

Zacząłem ścigać i łapać sębami ryby. Nadal się tej sztuki uczyłem, ale złapałem parę sztuk które jadłem od razu w wodzie. Przegryzałem kim karki i łykałem w całości. Po kiku sztukach znów poczułem się dość styty ale nie tak znowu do końca. Przegryzłem kilkoma kwaśnymi wodorostami, poleżałem kilkanaście minut w wodzie, na dnie i wyszedłem z jeziora. No, głodek pokonany. 

[Omega]

Wyszedłeś na brzeg i chciałeś iść do domu, kiedy nagle usłyszałeś dziwny dźwięk, jakby coś spadało. Nagle poczułeś, jak coś ciężkiego zwala cię z nóg i przeturlałeś się kilka kroków w przód. Kątem oka zauważyłeś szarego pegaza z czapką listonosza kręcącego głową. Wygląda na to, że spadł... musiał być bardzo niezdarny.

[Ares Prime]

- Ałć... - warknąłem i od razu wstałem na nogi. Bez ceregieli podszedłem do torbonosza i chwyciłem pod pachy żelaznym uściekiem i uniodłem go do góry. - Jak latasz do cholerty ty roznosicielu od siedmu boleści! Oczu nie masz?!

[Omega]

Pegaz otworzył oczy i wtedy zauważyłeś, że ma zeza. Spojrzała na ciebie przepraszająco.

- Przepraszam - powiedziała - zleciałam z kursu i tak jakoś... wleciałam w chmurę. Nic ci się nie stało? Jeśli tak to, bardzo przepraszam...