[GRA] [ZAPISY] ◘The Original City .. ◘ [ SUPERNATURAL]

[Mephisto The Undying]

Lee zaczął się śmiać. - Więc... Zobaczymy czy jesteś tak silny jak myślisz... - zaczął uderzać mieczem o podłożę, nie było słychać żadnego dźwięku jednak z każdym uderzeniem wzrastało odczucie drgania kości. Gdy Klaus był już na tyle zdezorientowany na ile Lee chciał kopnął go w twarz i wbił mu miecz w dłoń. Zachichotał. - Jak ja dawno tego nie robiłem. To takie wspaniałe odczucie. - wyciągnął miecz i odepchnął Klausa. Odetchnął głęboko. - Nawet jeszcze nie użyłem mocy Earla... Hm... 

[Arcybiskup z Canterbury]

Klaus odwinął się, uderzył Lee w twarz i strzelił do niego dwa razy. Pociski uderzyły o klatkę piersiową demona i przebiły ją, odrzucając go na kilka metrów. Może i nie poczyniły strat w jego ciele, ale bolały cholernie. Grimalkin zwinnie podbiegła do mieszańca i korzystając z okazji wbiła mu w drugie ramię ostrze. Było srebrne, toteż wywołało ból i Klaus nie mógł go wyjąć. Sama wiedźma nie mogłaby tego zrobić. Wbijając broń miała na dłoniach rękawice.

[MoonwalkersFOREVER]

Kat osłupiała. Nie wiedziała co ma zrobić. Zdecydowała się na tradycyjne metody. Szybko zajrzała do samochodu i wyjęła kuszę. Strzeliła do Klausa kilka razy wywołując ból i lekkie zawroty głowy, ponieważ strzały były przesiąknięte werbeną.

[Mephisto The Undying]

Lee wstał szybko. Zaśmiał się. - Uu. Ale kozak... nic nie boli. - spojrzał na rany. - Patrz Kat jakie fajne. - powiedział śmiejąc się. Rany po chwili zaczęły się zarastać. - Fajne ale mogło być fajniej. - powiedział kpiąco. 

[MoonwalkersFOREVER]

((Panna VanDort poszła. Chyba pora to skończyć, albo czekamy do jutra jak przyjdzie. Jak wolisz.))

Kat odwróciła wzrok. ,, Nie gadaj,tylko działaj'' pomyślała.- Myśle, że to koniec. - Podbiegła do Klausa i wyjęła złoty nożyk o, którym mówiła wcześniej. Szybkim ruchem wbiła mu go w serce. Klaus upadł.-Będzie uśpiony przez kilka dni.- Popatrzyła na znak nieskończoności na swoim ramieniu.-Always and Forever..-Wyszeptała patrząc pustym wzrokiem na leżącego Klausa.

((Mi się nie wyświetla, że ty coś napisałeś, czy po poprostu nie pisałeś ? xdd Jesten na tel więc to może być jakiś bug. xdd))

[Mephisto The Undying]

((Ni wiem zapisywałem się na sesje do Plagi.))

Lee podszedł do leżącego Klausa. - Kto chciał kciuki? - powiedział odcinając je precyzyjnie. Po chwili stanął nad Klausem - Pożryj tego który zdradził gatunek. - powiedział wbijając miecz w serce Klausa. Miecz zaczął zmieniać powoli barwę z czarnej na czerwoną. - Chcesz może jego krwi? Bo mój miecz całą wypije... 

 

(( Idę spać))

[MoonwalkersFOREVER]

-Nie wiem czy to pytanie był skierowane do mnie,ale nie.-powiedziała odwracając się przodem do samochodu. -Jedźmy-powiedziała cicho.-Zrób z tym porządek.-Powiedziała do Grim. Wsiadła szybko do samochodu czekając na Lee.

[Mephisto The Undying]

Lee kiwnął głową twierdząco, wyciągnął miecz. Zawinął go w materiał. Usiadł w samochodzie obok Kat. - Eh. Wcześnie jeszcze... - powiedział patrząc w niebo. - Pójdziemy gdzieś czy posiedzimy w domu? - powiedział i uśmiechnął się lekko. 

[MoonwalkersFOREVER]

Nie odpowiedziała na pytanie .-Czemu nie podałeś swojego prawdziwego imienia ?-Spytała bez emocji patrząc się przed siebie. Jeszcze nie ruszyła.

[Mephisto The Undying]

- Cóż... Nie przedstawiam się nim bo nie lubię tego imienia. Źle mi się kojarzy... I używałem go w czasach kiedy nie miałem emocji... 

[MoonwalkersFOREVER]

Kat przytaknęła. Odpaliła samochód i zaczęła jechać w stronę domu.-Ja przedstawiałam się Katerina Pierce. Nazwisko Iwanow przypominało mi o Bułgari, ale wszyscy znali mnie z tego nazwiska. Tutaj w mieście też jestem Pierce.-Mówiła wpatrzona w drogę.

