Tablica liderów

Miłej zabawy

Okeeeej, nadrobiłam^^ I niestety, ale mam niemal identyczne zdanie jak Rarity. Na dzień dobry uderzył mnie rozdział czwarty, a w nim stężenie tulenia, Kruszynek i słodkiego krindżu walnęło mnie w twarz. To po prostu było nudne. I zaczęłam się zastanawiać jak to się stało, że wcześniej lubiłam tego fika? Cóż... Doczytałam do końca i następne części pozostawiły po sobie o niebo lepsze wrażenie. Wciąż irytuje mnie Clover, która chyba zachorowała na odpieluszkowe zapalenie mózgu i jej główną cechą stała się dobra, kochana, mała Dawn, ale przynajmniej otrzymaliśmy więcej fabuły i lore. A te są akurat interesujące. Styl często męczy, szczególnie, kiedy Clover pisze o tuleniu drogiej Pansy czy innej Cookie albo leje komuś lukier. A ona głównie leje komuś lukier i pisze o niczym. Do tego jej relacje z innymi są dziwne, zwłaszcza z Platinum, która się rozbiera, po czym wbija jej do łóżka . Z szóstką bohaterek jest ten problem, że zastanawiam się, czy autor nie próbował z nich zrobić Mane 6 - szczególnie czuć to w przypadku Pansy i Puddinghead. Tylko wtedy co ze świetną Hurricane, która... wydaje się z nich wszystkich najbardziej rozsądna i obdarzona talentem wychowawczym. Hurrcia byłaby znakomitą matką, czego nie można powiedzieć o Clover, która dramatyzuje jakby Celestia się nie skaleczyła szkłem, tylko nie wiem, zarobiła pchnięcie włócznią. Nie mówiąc o tym, że strzela focha, że odsyłają ją na wieś, bo Dawn jest niebezpieczna. Ba, stanowi śmiertelne zagrożenie, o czym świadczą wszystkie zniszczenia i wybuchy. W odróżnieniu od mojej poprzedniczki... nawet lubię młodą Ceśkę. Zachowuje się jak małe dziecko, którym jest. No i Crimson jest spoko. Chyba najbardziej wyidealizowana postać w całym Diariuszu, ale no, kochany jest. Mam problem z tym fanfikiem. Najlepiej bawię się w sekcji przypisów, gdzie pojawiają się ciekawostki historyczne oraz interesujące komentarze. Mimo wszystko - czapki z głów za tłumaczenie, bo jest wybitne.

„Diariusz” to fanfik bez wątpienia bardzo trudny do przetłumaczenia, pełen długich, zawiłych zdań, rzadko spotykanego słownictwa i wtrąceń. Podziwiam Poulsena za to, że zabrał się za jego przekład i muszę go pochwalić: podczas korekty znajduję bardzo niewiele błędów związanych z samym tłumaczeniem. Pomysł na opowiadanie jest ciekawy: autor przybliża nam dzieciństwo magicznie narodzonej Celestii pod opieką Clover the Clever, pokazując przy okazji funkcjonowanie Equestrii w jej pierwszych latach istnienia. Mimo to fanfik średnio mi się podoba niekoniecznie ze względu na to, że jest zły, ale dlatego, że nie odpowiada mi jego klimat i irytuje mnie zachowanie pewnych postaci. Jeszcze jednym elementem, który przeszkadza mi podczas czytania, jest nadmierna fizyczna bliskość postaci. Clover tak często całuje/jest całowana, przytula i splata ogonki z małą Dawn, że czułam się w pewnych momentach niekomfortowo i miałam skojarzenia z pedofilią. Mówimy tu w końcu o klaczce, która nie zna świata, nie ma żadnego innego opiekuna i jest w pełni pod wpływem Clover, która może z nią zrobić, co zechce. A najwyraźniej chce ją ciągle dotykać i całować. W fiku podoba mi się całkiem przedstawienie trzech władczyń, wydaje się, że radzą sobie z trójpodziałem władzy. Hurricane jest całkiem rozsądna jak na pegaza, Puddinghead… w sumie jeszcze niczego nie zepsuła. A to sporo jak na postać mocno wzorowaną na Pinkie Pie. Podsumowując, mogę polecić tego fika czytelnikom, którzy lubią dzieci, lubią się nad nimi zachwycać i podoba im się obficie polany lukrem styl. W innym przypadku może on mocno zmęczyć i spowodować chęć poczytania o jakiejś krwawej masakrze dla równowagi.

