Dolar84

Przeczytane. Jako że wcześniej nie dołączyłem komentarza to zajmę się jednocześnie jedynką i dwójką (trójkę chwilowo odpuszczam - nie była w oskarach). Silent Ponyville 1 - Przed lekturą nie wiedziałem praktycznie nic o grach/filmach z którymi był to crossover, więc nie podejmuję się porównania opowiadania z oryginałem. Jednak muszę powiedzieć, iż jest to tekst bardzo, ale to bardzo klimatyczny. Autorowi udało się oddać ciągłe zagrożenie i niepewność, a obrazy "innego Ponyville" jakie kreśli w swoich opisach doskonale wpasowują się w mroczną atmosferę tego fanfika. Sama historia jest również dobrze skonstruowana - losy Pinkie i jej wspomnienia wciągają, łapią w szpony i nie wypuszczają aż do zakończenia/zakończeń. Jeżeli chodzi o tłumaczenie, to widać, iż były to początki. Można znaleźć wady takie jak angielski zapis dialogowy, zbyt dosłowny przekład czy angielski szyk niektórych zdań. Na pewno nie zaszkodziłaby drobna szlifierka. Natomiast na plus zaliczam fakt, iż tłumaczowi udało się zachować klimat oryginału - pod tym względem jest naprawdę świetnie. Silent Ponyville 2 - W mojej ocenie nie dorównuje części pierwszej jeżeli chodzi o treść za to znacząco je przewyższa, jeżeli chodzi o formę. Tym razem do świata snu trafia Fluttershy z epizodycznie występującymi przyjaciółkami - i w sumie to mi się nie podobało - brakowało tego poczucia osamotnienia, które towarzyszyło nam przy przygodach Pinkie. Sama historia jaką autor raczył wysmażyć dla Shy jest mocna. Nawet bardzo mocna. Klimat niemal tak dobry jak w części pierwszej, jednak czegoś brakowało... Myślę, że chodzi tu o fakt, iż w pewnym sensie dostaliśmy to samo - odszedł element zaskoczenia. Nie jest to błąd jako taki, ale w mojej opinii nieco ujmuje kontynuacji jej mrocznego uroku. Jeżeli chodzi o formę to jest zdecydowanie lepiej - widać że tłumacz od czasu pierwszej części poczynił znaczne postępy. Owszem, kilka razy trafił się angielski szyk zdania, czy nazbyt dosłowne tłumaczenie, jednak było tego zdecydowanie mniej niż w jedynce - progres jest wyraźny. Natomiast utrzymanie klimatu wyszło nieco gorzej - dokładnie chodzi mi o sytuację, gdy panuje mroczna atmosfera, pozytywka syczy, w ciemności coś idzie, czuć wszechogarniające przerażenie i nagle bohaterka wyciąga... kopytko. I cały większa część klimatu idzie w drzazgi. Nie mówię, iż w pewnych miejscach takie zdrobnienie nie było na miejscu - było i owszem. Ale sądzę, że wymienne używanie z twardszym "kopytem" wyszłoby tekstowi na dobre. Ok. Jako że pominąłem jedno opowiadanie (na szczęście krótkie) na swojej liście to nadal mam 5 do zakończenia oskarów. Ruszam do dalszego czytania. AVANTI!

W swoim czasie ta analiza była całkiem swego rodzaju hitem - sporo osób z półświatka fanfikowego zaczytywało się w niej i na jej temat dyskutowało. Trzeba powiedzieć iż analiza wyszła całkiem zabawnie i przysporzyła czytającym ją bólu przepony ze śmiechu. Zapraszamy do analizowania kolejnych opowiadań - może tym razem traficie nieco lepiej :D

Nah, to by nic nie zmieniło - fanfik Cahan to jedna wielka wycieczka osobista a jednak nie dostała za mocno po czaszce :D