[Mephisto The Undying]

Lee przytaknął. - Jak się czujesz? W sensie nie zdrowotnym. - zapytał. 

[MoonwalkersFOREVER]

-Dobrze. Nawet.. bardzo dobrze.-Powiedziała uśmiechając się.-Klaus nie żyje.. myśle że możemy wyjechać.-powiedziała z entuzjazmem.

[Mephisto The Undying]

Lee uśmiechnął się. - To co zrobimy teraz? Przejdziemy się jeszcze gdzieś? 

[MoonwalkersFOREVER]

((Sorki, że mnie nie było))

-A gdzie byś chciał ?-zapytała.

[Mephisto The Undying]

- A w sumie nie wiem. Byle by z tobą. - wzruszył ramionami. 

[MoonwalkersFOREVER]

Kat uśmiechnęła się.-W takim razie może od razu pojedziemy ?-spytała z większym entuzjazmem. 

[Mephisto The Undying]

- W sumie możemy. Ja i tak nie mam zbyt wielkiego bagażu. - powiedział i uśmiechnął się.

Edytowano Marzec 27, 2014 przez Ojciec Dyktator

[MoonwalkersFOREVER]

Kat wjechała przed dom.-Chodź i weź rzeczy.-Weszła szybko do domu i zabrała ubrania w jedną średnią walizkę. Zeszła na dół.-Gotowy ?-spytała.

[Mephisto The Undying]

Lee wziął pokrowiec od gitary. Zszedł na dół i uśmiechnął się widząc Kat. Z walizką. - Ta. Możemy jechać. 

Edytowano Marzec 27, 2014 przez Ojciec Dyktator

[MoonwalkersFOREVER]

Kat westchnęła lekko. Zaraz po tym się uśmiechnęła.-Chodźmy.-Zabrała kluczyki od auta i domu. Zamknęła za sobą drzwi i wsiadła do samochodu, tym razem na siedzenie pasażera.

[Mephisto The Undying]

- Teraz ja prowadzę co? - zapytał z uśmiechem. - To jak na lotnisko czy jedziemy samochodem? 

 

((Jeżeli to Anglia to jedziemy tunelem pod kanałem la cośtam?)) 

[MoonwalkersFOREVER]

-Może samochodem do lotniska  i dalej samolotem ?-spytała.

[Mephisto The Undying]

Lee kiwnął twierdząco głową. - To jedziemy. - odpalił samochód i ruszył na najbliższe lotnisko. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Wiedźma uniosła srebrne ostrze i wycelowała w serce konającego mieszańca. Ręka opadła, ale ostrze zatopiło się w ramieniu, nie w klatce piersiowej. Klaus jęknął, a wiedźma uśmiechnęła się. Poczekała aż samochód z demonem i wampirzycąą odjedzie. Spojrzała z wyższością na niedawnego wroga.

- Wiesz, czuję się zawiedziona. Miałeś być wyzwaniem, a jesteś tylko małym, pełnym złości chłopcem. Powinnam cię teraz zabić, prawda? Ale tego nie zrobię... - Kucnęła przy leżącym i pogładziła jego twarz opuszkami palców.

- Żal mi cię, chłopcze. Żal. Myślałeś, żeś silny. Czy i ty czujesz się zawiedziony sam sobą? Zmarnowałeś mój cenny czas. Oni także to zrobili, bo spójrz tylko... Twoja ukochana powiedziała mi, że jesteś naprawdę groźny. Bała się... Zrobiła z ciebie niemal samego Złego, Ojca Kłamstw, oponenta Boga. Co ja zastaję tymczasem? Kulącego się szczeniaka, nic więcej. Upadły anioł, wilkołak, wampir... Czy naprawdę nimi jesteś? Z tego też powodu nie widzę potrzeby żeby zakończyć twój żywot. Nie jesteś warty mojego noża, więc daruję ci życie. Za wszystko jednak trzeba zapłacić. - Pochyliła się, wyjęła nóż i po chwili oba kciuki Klausa leżały w jej dłoni. Grimalkin opatrzyła jego dłonie, aby się nie wykrwawił. Odsunęła się od niego, uprzednio wyjąwszy ostrza z jego ciała.

- Kiedyś pewien diabeł zabrał mi to, co miałam. Jedyną rzecz, którą kochałam. Dlatego też nigdy naprawdę nie gram w ich parszywe, pełne pychy gierki. Wiem, że potrafisz się regenerować. Zaraz ci się polepszy. Idź i zrób ze swoim życiem co tylko chcesz, nie do mnie teraz należy. Nie usłyszałam od twoich wrogów ani "dziękuję", ani "proszę", to bardzo niegrzeczne. Bywaj - rzuciła. Wstała i opuściła halę odprowadzana zdziwionym spojrzeniem Klausa.

Edytowano Marzec 27, 2014 przez Oksymoron van Dort