Do 9 Lipca Mirror's Edge na Steam za 7 zł.

Znaczkowa liga jest bardzo przyjemną odskocznią od głównej fabuły serialu. Przygody naszych małych klaczy zawsze były zabawne i interesujące, a ich poszukiwanie znaczków było wyjątkowe. Bardzo dobrze wspominam odcinki z nimi i według mnie troszkę szkoda, że wszystko się zmieniło, w momencie jak otrzymały już swoje znaczki. To było jak koniec pewnej ery w dziejach serialu... niby wszyscy wiedzieli, że musiało to nastąpić, ale szkoda.

Hej na imię mi Patrycja. Lubię rysować ale mlp to prawie całe moje życie. Moje ulubione kucyki to Twi i Rainbow. Lat mam ile mam

Cześć wam jestem Dominika mam 16 lat lubię rysować grać na kompie oraz słuchać muzyki np.rocka albo muzyki pop.Od dziecka jestem wielką fanką MLP i jestem bardzo szczęśliwa że w końcu tu się zajerestrowałam.Lubię horrory,kryminały oraz komedii oraz fantasty.

Wiedźma Rozdział Pierwszy "O wiedźmach i sprzedawcach tytoniu" Rozdział Drugi "O szkodliwości palenia tytoniu" Rozdział Trzeci "O zaściankowości, hipokryzji i rozpuście" Rozdział Czwarty "O walce naszej, którą toczymy i o jej słuszności" Rozdział Piąty "O nienawiści, zazdrości i innych uczuciach przez miłość powodowanych" Rozdział Szósty "O drugiej stronie miecza" Rozdział Siódmy "O iskrze na prochy i feniksie, który w prochy powoli się obraca" Rozdział Ósmy "O mrocznej nocy i świcie, odsłaniającym krwawe dzieło" Rozdział Dziewiąty "O ranach, których ni czas, ni magia nie wyleczy" Rozdział Dziesiąty Część I "O smoku, feniksie i płomieniach tańczących na kurhanach ich wrogów" Rozdział Dziesiąty Część II "O drodze ku zagładzie" Rozdział Dziesiąty Część III "O zemście" Wstęp: W każdej beczce miodu zawsze znajdzie się łyżka dziegciu. Eqestria wyjątkiem nie była. Zawiść i próżność urosła w sercach arystokracji equestriańskiej po koronacji Twiligh Sparkle na księżniczkę. W swojej głupocie i pysze zrobili coś, co pogrążyło Equestrię w chaosie o jakim nie śniło się nawet Dicordowi - bożku chaosu. Lekkomyślność kosztowała coś więcej nie tylko Equestrię, ale i jej najbliższego sojusznika. Kryształowe Imperium. Z biegiem lat, bajkowy świat popadał w barbarzyństwo, ciemnotę i okrucieństwo, zapominając o swojej tradycji. Jedni chcieli to wykorzystać. Inni bronić się przed tym. Byli też i tacy, którzy wiedzieli, że brak przystosowania oznacza śmierć. Oto opowieść o jednej z nich. Wiedźma Tom II Rozdział Pierwszy "O starych wrogach" Rozdział Drugi "O zagładzie domu Goldenwoodów" Rozdział Trzeci "O przeszłości i jej wpływie na teraźniejszość" Rozdział Czwarty "O zmroku zapadającym nad Equestrią" Wstęp: Minęło lato, minęła jesień, minęła zima, nadeszła wiosna. Czy czas wyleczył rany zadane rok wcześniej? Co stało się z kucykami, których losy splotły się tamtej burzowej nocy? Co stało się z Laurelinem, który otrzymał cios w samo serce? Okazuje się, że to, co zaczęło się w Ponyville było tylko preludium wydarzeń mających zatrząsnać całą Equestrią w posadach i na zawsze zmienić oblicze świata. Zmiana nadeszła z północy, a kucyki nie były gotowe. Ani wiedźma. Ani najemniczka. Ani czarodziej. Historia miała zatoczyć koło. (A tutaj zostawiam rozdziały starego drugiego tomu. ie wyszedł mi, pogubiłem się we własnych planach i poprowadziłem opowieść tak, że zmierzała donikąd. Nie usunę ich z szacunku do Was oraz jako świadectwo mojego błędu.) Rozdział Pierwszy "O nowym dniu" Rozdział Drugi "O różnych potworach" Rozdział Trzeci "O koszmarach, co wracają" Od autora: Kucykowi wiedźmini? Czemu nie! Po inspiracji, jaką był Fallout: Equestria sam postanowiłem połączyć dwa światy. I padło na jeden z najbogatszych. Mm nadzieję, że opowieść przypadnie do gustu zarówno fanom Białego Wilka i wszystkiego, co z nim związane, jak i osobom, które tylko o wiedźminie słyszały. Zapraszam! [uwaga!] Opowieść zawiera wulgarny język, przemoc i możliwą sugestywność. Jednak nie ma tam rozbudowanych scen erotycznych czy szczegółowych opisów zabójstw ani rzucania mięsem na lewo i prawo. Fanfik przeznaczony jest raczej dla osób dojrzalszych. A tu zaczynają się opowiadania niepowiązane fabularnie z powyższą historią: "Cudowny akt pierwszego współżycia" Oficjalnie aTOM swoim komentarzem rozpoczął głosowanie na przyznanie "Wiedźmie" tagu [EPIC] Stan głosów: Takie podliczenia proszę zostawić moderatorowi działu. Popełniłeś przy nim błąd~Dolar84 Epic: 10/10 Legendary: 13/50

