"W pogani za zemstą" Ares Prime

[Omega]

- To nie takie proste - pokręciła głową Fluttershy - według niej, ten eliksir przytępia twoje zmysły. Wszystkie, nie tylko ból. Im więcej go zażywasz tym efekt jest... trwalszy.

[Ares Prime]

Po tych słowach niemal natychmiast odrzuciłem butelkę z Eliksirem. 

- CO!? Nie mogła mi tego wcześniej powiedzieć!? - zawołałem teraz przeklinając się w duchu że poprosiłem ją o przyrządzenie tego wywaru. - Moje zmysły... nie mogę ich stracić. Bez nich nie zdołam wytropić tego potwora..

[Omega]

- Mówiłam, że tylko kilka kropli... - powiedziała speszona - ty po prostu nie chciałeś słuchać. Ale spokojnie, zmysły nie odchodzą od tak. na razie przecież nic się nie dzieje...

[Ares Prime]

- Skąd miałem wiedzieć.... - burknąłem patrząc na swoje kopyta. - Cóż... przynajmniej było miło choć na te kilka godzin pozbyć się ciężaru zbroi. Więcej poprostu nie będę brał tego eliksiru.

Eh... zdaje się że wspominałaś coś o obiedzie? Jest szansa... na świeżą rybę? 

[Omega]

- Miałam zamiar zrobić zupę... ale jeśli wolisz rybę to dobrze - powiedziała z wahaniem - zaraz coś przygotuję - i poszła na dół, do kuchni.

[Ares Prime]

- Znaczy... może być już ta zupa jakby co! - zawołałem za nią nim wyszła, po czym ległem na łoże i zacząłem gapić się w sufit. Nie cierpię siedzeć bezczynnie, a ponoć czekało mnie 2 dni takiego leżenia. Eh... a mogłem pójść za niedźwiedziem. 

[Omega]

Siedziałeś potem bezczynnie przez kwadrans. Nic się nie działo, no może poza śpiewem ptaków za oknem. Potem nagle drzwi się otwierają i wchodzi Fluttershy z misą parującej... zupy rybnej!

- Proszę, oto obiad - powiedziała uroczyście Fluttershy z miłym uśmiechem.

[Ares Prime]

Zapach... był boski. Naprawdę prze boski. Od dawna nie czułem nic tak dobrego.

Zapach domowego jadła nie towarzyszły mi od lat. 

Nawet nie pamiętam smaku większości ciepłych posiłków. A tu trafia mi się takie coś.

- Pachnie bosko. - i czułem aż mi ślinka cieknie.- D...dziękuję. Od dawna nikt nic mi nie ugotował.

[Omega]

- To nic takiego - zarumieniła się Fluttershy - zjedz a ja pójdę do mojego domu nakarmi zwierzęta. Wróce za jakieś pół godziny - jak powiedziała tak zrobiła i po chwili nie było po niej śladu.

[Ares Prime]

A ja zabrałem się za jedzenie zupy - i myliłem się twierdząc że nie ma dla mnie lepszego dania niż surowa ryba. Było coś lepszego - zupa rybna przepisu Fluttershy. No miód cud, orzeszki. Pycha i poezja smaku w czystej postaci. MNIAM!

Pałaszowałem zupę z wdziecznością nie pozwalając ani jednej kropli się zmarnować. Wyjadłem wszysto co było w misce, i wylizałem ją do czysta. A jak już to zrobiłem to poczekałem aż pegazica wróci. 

[Omega]

Fluttershy wróciła po jakimś czasie mając na ramieniu jakiegoś białego królika. Położyła go na podłodze a potem podeszła do ciebie.

- Smakowało? - spytała się zabierając pustą miskę - mam nadzieję, że Angel ci nie przeszkadza. Musiałam go ze sobą wziąć. Ale jeśli przeszkadza to zaniosę go na dół....

[Ares Prime]

- To twój zwierzak? - spojrzałem na zająca. - Mnie tam on nie przeszkadza. Wygląda jak mała przekąska po obiedzie. - uśmiechnąłem się upiornie. - Heheheh, spoko żartuję. Nie jem innego mięsa niż rybie. Bardziej mi smakuje. 

[Omega]

Fluttershy na chwilę była przestraszona, ale potem odetchnęła z ulgą.

- Tak, to mój króliczek Angel - powiedziała z uśmiechem - przywitaj się Angel - poprosiła królika. Ten podszedł do ciebie nastroszył wąsiki i przycupnął patrząc na ciebie.

[Ares Prime]

- Cześć futrzaku. - odparłem mróząc oczy na gryzonia. - Widzę że twarda z ciebie bestyjka że nie boisz się do mnie podejść. - i spróbowałem go pogłaskać.

[Omega]

Angel wywinął się i usiadł tuż obok z podniesioną dumnie głową i ani drgnął. Fluttershy w tym czasie zabrała miskę po zupie i ruszyła na dół po schodach nucąc coś pod nosem.

[Ares Prime]

- Nie to nie. - odparłem kładąc się na łóżku. A ten zając siedział tuż obok. Czyli chcesz toczyć wojnę na wzrok? Dobra sierściuchu, jak sobie chcesz.

Podniosłem się nieco i sam zacząłem patrzeć mu w oczy. Długo, bez mróżenia. Ja na pewno nie odpuszczę.

[Omega]

Angel tylko przekrzywił głowę i patrzył dalej. Jakby patrzył przez ciebie. Tymczasem na dole dało się słyszeć odkręcany kran. Fluttershy najwidoczniej zaczęła myć naczynia.

[Ares Prime]

Woda... mój żywioł. Oh jakbym teraz chętnie się wykąpał w chłodnej wodzie, nawilżył skórę i łuski, obmył skrzela. Ale nie! Najpierw pokonam tego zajaca. 

- Masz całkiem sympatyczną panią zającu. - odparłem do sierściucha. 

[Omega]

Zając pokiwał głową, po czym pokicał w twoją stronę wskoczył ci na ramie i spojrzał na coś za oknem. Najwidoczniej wcale nie walczył z tobą na spojrzenia, tylko obserwował coś za tobą.

[Ares Prime]

- Hm? Co tam widzisz? - zaciekawiłem się i ostrożnie spojrzałem na okno chcąc dowiedzieć się na co ten futrzak patrzy

[Omega]

Na gałęzi obok twojego okna siedziała sowa. wpatrywała się w ciebie przekrzywiając głowę i zahuczała, jakby chciała ci coś powiedzieć. Angel zbiegł z łóżka i poleciał schodami na dół.

[Ares Prime]

- A to ptaszydło co tu robi? - zdziwiłem się. Zebrałem siły i wstałem aby otworzyć okno. Ciekawe... sowy nie latają w dzień, a szczególnie unikają miast i głośnych siedzib. Czemu zatem ta lata w dzień i dodatkowo chce tutaj wejść?

[Omega]

Gdy otworzyłeś okno sowa wleciała do pokoju i usiadła na łóżku hucząc. Raz po raz huczała jakby chcąc ci coś powiedzieć, ale nie rozumiałeś o co chodzi.

[Ares Prime]

- EEe... co? - spytałem ptaka uczenie. - Ja nie kumam po ptasiemu... cholera, jeszcze z patkiem nigdy nie gadałem. - pokręciłem głową. - Słuchaj latająca poduszko, jak chcesz pogadać z kimś to leć do Fluttershy, jest na dole. Ja cię nie rozumiem. 

[Omega]

Sowa spojrzała na ciebie bez wyrazu i wyciągnęła przed siebie nogę. Miała tam przyczepiony zwitek papieru.