No i jednak się udało dostarczyć dzisiaj wyniki. Poziom nadesłanych prac był wysoki - na tuzin opowiadań tylko jedno dostało ocenę niższą niż 6/10. Dodatkowo pozostałe prezentowały bardzo wyrównany poziom i ostateczne ustalenie miejsc na podium nie należało do najłatwiejszych. Jednak w końcu, po wspomożeniu się szklaneczką wybornego cydru domowej roboty, zdołałem ustalić tryumfatorów. I miejsce - "W otchłani" autorstwa Ever3Tree II miejsce - "Bo w życiu są rzeczy ważne i ważniejsze" autorstwa Triste Cordisa III miejsce - "Cukierek albo Kulka" autorstwa Suna W tym miejscu raz jeszcze chciałbym pogratulować zarówno zdobywcom podium, jak i pozostałym uczestnikom konkursu. Czytanie Waszych prac było prawdziwą przyjemnością. Naturalnie nie zapomniałem również o mini-recenzjach, które możecie przeczytać tutaj. Tak więc żegnam się z Wami i zachęcam do myślenia o kolejnej edycji specjalnej. Jak zapewne już się domyśliliście będzie ona związana z tematyką nadchodzących świąt, a ruszy zapewne gdzieś w początkach grudnia. Liczę na to że ponownie zasypiecie mnie górą tekstów do przeczytania.

Powiedz to Poulsenowi i Cahan, bo to oni najczęściej mi truli :D

Siłą rzeczy za jedno i drugie - nie każdy jest w stanie przeczytać oryginał, potem tłumaczenie i dokonać fachowej oceny. Tak po prawdzie, to ludzie po filologiach potrafią to zrobić, a my reszta to w sumie amatorzy :D

Mógłbym być tutaj złośliwy i przytoczyć kilka z Twoich opinii na temat poszczególnych tłumaczeń nominowanych do oskarów A faktem jest, że takich ocen się nie uniknie i mówiąc szczerze nie jest to nawet moim zamiarem - w sumie obserwowanie jak są odbierane znane zagraniczne fanfiki w naszym fandomie też jest ciekawą opcją.

Znowu temat przygasł, pora więc go na nowo nieco rozruszać. Od jakiegoś czasu już słyszę, iż wypadałoby stworzyć jakiś tag specjalny, który byłby przyznawany tłumaczeniom - na takich zasadach jak są Epic i Legendary. Teraz pytanie, czy po prostu rozszerzyć tamte dwa tagi na tłumaczenia, czy może lepiej wymyślić coś nowego? Przyznaję, iż chwilowo nie mam pomysłów co to by mogło być, więc kieruję to pytanie do Was - macie jakieś sugestie? PS: Jak ktoś zaproponuje coś w stylu "złoty google translator" to banuję z miejsca :crazytwi:

Proszę nie pisać postów składających się z jednego słowa. Zabrania tego regulamin wewnętrzny działu.

Dokument w koszu. Archiwizuję.

I wyszło Ci dobrze. Jak dopomoże Cthulhu to będą jutro, jak nie to do piątku. Byłem w rozjazdach i kilka dni mi wypadło z czytania.

Przeczytane. W sumie mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest za co chwalić - tłumaczenie jest dobre. Nawet bardzo dobre miejscami. Naturalnie nie oznacza to iż nie zdarzały się wpadki - kilka całkiem poważnych znalazłem (i nie mówię tu o odmianie Canterlot, bo to kwestia gustu i smaku :D). Ogólnie czytało się szybko, tym bardziej że opowiadanie należy do takich, które wciągają mocno i takoż trzymają. Jednak... ...nie mogę powiedzieć, żeby lektura sprawiała mi czystą radość. I tak, teraz będę zwyczajnie grymasił i jest to całkowicie subiektywne, bo jak pisałem wcześniej tłumaczenie, pomijając niewielkie wpadki, jest dobre. W sumie sprowadza się to do jednej kwestii - "no ba ja zrobiłbym to zupełnie inaczej" :D. Po prostu jakoś styl tłumacza wydaje mi się nieco nieodpowiedni do tego tekstu - jest za mało patosu, za mało wyniosłości. W wielu miejscach używałbym innego słownictwa, może nieco innej składni, akcentował odmienne fragmenty. Jak mówię - jest to całkowicie subiektywne odczucie i nie powinno zniechęcać nikogo do lektury, ponieważ zdecydowanie warto czytać to opowiadanie. Zarówno w oryginalne jak i w tłumaczeniu. No to zostało pięć oskarowych... AVANTI!

