Gildia Nocnych Braci [gra]

[Mephisto The Undying]

Mephisto podrapał się po brodzie. - Sú staðreynd að það var skrýtið... (fakt to było dziwne) - powiedział cicho. - To był ciężki dzień więc może ci się przewidziało... - powiedział do klaczy. - Już lepiej? - zapytał Aren. 

[Gość Nie sądzę]

- Jak na razie nie dużo, ale zawsze coś - rzekła do Mephista.

Edytowano Kwiecień 19, 2014 przez Elfka z Amanu

[Mephisto The Undying]

- Na medycynie znam się tyle ile miałem na kursie ratowniczym, a to są raczej podstawy. - powiedział. - Daj znać jeśli będziesz się gorzej czuć. 

[Gość Nie sądzę]

Dobrze - odparła patrząc się na niego.

[Mephisto The Undying]

Mephisto uśmiechnął się. - Możemy iść? - zapytał. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie wariujesz. To tylko stres, moja droga. Tylko stres - potwierdził. - Sądzę, że winniśmy poszukać miejsca na nocleg.

[Cassidy]

- Ale oni chcą dziś zabić naszą - wtrąciła się.

[Arcybiskup z Canterbury]

- To prawda. Ale nie sądzę, abyśmy zdąrzyli do ich kryjówki. Oczywiście, można spróbować, ale w takim wypadku musimy ruszyć teraz i bardzo się spieszyć - odrzekł.

[Lightning Energy]

Nagle znikąd pojawiły się cztery zakapturzone postaci. Nie było widać ich pysków, ale czuć było od nich grozę.

-Czekaliśmy na was, rekruci.- powiedzieli jednym głosem niczym jakieś demony.- Poddajcie się, a obejdzie się bez bólu.

[Arcybiskup z Canterbury]

Neil odwrócił się ku jednemu z nich.

- Nie poddamy się - rzekł.

[Mephisto The Undying]

Mephisto puścił Aren. - Eh, nie mam ochoty na zabawę więc. - wycelował w nich cylindrem. - Eins, zwei, drei. - pojawił się zegar, z którego wyskoczyła kukułka i zjadła postacie zamykając je w zegarze. - Doooba, idziemy dalej? 

[Cassidy]

- aaaa!!!! - Dandie zaczęła piszczeć i się skuliła ze strachu, po chwili pomyślała, że ma skrzydła i fruwała teraz nad nimi w miejscu.

[Lightning Energy]

(nie ma tak łatwo Mephisto)

Nagle postacie pojawiły się z powrotem jak gdyby nigdy nic.

-A więc będziecie musieli walczyć.- powiedzieli razem i wyciągnęli zza płaszczy miecze atakując grupę.

[Mephisto The Undying]

((Ale to było w moich umiejętnościach.))

- Jeszcze mi potargacie pelerynkę... - stwierdził zasłaniając się otwarty parasolem przed ciosem. Pchnął ją jednego z napastników odrzucając go. Na parasolu nie było nawet śladu po ataku. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Neil stał jak posąg. Spojrzał na zegarek. Uchylał się przed każdym z ciosów. W pewnym momencie odwrócił się plecami do towarzyszy, a oponent przed nim po prostu osunął się na ziemię.

[Lightning Energy]

( ale ja chcę zobaczyć walkę ładną)

Postacie zdjęły kaptury i pokazały "twarze". Na pyskach mieli liczne rany i poparzenia, ohydne blizny i zmasakrowane ciała. Jeden z nich jednak miał normalną twarz i do tego najładniejszą.

-Macie wybór, dołączcie do zakonu, a spotka was wielka nagroda. Przydadzą nam się tacy jak wy.- powiedział melodyjnym głosem.

[Cassidy]

- No chyba nie! - Powiedziała i kopnęła najładniejszego w plecy podczas spadania sobie..z nieba .

[Mephisto The Undying]

- Do ilu potraficie liczyć po niemiecku? - zapytał z dziwnym uśmiechem. - Bo mi wystarczy do trzech. - zaczął kreślić przed sobą parasolem pentagram a ten ułożył się z ognia. - Król cukierków miotnie wami jak szatan. - powiedział kpiąco. - Eins, zwei, drei... - odliczył spokojnie a z pentagramu wyleciała pięść która uderzyła najładniejszego łamiąc mu noc, krusząc zęby i odrzucając go na kilka metrów. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nigdy nie służyłem i nie będę służył nikomu, kto potencjalnie mógłby służyć mnie - rzekł Neil.

[Lightning Energy]

Najładniejszy kuc wstał i powiedział spokojnie:

-W takim razie... zostaniecie jednymi ze sługów mroku.- tu wskazał na troje pozostałych kucy, które wyciągnęły zakrzywione sztylety.- Brać ich.

Kuce rzuciły się do ataku, starając się chociaż drasnąć każdego z nich.

[Cassidy]

- No chyba nie ja. - Poleciała gdzieś wysoko i obserwowała czy komuś pomóc.

[Mephisto The Undying]

Mephisto bronił się parasolem, raz za razem parując ciosy, po pewnym czasie stanął w pozycji jak szermierz (parasol w lewej dłoni) i zaczął kontratakować jak na pojedynku. - Nie ma tak łatwo. - otwierając parasolkę pozbawił oponenta równowagi. Ściągnął cylinder wycelował w niego. - Eins, zwei, drei! - z cylindra wypadły cukierki z taką szybkością że przecięły kuca w kilku miejsca, uniemożliwiając mu walkę. - Ta parasolka to nie broń króla cukierków Dandie. To narzędzie Beliala. - zażartował i ukłonił się jak po pojedynku szermierczym. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nigdy nie stanę też ani po stronie mroku, ani światła - odrzekł na stwierdzenie kuca. Poczekał aż jeden z nich się zbliży, po czym szybkim ruchem przewrócił go na ziemię. Sięgnął do kieszeni, uniósł dłoń nad głową byłego napastnika, który w momencie przestał się ruszać.

[Gość Nie sądzę]

Gdy któryś kuc zbliżył się do Aren ta w jednej chwili wyjęła z torby sztylety i mimo bólu głowy z łatwością przewróciła napastnika i przyłożyła mu sztylet do gardła.

[Lightning Energy]

Napastnicy nagle wstali i pojawili się przed grupą.

-Wy głupcy, nie da się zabić kogoś, kto nie żyje. Jak myślicie, dlaczego nazywani są oni sługami mroku?- powiedział najładniejszy. Nie miał on żadnych obrażeń. Nagle wziął głęboki wdech i dmuchnął w grupę czarnym dymem. Gdy opadł, okazało się, że są w ciemnej celi w której leżała półżywa dziewczyna człowiek.

-Zostaniecie dziś o północy poświęceni w ofierze wielkiej Nightmare Moon. Powinniście czuć się zaszczyceni, to wielki zaszczyt.- odezwał się głos za drzwiami. Nikt nie miał swoich broni i przedmiotów służących do walki.