Wizio

Czekał cię prawdopodbnie najcięższy dzień twojego życia. Miałeś się dowiedzieć czy Somada na prawdę zginęła. Gdy wchodziłeś na cmentarz, na którym miał się odbyć pogrzeb serce biło ci jak oszalałe.

Zszedłeś po schodach w dół i udałeś się w kierunku kuchni. Spotkałeś tam Applejack, która uśmiechnęła się gdy cie zobaczyła. - Jak tam ogierze? - Zaśmiała się.

- Chcesz tu zostać i płakać czy wybierzesz się ze mną na farmę? - Powiedziała Applejack z lekkim uśmiechem.

Wracając od Applejack spotkałaś Fluttershy. Zauważyła cię i serdecznie powitała. - Witaj Auroro.

- Kochana nawet nie wiesz jak się cieszymy, że jesteś z nami. - Powiedziała Applejack uśmiechając się szeroko.

- To znowu ty?? Dobra właź. - Wrota rozsunęły się dając ci miejsce na wejście.

- Rozumiem. - Powiedziała puszczając oczko. - Powodzenia w twoich sprawach i przyjdź jeszcze.

- Miło mi to słyszeć. Usiądź tu. - wskazała kopytkiem na krzesło, stół i jabłka. - I zjedz trochę. - powiedziała puszczając ci oko i uwodzicielski uśmiech.

Twoje przyjaciółki patrząc na ciebie nie wiedziały czy jesteś smutna czy zła. Po chwili podeszła Applejack i stanęła obok ciebie. - Co się stało cukiereczku? - Zapytała lekko zmieszana.

Szpon próbował cię dogonić ale nie udało mu się. Teraz jedyna twoja przeszkoda była daleko za tobą i nie pozostało ci nic innego niż ruszyć dalej. *** Po 10 minutach nareszcie do niej dotarłeś. Było z daleka widać pociągi jako ochrona. Podszedłeś do intercomu i usłyszałeś głos: - *KIM JESTEŚ I CZEGO CHCESZ?* - Powiedział Intercom.

Applejack odwróciła się w twoją stronę. - Witaj cukiereczku. Wyspałeś się?

- Nie chciała rozmawiać, więc nie mogę ci powiedzieć. Przykro mi cukiereczku.

W łazience umyłeś się i uczesałeś. Po wyjściu z niej poczułeś się głodny.

Kartka była również starannie napisana i trochę większa. Dziękujemy ci za pomoc, którą nam oferowałaś. Dowiodłaś tym, iż jesteś dobrą przyjaciółką i można na ciebie liczyć. Niech te zdjęcia przypominają ci o kucykach, którym pomogłaś i pomagać będziesz. Od dziś jesteś naszą przyjaciółką PS: Rarity nie miała okazji się z tobą spotkać. Przyjdź jutro do jej butiku.

Wyszedłeś ze Starej Appleloosy i skierowałeś się na nową. Było to około pięciu kucykokilometrów, więc zdążysz przed nocą. *** Idziesz już pół godziny. Do Nowej Appleloosy został ci kilometr. Przechodziłeś przez kanion gdy zobaczyłeś szpona śmierci. Był to jeden z najgroźniejszych potworów pustkowi. Był szybki i wytrzymały. W takim stanie twoich umiejętności nawet byś go nie uszkodził. Jednak szczęście ci sprzyjało i potwór miał złamaną nogę i nie mógł biegać. Powolnie, lecz nadal szybko jak na stwora szedł w twoją stronę.

Na dole była Applejack. Szykowała wam śniadanie.

Obudziłeś się następnego dnia. Byłeś wyspany i pełen energii.

W paczce była kolejna kartka i zdjęcia. Zdjęcia każdej z twoich przyjaciółek. Nawet Rarity.

W środku znajdowały się różne przedmioty. Około 200 kapsli, trochę przedwojennych pieniędzy, rewolwer oraz sporo amunicji do niego. Za tym wszystkim leżało jeszcze 5 spinek.

Recepcjonista odwrócił uwagę od gazety zwrócił ją na ciebie. - Może pani powtórzyć?

- Tak widziałam. Przechodziła przez sad. Nawet rozmawiać nie miała czasu. Śpieszyła się chyba gdzieś.

Obudziłeś się popołudniu w swoim łóżku. Czułeś się jakbyś nie spał wieki.

Usłyszałeś za sobą dźwięk otwieranego się sejfu. Otwierał się powoli i trochę przy tym skrzypiał.

Applejack od razu zrobiło się lepiej. - Cieszę się, że ci smakuje. Teraz idź się połóż. Przyda ci się sen.

Kartka była mała, lecz napisana starannym pismem. Jej treść była następująca: Dziękujemy ci, za pomoc. Zawsze jesteś skłonna do niej i potrafisz doradzić nam w trudnych decyzjach. Na kartce podpisały się wszystkie przyjaciółki oprócz Rarity, z którą jeszcze nie rozmawiałaś.