Wizio

Hotel był duży i ładnie wystrojony. Niedaleko ciebie stoi recepcjonista.

Księżniczka podeszła bliżej. - Pilnujcie wejścia. Ja idę wysłuchać co ma mi do powiedzenia poddany. - Powiedziała do strażników. - Chodź za mną do mojej komnaty. Jeśli tu rzeczywiście jest zdrajca to wolę nie ryzykować. - Zwróciła się do ciebie po czym udała się do w stronę swojej komnaty.

< ta rozmowa jest coraz bardziej dziwniejsza > Cheerilee tylko uśmiechnęła się. - Cóż jesteśmy tu po to aby zwiedzać, a nie wspominać. Na wspomnienia możemy się kiedyś umówić. - zachichotała i poszła dalej.

W sali tronowej stał cały oddział gwardii. Najwyraźniej to co się stało z Somadą musiało wzmocnić czujność. Celestia spoglądała na ciebie lekko zmieszana. - Co cię tu sprowadza nieznajomy?? - Zapytała księżniczka wstając z tronu.

Spokojnym krokiem szedłeś przez zamkowe korytarze. Nie było ani jednego strażnika co było dziwne. Po kilku minutach błądzenia stanąłeś przed wejściem do sali tronowej.

Strażnik upadł. Próbował wezwać posiłki ale jego zwijanie z bólu mu nie przeszkodziło. Wejście do zamku było otwarte.

- Nie chciałem tego robić ale taki kretyn jak ty nie rozumie co się mówi. - Mówiąc to wyciągnął magią krótki mieczyk. - Twoja ostatnia szansa. Inaczej wrócisz do domu jako kebab.

- Słuchaj jeśli ci życie miłe to spadaj. - Powiedział groźnym tonem. - Nie będzie mnie jakiś frajer obrażać.

- A ja to Luna. Spadaj!

Z niechęcią zjadam jedzenie z tacy. - Cóż chyba muszę już iść. - Powiedziałem próbując dojść do ekwipunku. - Dzięki za opiekę i wszystko ale nie mogę cię wykorzystywać. Podjąłem się pracy u księżniczek wiedząc o konsekwencjach i nie mogę sobie pozwolić na więcej niedogodności.

Udałeś się do zamku. Gdy byłeś na dziedzińcu zatrzymali cię strażnicy. - A dokąd to?? Chyba nie myślisz, że księżniczki zechcą pogadać z kimś takim jak ty. OO wiem pewnie jesteś przyjacielem Luny ze szkoły?? Spadaj zanim się zdenerwuje.

< No wiesz?? Ona ciasto zrobiła. I to jabłkowe!> Wyruszyłeś bez pożegnania w stronę Canterlotu. To co się działo po drodze był zupełnie normalne. *** Po pewnym czasie dotarłeś do stolicy. Wszystko wyglądało spokojnie do czasu gdy zobaczyłeś były dom Somady. Był on zniszczony, wszędzie były powybijane okna, a przez nie można było widać ślady krwi.

< > - No dobra. Chodź ze mną do domu. Jak już mówiłam przedstawię cie rodzinie i pokaże ci gdzie będziesz spała. - AJ odwróciła się po czym skierowała się w stronę farmy.

- Mówiłem abyś mnie zostawił. Nie zasługuje na nic dobrego z twojej ani niczyjej strony. - Powiedziałem próbując wstać i ustać na nogach. - A Flame mi za to zapłaci. Ile spałem i gdzie są moje rzeczy??

- Ja też nie lubiłam moich nauczycieli, lecz z czasem to się zmieniło.

< Cóż. Prawda nie zawsze bywa szczęśliwa i szczera. > - Chcesz znać prawdę?? Co mi szkodzi. I tak nie pożyjesz zbyt długo aby coś zrobić. A teraz zamknij japę i słuchaj. Kiedyś razem z bratem panowaliśmy Equestrią. Ale jak to mówią mi coś odbiło i chciałem panować sam i sprowadzić na Equestrię niewolę. I wszystko dobrze by się skończyło dla mnie oczywiście gdyby mój braciszek nie wezwał Luny i Celesti. Uwierzyły mi, że to mój brat chce podbić świat i to mi kazały go pilnować. I to tyle. A jeśli chodzi o łowców to mieliście odwalać dla mie robotę. Klejnoty, które uratowaliście były wiezione do mnie. aby pomóc mi obalić księżniczki.

- To nie ma czasu to stracenia. Prowadź.

- Wybacz mi ale takie wprowadziłem reguły. Nie można było opuścić kryjówki bez mojej zgody, a ty to zrobiłeś. Każde złamanie zasady jest karanie śmiercią. Zgodziłeś się więc wiedziałeś o konsekwencjach.

- Odwdzięczysz mi się obiecując, że wszystko będzie w porządku. No i pomożesz robić dżem z błysk jabłek. Niedługo znowu jest sezon na nie. - Powiedziała Applejack puszczając oko.

Odszedłeś w głąb drzew i aktywowałeś kule. - Arrow zdradziłeś łowców i musisz ponieść za to kare. Zginiesz tak samo jak Somada. Jak nie dziś to jutro ale złamałeś opuszczając bazę. Zawiodłem się na tobie.

- Mogłabym, lecz zostanę na dworze. Jest to twoja prywatna sprawa i ja będę się przysłuchiwać z dworu. Może tak być?

- Dobrze. - Mrugnęła do ciebie okiem. *** Jesteś na dworze. Jest miło, jasno i przytulnie. Nagle ciszę przerywa dźwięk kryształowej kuli. Wyróżnia się więc nie trudno go nie usłyszeć.

- To miło, że twój nauczyciel wpłynął na twój zawód.

- Proś o co tylko chcesz.

- Jak już mówiłam przyjaciółka mojej przyjaciółki jest moją przyjaciółką. A teraz chodź. Przedstawię cie rodzinie. - Powiedziała Applejack, po czym ruszyła do swojego domu.