Również gratuluję i na dodatek dziko się cieszę, że zostało użyte "Elektronika nie gra za muzyka" Obawiałem się, że nikt nie podejmie tego tematu. Cóż, jak widać Majka Jeżowska jest jednak nieśmiertelna :D

Hej, nie ma za co przepraszać - jestem autentycznie ciekaw jak podszedłeś do nieprzetłumaczalnego tłumaczenia Niech tylko będę miał czas to z pewnością zajrzę i zostawię suty komentarz :D

Tego typu rozmowy jak dwa ostatnie posty to proszę przez PW lub ewentualnie w Stowarzyszeniu.

No pięknie - jak zwykle na sam koniec mamy wysyp. W sumie 12 opowiadań - jestem pozytywnie zaskoczony. W każdym razie zamykam konkurs i powoli przystępuję do oceny i recenzowania. Z wynikami postaram się zmieścić w dwóch tygodniach. Efei - jeżeli jutro (a raczej już dziś) pojawi się google docs to nie zdyskwalifikuję opowiadania. Masz 23 godziny i 1 minutę :D

Głos zostaje policzony i tym samym EqueTrip zostaje kolejnym opowidaniem z tagiem [Epic] - jak dla mnie bardzo zasłużonym. Gratulacje Psorasie. Pam-pa-pa-tam!

Przeczytane. Beware the spoilers! Bardzo przyjemne, choć nieco mroczne opowiadanie. Mamy mocny początek, mamy sielankową, acz podszytą smutkiem retrospekcje, która płynnie przechodzi w dalsze wydarzenia. Akcja jest szybka i mocna, co stanowi przyjemny kontrast z pierwszą, znacznie... spokojniejszą częścią opowiadania. Jednak zdecydowanie największym plusem są bohaterowie - przyjemna kreacja Minuette, urocza Derpy i nietypowo zimny, okrutny wręcz Time Turner razem tworzą wyborny miks, który zadziwiająco dobrze się uzupełnia. Dialogi są bez zarzutu, opisy również cieszą oko - choć tych drugich mogłoby się znaleźć nieco więcej. Teraz do samego tłumaczenia - jest bardzo dobre. Wady jakie znalazłem to kilka powtórzeń i hybrydowy zapis dialogowy. Poza tym czyta się naprawdę przyjemnie - szczególnie jeżeli wziąć pod uwagę wysmakowane miejscami słownictwo, którym raczy nas tłumacz. Naprawdę świetna rzecz. I tylko żal, że autor nie napisał więcej... w każdym razie bezwzględnie polecam! Przy okazji - po dokładnej lekturze stwierdzam, iż fanfik wraca do działu ogólnego. Jedna scena z ucinaniem łba nie robi z niego jeszcze gorefika. Cóż - kiedyś oceniałem surowiej Co za tym idzie zmieniam tag z gore na violence. No to zostało siedem oskarowych... AVANTI!!

Jedna prośba ode mnie - prosiłbym by wszelkie szczegóły dogadywać ze Spidim na PW a nie tu w komentarzach. Naturalnie nie dotyczy to sytuacji kiedy komentarz tyczy się samego opowiadania i przy okazji odnosi się do powyższego ogłoszenia - w takim wypadku zastrzeżeń rzecz jasna brak.