Ja bardzo lubię Znaczkową Ligę, aż do pojawienia się Starlight w serialu, Apple Bloom była moją ulubionym kucykiem. Co prawda nie przepadam za Sweetie Belle jakoś szczególnie (choć to w sumie zależy od odcinka...), ale jako trio to dla mnie chyba najfajniejsze postaci. Ich przygody są ciekawe, a zapał – ogromy. Uważam, że trudno im nie kibicować, zawsze cieszyło mnie, gdy miały wspólny odcinek. Kiedyś nawet obiło mi się o uszy (czy raczej oczy, bo gdzieś to wyczytałem), że rozważano spin-off z ich przygodami po zakończeniu serialu (ale może to był fake news?), co ja bym dał za to, aby kiedyś się to ziściło... Powiem nawet, że lubię piosenki w ich wykonaniu – są dobrze wykonane i pełne życia. W ramach małego podsumowania zdradzę dodatkowo, że odcinek, w którym wreszcie dorobiły się znaczków jest, no może nie moim ulubionym w całym serialu, ale na pewno w top 3. No i te piosenki w nim... bardzo lubię muzyczne epizody. Jednym zdaniem – naprawdę lubię Znaczkową Ligę... w nich jest moc i weeeeelkieeee serce

Cześć co u ciebie słychać jak wiesz ja od nie dawna robię no z moim bratem, huśtawki ogrodowe mogę ci pokazać nasze dzieło

Hejka. Jestem Marysia i mieszkam w województwie łódzkim. Rocznik 04. Moje zainteresowanie to fotografia, moda, podróże, ale w wolnych chwilach gram także na gitarze. Uwielbiam MLP A moje ulubione postacie to księżniczki Twilight i Cadence

Cześć wam wszystkim mam na imię Krystian Jurek. Jestem niepełnosprawny trudno mi jest czasami ale muszę z tym żyć mam lat 28. Bardzo lubię oglądać MLP przyjaśń to magia bo przyjaśń jest bardzo ważna dla mnie lubię słuchać muzyki disco polo bardziej, lubię oglądać filmy, podróżować, sport też uprawiam, jestem ogromnym fanem kucyków, mam nadzieje że mnie zaakceptujecie, jestem bardzo miłą osobą nikogo nie obrażam nie lubię się kłócić na co mi to się kłócić czasami jestem nie śmiały czasami. Lubię śpiewać na scenach. Pozdrowienia dla was miłego dnia życzy Krystian, jak chcesz możemy się zakolegować. Trzymajcie się

Przeczytane. Co tu dużo mówić. Kiedy zobaczyłem, że crossover z Wiedźminem się kroi, nie mogłem się powstrzymać i rzuciłem okiem na sam początek. Potem jeszcze na kilka zdań, jeszcze na kilka i tak jakoś tekst nagle mi się urwał. F-E-N-O-M-E-N-A-L-N-E!!! Historia wciąga niczym bagno, kreacje bohaterów bez zarzutu i w żadnym momencie nie mamy do czynienia z nużącymi opisami. Powiem tak - poprzeczka zostałą ustawiona naprawdę wysoko, żywię jednak nadzieję, iż kolejne rozdziały będą co najmniej równie dobre. Z niecierpliwością będę na nie czekał. Bezwzględnie polecam!