Equestria: Życie w biegu

[inka2001]

- Nic. - Odparłam tylko. Nawet nie wiedziałam kto to powiedział.

[Arcybiskup z Canterbury]

Klacz jednorożca o złocistej grzywie i błekitnym futrze stanęła przed Ruffian.

- Za przyjaciół od teraz masz ptaki? - zaśmiała się. Ruffian znała dobrze tę postać. Była to jedna z jej rywalek, prowoderka ataku na nią. Na imię było jej Goldie.

[inka2001]

Odwróciłam się i zobaczyłam tą okropnom klacz.

- Tak. One ratują mi życie. - Powiedziałam.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Ptaki za strażników... Sama nie potrafisz się już obronić? - wyszczerzyła się okrutnie.

- A ty obhonisz się phrzed dziobem wyciągającym twoje oko z oczodołu? - zabrał głos Kruk.

[inka2001]

- No właśnie? - Spytałam i uśmiechnęłam się złowieszczo.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Zamierzasz kiedyś wrócić na tor? Ostatnio brakuje mi kogoś, kogo mogłabym wcisnąć w błoto - oświadczyła, jakby ignorując groźbę ptaszyska. Kruk tymczasem, przyglądając się swoim pazurom jasno dawał do zrozumienia, że jego groźby mogą się spełnić.

[inka2001]

- Mi brakuje kogoś kogo mogę wdeptać w płot! - Wykrzyknęłam złowieszczo.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Życzę powodzenia przy tym. Twój stan wskazuje na to, że jeszcze trochę ci czasu minie zanim to będzie możliwe - prychnęła. Odwróciła się tyłem i odeszła.

[inka2001]

Parowałam ze złości. Chętnie uderzyłabym ją w twarz, ale noga mnie bolała i nie mogłam. Z rezygnacją ruszyłam w przeciwną stronę.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Widzę że twoje stosunki z miejscowymi wphost niesamowicie pokojowo się układają... - zaczął ptak.

[inka2001]

- Nie dobijaj mnie. - Odparłam a łzy nacisnęły mi się do oczu.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jak nie ona to inna... Czekaj, nie. To mówiłem ogierowi któhego hrzuciła nahrzeczona - kruk popadł w zadumę.

[inka2001]

- Aha. Kiedy przyjdzie Dearth? - Spytałam szybko.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jak załatwi swoje sprhawy. Czemu pytasz? - Kruk przyjrzał się jej uważnie.

[inka2001]

- Nie nic. - Odparłam szybko. Nie chciało mi się mówić.

[Arcybiskup z Canterbury]

Kruk przyjrzał się jej uważnie.

- Wiesz - zaczął - zawsze mogę polecieć i zapytać...

[inka2001]

- Nie. - Odparłam szybko.

[Arcybiskup z Canterbury]

Ptak wybałuszył jedno z oczu, żeby pokazać jak bardzo nie wierzy w słowa klaczy. Nie posiadanie mięśni odpowiedziałnych za mimikę utrudniało życie, ale emocje dało się wyrazić za pomocą oczu, co ptak dobrze wiedział.

- To ja polecę - rzekł.

[inka2001]

- A ja wrócę do domu. - Odparłam i kuśtykając poszłam do domu. Noga bolała mnie trochę, ale szłam na przód.

[Arcybiskup z Canterbury]

Ruffian miała nadzieję na to, że nie spotka już nikogo z dawnych "znajomych", którym zależało na tym, żeby już na tor nie wracała. Kiedy klacz weszła do domu, stwierdziła że należałoby zrobić w nim porządek.

[inka2001]

Zaczęłam układać pościel i sprzątać po kolacji. Kiedy skończyłam usiadłam na fotelu i czekałam na ranek

[Arcybiskup z Canterbury]

Drzwi niespodziewanie się otwarły i bez pukania wszedĺ przez nie nie kto inny jak Daerth w skórze granatowego pegaza.

- Jak się pani miewa? - zapytał.

[inka2001]

- Dobrze. - Odparłam tylko i uśmiechnęłam się.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Świetnie. Co zamierzasz robić, jak już wyzdrowiejesz? - zapytał. Usiadł naprzeciwko Ruffian w fotelu.

[inka2001]

- Hm... Nigdy nie iść do lasu? Może lepiej się ścigać. - Powiedziałam.