[Grimdark] Fallout_Equestria: Towarzysze podróży

[Socks Chaser]

- Ale moim zdaniem może się przydać innym kucykom. Znaczy się nie buduj od razu kolejnych. Jeśli zdarzy się tak, że kiedyś zajdziemy do Stajni to będziesz mogła zapytać się czy jest nam coś takiego potrzebne - Powiedziałam z uśmiechem - Nie obiecuję, że kucyki ze Stajni przyjmą twoją propozycję, ale jak dla mnie, to jest coś przydatnego, więc warto spróbować. Gdzie nauczyłaś się coś takiego budować?

[Nightmare]

 - Myślałam trochę, myślałam, nie wygodnie mi było trzymać w pyszczku ołówek i ciągle krechy stawiałam, gdzie nie trzeba. Budowa zajęła mi kilka miesięcy, ale teraz do rysowania potrzebne jest wyłącznie skupienie.

[Socks Chaser]

- Ale coś takiego może się nam przydać. Mogłabyś dać kucykom ze Stajni plany, by mogli zbudować kilka. Oczywiście, jeśli nie chcesz tego robić to nie będę nalegała. O tej maszynie nawet nie wspomnę - Zapewniłam odkładając miskę na stół. Przez chwilę miałam ochotę sama spróbować coś narysować, ale Pokemona teraz robiła plany rozganiacza i nie chciałam jej przeszkadzać.

[Nightmare]

Poke założyła maszynę z powrotem i ponowie zaczęła projektować, tym razem z pełnym skupieniem.

[Socks Chaser]

Pokemona znów założyła maszynkę i kontynuowała rysowanie. Wyglądała tak jakby chciała się tym razem w pełni skupić na planie, by nie narysować przypadkiem czegoś co do planu "nie pasuje". Wolałam jej tym razem nie przeszkadzać, by urządzenie znowu nie zaczęło znowu dymić. Po zjedzeniu makaronu rozłożyłam się na kanapie obserwując pracę Poke.

[Nightmare]

Na kartce zaczęły powstawać skomplikowane wzory i cyfry. Prawdę mówiąc, to guzik z tego rozumiałaś.

[Socks Chaser]

Na kartce zaczęły pojawiać się jakieś wzory, figury i cydry. Nie rozumiałam z tego zbyt wiele, ale cyfry pewnie miały określać długość, grubość i podobne rzeczy. Mogły też pomagać w podporządkowaniu rzeczy przez ponumerowanie ich. Zdawało mi się jednak, że więcej uwagi poświęcam ogonowi Pokemony niż planowi nad, którym pracowała. Od zawsze miałam tak, że u klaczek dużą uwagę zwracałam na ogon.

[Nightmare]

Na zewnątrz powoli gasły światła. Poke wyłączyła urządzenie i odłożyła na półkę.

 - Nie wiem, jak ty, ale ja idę spać - powiedziała i ziewnęła, a następnie ruszyła do sypialni.

[Socks Chaser]

Światła na zewnątrz zaczęły powoli gasnąć. Co do... to przecież nie było możliwe! Obudziłam się po południu, poszłam do Knight, a potem wróciłam z Pokemoną do domu. Zjadłam makaron i przez jakiś czas gapiłam się na jej ogon i już noc? Nie mogłam patrzeć się na nią tym moim zalotnym wzrokiem przez kilka godzin. Nawet, jeśli... Poke, by to zauważyła. 

- Ale... przecież tak szybko dzień minąć nie może. Światła na zewnątrz mogły się zepsuć czy coś. - Powiedziałam patrząc na Pokemonę tak jakbym prosiła ją o to, by została tutaj jeszcze trochę. - Przez większość czasu nie robiłam nic tylko patrzyłam na twój piękny ogon. Nie mogłam przez kilka godzin... na niego... patrzeć. - Zamilkłam i opuściłam głowę z niezłym rumieńcem na pyszczku.. No i "palnęłam".

[Nightmare]

Poke już nie słyszała. Spała, chrapiąc i mamrocząc coś przez sen.

[Socks Chaser]

Pokemona mnie jednak nie usłyszała. Nim zdążyłam wszystko wypaplać położyła się na łóżku i zasnęła. Po chwili z jej pokoju dało się słyszeć chrapanie i jakieś mamrotanie. Pewnie nie spała zbyt dobrze i teraz stała się o wiele bardziej senna. Położyłam się na kanapie myśląc nad tym co, by tu porobić. Może pomyśleć o tym, kiedy powiedzieć dla Pokemony, że mi się podoba i takie tam? To mi jednak zbytnio nie pasowało. Jakaś okazja prędzej czy później się trafi.

[Nightmare]

Skorpion wrócił do ciebie, skulił się na stoliku i zasnął.

[Socks Chaser]

Skorpion wyszedł z kuchni i wdrapał się na stół przed kanapą, po czym skulił się i zasnął. Uznałam, że ja też powinnam iść spać. Zgasiłam światło i przykryłam się kocem starając się zasnąć.

[Nightmare]

Nie mogłaś. Po głowie krążyły ci obrazy chłopaka Knight.

