Nightmare
-
Zawartość
1887 -
Rejestracja
-
Ostatnio
Wszystko napisane przez Nightmare
-
No niestety. Polecieliście szybko do domu. Ale tu cicho... Nienaturalnie cicho...
-
- Zaraz polecimy do domu - powiedział Bolt. - A na chwilę obecną... - dał ci kanapkę z sałatą.
-
- Wybacz... - mruknął Bolt i cię puścili. Popłakali się uśmiechnięci. - Tata... Nigdy więcej... - powiedział Dash. Jego słownik niezbyt się rozbudował.
-
- TATA! - wydarli się i cię przytulili. Jakie słodkie... Trójka dzieci cię tuli...
-
Nom. I kilka miechów. W końcu Amerykanie padli. Wszyscy zaskoczeni spojrzeli na turrety i zaczęli się rozglądać. Jak ich dawno nie widziałeś... Ale... Nie ma Deli...
-
Jest Bolt, jest Lily, jest jakichś dwóch chłopaków, nie ma Deli, nie ma Twi... Nie ma chyba nikogo prócz tych. No może jeszcze Dash się znalazł.
-
Masz... Łapę Anakina! Mechaniczną łapkę! Możesz kazać turretom przyjść!
-
Jesteś w jakimś ośrodku... Powoli przypomniał ci się jad... I... To wszystko, co się stało... Jakoś, ledwo idąc, z Lamarrem na ramieniu wylazłeś z ośrodka. A tam są amerykanie otaczający twoją rodzinkę!
-
Lily na moment zamarła, ale kolega ją szturchnął. I dokończyła dzieła. Obudziłeś się w jakiejś maszynie... Obok ciebie śpi Lamarr. Zesztywniałeś.
-
Sorry, w produkcji. Oni jeszcze się nie poddają. Tarcza padła! Au!
-
Znowu twoje tarcze zaczęły cierpieć. Za dużo wybuchów, niedługo się rozpadną.
-
Jeb! coś wybuchło obok ciebie. Tam, gdzie nie było tarczy. Au!
-
A jednak, jakoś się ogarnęli i zaczęli odbijać. Twoja tarcza lekko cierpi.
-
Zaczęli biegać chaotycznie, unikając twoich ataków. Serio? Tylko tyle?
-
Po jakimś czasie dotarli do ciebie. Będzie epic duel. Albo nie epic, bo oni nie mają szans.
-
Trochę tak. Lily skupiła się i magią zaczęła szukać drogi.
-
- Trochę rozwalimy ci grafik - rzuciła. Zaczęła biec w stronę korytarza, który prowadzi do ciebie.
-
Lily zawołała Bolta na pomoc. I rodzinkę. Będzie grubo.
-
Walczyli z nimi. Lily gdzieś zadzwoniła w tym czasie
-
Rozbiegli się. Jakoś udało im się je dezaktywować.
-
Po półgodzinie skończyli. Ucieszyli się.
-
No i poleźli... Przebiegają przez komory. Po jakichś trzech godzinach zmęczeni je skończyli.
-
Wleźli. Ale mają mordy... Takie, jakby się ciebie spodziewali za drzwiami. Jakby się spodziewali przycisku "wyłącz".
-
- Tak, tak, tak... - mruknęła Lily. Po jakimś czasie skończyli test.
-
Przechodzą. Przechodzą. Przechodzą. Ciężko im idzie, ale jakoś dają radę.
