Wizio

Strażnik upadł. Próbował wezwać posiłki ale jego zwijanie z bólu mu nie przeszkodziło. Wejście do zamku było otwarte.

- Nie chciałem tego robić ale taki kretyn jak ty nie rozumie co się mówi. - Mówiąc to wyciągnął magią krótki mieczyk. - Twoja ostatnia szansa. Inaczej wrócisz do domu jako kebab.

- Słuchaj jeśli ci życie miłe to spadaj. - Powiedział groźnym tonem. - Nie będzie mnie jakiś frajer obrażać.

- A ja to Luna. Spadaj!

Z niechęcią zjadam jedzenie z tacy. - Cóż chyba muszę już iść. - Powiedziałem próbując dojść do ekwipunku. - Dzięki za opiekę i wszystko ale nie mogę cię wykorzystywać. Podjąłem się pracy u księżniczek wiedząc o konsekwencjach i nie mogę sobie pozwolić na więcej niedogodności.

Udałeś się do zamku. Gdy byłeś na dziedzińcu zatrzymali cię strażnicy. - A dokąd to?? Chyba nie myślisz, że księżniczki zechcą pogadać z kimś takim jak ty. OO wiem pewnie jesteś przyjacielem Luny ze szkoły?? Spadaj zanim się zdenerwuje.

< No wiesz?? Ona ciasto zrobiła. I to jabłkowe!> Wyruszyłeś bez pożegnania w stronę Canterlotu. To co się działo po drodze był zupełnie normalne. *** Po pewnym czasie dotarłeś do stolicy. Wszystko wyglądało spokojnie do czasu gdy zobaczyłeś były dom Somady. Był on zniszczony, wszędzie były powybijane okna, a przez nie można było widać ślady krwi.

< > - No dobra. Chodź ze mną do domu. Jak już mówiłam przedstawię cie rodzinie i pokaże ci gdzie będziesz spała. - AJ odwróciła się po czym skierowała się w stronę farmy.

- Mówiłem abyś mnie zostawił. Nie zasługuje na nic dobrego z twojej ani niczyjej strony. - Powiedziałem próbując wstać i ustać na nogach. - A Flame mi za to zapłaci. Ile spałem i gdzie są moje rzeczy??

- Ja też nie lubiłam moich nauczycieli, lecz z czasem to się zmieniło.

< Cóż. Prawda nie zawsze bywa szczęśliwa i szczera. > - Chcesz znać prawdę?? Co mi szkodzi. I tak nie pożyjesz zbyt długo aby coś zrobić. A teraz zamknij japę i słuchaj. Kiedyś razem z bratem panowaliśmy Equestrią. Ale jak to mówią mi coś odbiło i chciałem panować sam i sprowadzić na Equestrię niewolę. I wszystko dobrze by się skończyło dla mnie oczywiście gdyby mój braciszek nie wezwał Luny i Celesti. Uwierzyły mi, że to mój brat chce podbić świat i to mi kazały go pilnować. I to tyle. A jeśli chodzi o łowców to mieliście odwalać dla mie robotę. Klejnoty, które uratowaliście były wiezione do mnie. aby pomóc mi obalić księżniczki.

- To nie ma czasu to stracenia. Prowadź.

- Wybacz mi ale takie wprowadziłem reguły. Nie można było opuścić kryjówki bez mojej zgody, a ty to zrobiłeś. Każde złamanie zasady jest karanie śmiercią. Zgodziłeś się więc wiedziałeś o konsekwencjach.

- Odwdzięczysz mi się obiecując, że wszystko będzie w porządku. No i pomożesz robić dżem z błysk jabłek. Niedługo znowu jest sezon na nie. - Powiedziała Applejack puszczając oko.

Odszedłeś w głąb drzew i aktywowałeś kule. - Arrow zdradziłeś łowców i musisz ponieść za to kare. Zginiesz tak samo jak Somada. Jak nie dziś to jutro ale złamałeś opuszczając bazę. Zawiodłem się na tobie.

- Mogłabym, lecz zostanę na dworze. Jest to twoja prywatna sprawa i ja będę się przysłuchiwać z dworu. Może tak być?

- Dobrze. - Mrugnęła do ciebie okiem. *** Jesteś na dworze. Jest miło, jasno i przytulnie. Nagle ciszę przerywa dźwięk kryształowej kuli. Wyróżnia się więc nie trudno go nie usłyszeć.

- To miło, że twój nauczyciel wpłynął na twój zawód.

- Proś o co tylko chcesz.

- Jak już mówiłam przyjaciółka mojej przyjaciółki jest moją przyjaciółką. A teraz chodź. Przedstawię cie rodzinie. - Powiedziała Applejack, po czym ruszyła do swojego domu.

- Mój specjał. Ciasto jabłkowe z dżemem zrobionym z błysk jabłek. - Jak raz spróbujesz to nie będziesz chciał przestać. - Zaśmiała się.

- Słuchaj kotku przyjaciele są po to aby sobie pomagać. Nie sprawisz kłopotów. Mamy kilka wolnych sypialni więc nic nie stoi na przeszkodzie.

- Cóż. Pamiętaj, że jeśli będziesz potrzebował pomocy lub noclegu Applejack ci pomoże. - Puściła ci oko.

- Oj nie płacz. Prawdziwi przyjaciele tak się nie zachowują. To nie była twoja przyjaciółka skoro tak cię potraktowała. Przyjaciele siebie szanują i pomagają sobie. - Powiedziała Applejack siadając obok ciebie i próbując cię pocieszyć. - Może znalazło by się miejsce u mnie. - Pomarańczowa klacz pogłaskała twoją grzywę.

Wchodzicie do jednej z sal. - Tutaj będziemy uczyć. Jeśli uczysz razem ze mną to uczymy klasy młodsze. W tym Apple Bloom.