[Socks Chaser]

Nie udało mi się jednak zasnąć. Za każdym razem, gdy tylko zamykałam oczy widziałam tego całego Lighting Cloud. Kurde... nie nienawidziłam go, ale bardzo mnie wkurzał. Najbardziej denerwowało mnie to, że, mimo iż ja do niego mówiłam "pan" on mówił do mnie "ty", mimo iż pierwszy raz mnie widział. Był niezwykle arogancki. Do tego zadawałam trochę pytań a każdy "szef" z łatwością domyśliłby się, że coś wiem. On jednak kazał mi się wynosić. Idiota. Do tego później nawet mi nie podziękował tylko od razu polazł do Knight i zamknął drzwi. Pewnie, gdybym chciała zabrać Knight na pustkowia on chciałby iść z nią. Zapewne, szybko, by zdechł. Wyglądał na takiego co bronią się posługiwać umie, ale ja na pewno lepiej strzelałam. Dla mnie był po prostu losowym cieciem, który tylko potrafi udawać silnego a tak na prawdę nic nie potrafił. Nie mogłam jednak myśleć tak o chłopaku Knight. Polubiłam ją i trochę głupio było mi myśleć tak o jej chłopaku. No i pewnie i tak nie miałabym u niej szans.

[Nightmare]

Wciąż nie mogłaś zasnąć.

[Socks Chaser]

Wciąż nie mogłam zasnąć. Może na prawdę jedynie światła się zepsuły a Pokemona była tak pochłonięta pracą, że nawet nie zauważyła, że jest za wcześnie na noc? Wyjęłam ze swojej torby PipBucka i zajęłam się czytaniem notatek. Może rodzice zostawili mi jakąś wiadomość, której nie przeczytałam... lub Daisy Blossom. To była jedna z najpiękniejszych klaczek w Stajni. Byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami i wolałam, żeby właśnie tak zostało, więc zbytnio do niej nie zarywałam. Znaczy się zdarzył się jakiś "przyjacielski" pocałunek w policzek lub coś podobnego, ale to jakaś miłość nie była. Czasami zdawało mi się, że jej się podobam, ale takie myśli od siebie odganiałam. Z drugiej strony chyba nawet najbliższe przyjaciółki nie całowały się w policzek. Niby to dosyć normalne, tak na powitanie, ale ona robiła to tak... delikatnie. Nie znałam się jednak zbytnio na takich sprawach, więc się nad tym nie namyślałam.

[Nightmare]

Nagle Skorpion wstał. Serweta zaczepiła o jego ogon, przez co zaczął wariować, jakby go goniły najgorsze maszkary Pustkowi.

[Socks Chaser]

Nie musiałam nakładać PipBucka na kopytko. Jeśli chciałabym monitorować swój stan zdrowia musiałabym go założyć, ale do przeglądania notatek nie było, to potrzebne. Nim jednak zdążyłam poszukać jakiejś wiadomości od rodziców lub Daisy skorpion wstał zaczepiając swoim ogonem o serwetę leżącą na stoliku. Po chwili zaczął skakać i uciekać próbując jakoś ją zrzucić. Szybkim ruchem zdjęłam ją i odłożyłam na stół. 

- Chodź na kanapę - Powiedziałam wracając do przeglądania notatek. Najbardziej interesowały mnie wiadomości od Daisy Blossom, Lucky Gambit, Mendeley, Taty i Mamy. Były to kucyki, które najwięcej dla mnie znaczyły.

[Nightmare]

Strasznie dużo tam było notatek, więc ciężko będzie coś znaleźć. A Skorpion wlazł na kanapę i zwinął się obok ciebie.

[Socks Chaser]

Notatek było dosyć sporo. Najczęściej był to jakiś syf. Zdarzało się też, że rozmawiałam w nocy z Daisy i nie usuwałam wiadomości od niej. Do tego wiadomości od innych kucyków były w... notatkach. Niesamowicie mnie to denerwowało. Jeśli mój PipBuck chciał sobie coś zapisać to zapisywał, to w notatkach a jak otrzymywałam wiadomość od jakiegoś kucyka to szła ona do "notatek". W zakładce "wiadomości" były jedynie nagrania głosowe. Postanowiłam jednak jakichś wiadomości poszukać. W końcu zasnąć nie mogłam, więc zawsze jakieś pożyteczne zajęcie...

[Nightmare]

Tam było ich chyba z tysiąc, o ile nie więcej. Znalezienie czegokolwiek graniczyło z cudem.

[Socks Chaser]

Zaczęłam przewijać listę wiadomości. Tysiące malutkich literek zaczęło przesuwać się po ekranie. Wiadomości była cała masa... może i nawet z tysiąc. Po powrocie do Stajni musiałabym poprosić konserwatorkę, by usunęła niepotrzebne wiadomości. Ona potrafiła to zrobić w kilka minut. 

Zrezygnowana odłożyłam PipBucka. Kurde... zasnąć nie mogłam, PipBuckiem pobawić się nie mogłam... to, co ja mam robić?

[Nightmare]

Ciszę w domu przerywało tylko chrapanie Pokemony. No i może jeszcze świszczenie skorpionka. Maluch zamachnął się ogonem na niewidzialnego wroga i zatrzymał żądło kilka centymetrów od stolika.

[Socks Chaser]

Ciszę w pokoju przerywała jedynie Pokemona, która dość głośno chrapała. Było też świszczenie skorpiona, który spał na kanapie obok mnie. Nagle zwierzak zamachnął się swoim ogonem zatrzymując żądło kilka centymetrów od stolika. Wyglądało to tak jakby chciał, nim kogoś trafić. Od razu zatrzęsłam się ze strachu i opatuliłam kocem. Może... duchy? Lubiłam niepotrzebnie straszyć samą siebie.