Tablica liderów

Alikorny są rasą znaną z wielu powodów, również z niezbadanej długowieczności. Mogą dzięki niej gromadzić doświadczenie i doskonalić się przez całe stulecia. Dlatego wydaje się, że państwo, którym rządzi ta tajemnicza rasa, powinny cechować stabilność i przewidywalność. A jeśli to tylko pozory? Co jeśli wykorzystują ten czas, by rozpamiętywać uczynione im krzywdy i planować kolejne intrygi? Co jeśli spór pomiędzy ostatnimi rodami jest tak wielki, że wydający się niemożliwy do przezwyciężenia? Czy przez to delikatna równowaga sił w Królewstwie Alikornów zostanie zachwiana na tyle, by istnienie państwa stanęło pod znakiem zapytania? Czy istnieje szansa, że młodszemu pokoleniu uda się pokonać konflikty tak stare, że poświęcone im dokumenty rozsypały się w proch ze starości? Lista osób, którym chciałem podziękować za pomoc w powstaniu tego fika jest długa, więc wspomnę tylko żyjących. Największa podziękowania należą się Ziemniakfordowi, który pełni nie tylko rolę uważnego betareadera ale poświęcił mi wiele godzin w czasie, których przedyskutowaliśmy wielokrotnie motywację postaci, historię Królestwa Alikornów oraz jego system prawny. Wielkie podziękowania należą się Cahan, która zna wiele sekretów życia koni i jest dla mnie źródłem inspiracji jak uczynić kucyki w mniejszym stopniu ludźmi, a w większym zaprezentować ich zwierzęcą naturę. Etyka urzędnicza: Opowieść z Królestwa Alikornów to poprawione opowiadanie konkursowe. Chociaż teoretycznie stanowi ono samodzielny tekst, to aby go w pełni zrozumieć, należy zapoznać się z głównym fanfikiem, w ideale do rozdziału XVI włącznie, lecz nie dalej. Znajdują się tam bowiem wiadomości, które mogą uczynić lekturę dalszych rozdziałów mniej zaskakującą. Życzę przyjemnej lektury i mam nadzieję, że spodoba się wam nie mniej niż tytułowa opowieść w tym temacie. Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Rozdział IX Rozdział X Rozdział XI Rozdział XII Rozdział XIII Rozdział XIV Rozdział XV Rozdział XVI Rozdział XVII Rozdział XVIII Rozdział XIX Rozdział XX Etyka urzędnicza: Opowieść z Królestwa Alikornów

Pojawił się odcinek nr.31 W dzisiejszym odcinku Misty otwiera biznes stulecia oraz okazuje się, że Sparky ma magiczne nie tylko beknięcia Po angielsku w oryginale: Haunted House w polskiej wersji językowej: Nawiedzony Dom

Musze przyznać, że to nawet całkiem ciekawy kawałek fika. Wprawdzie jeszcze niewiele się dzieje ( po tej objętości nie wymagałbym cudów), ale można tu wyczuć jakieś podwaliny klimatu i wielkich wydarzeń, w które wpleceni są początkowo niepozorni bohaterowie. Jest jakiś konflikt, jakaś wojna, o której niespecjalnie coś wiadomo i jest grupka kucy, które spotykaja się po drodze, zmierzając na front. Przyznam, że początkowo zaśmierdziało mi to Achają, zwłaszcza, że od pierwszej strony widzimy czarnego alikorna płci żeńskiej, ale na całe szczęście dalszy ciąg nie zapowiada jakiejś przeróbki tegoż dzieła. Swoją drogą, podoba mi się, że ta alikorn nie przepada za magią. Fajna, negatywna cecha bohaterki, nad którą może pracować i z którą może walczyć. Z pozostałych bohaterów rzuca się w oczy jeszcze podmieniec, ale to dlatego, że miał swoją dłuższą sekwencję, podróżował ze swoimi oficjalnymi wrogami i nazywał inne podmieńce zdrajcami. Pozostali nie zapadają w pamięć, ale może z czasem się to zmieni. Wracając do świata i fabuły, to niewiele tu mogę powiedzieć ponad to, że jest tu wizja czegoś epickiego z kilkoma wątkami. Ambitnie. I bardzo ryzykownie. Łatwo jest się zaplątać, albo stworzyć za dużo wątków. Ale jestem dobrej myśli. Są też wady niestety Forma nie jest najlepsza. Owszem, błędów nie zauważyłem zbyt wielu (aczkolwiek w tym jestem kiepski), ale odniosłem wrażenie, że jest sporo powtórzeń. Język też nie jest zbyt bogaty. Miejscami nawet za prosty, co burzy klimat. Czasami brakowało mi również szerszych opisów. Na przykład scena walki mogłaby być bardziej rozbudowana z szerszymi opisami i większą ilością rozważań bohaterki. Akcja podmieńca też się prosiła o większe rozbudowanie i może rozwinięcie jego interakcji z tym drugim. Ogólnie, debiut spoko, chętnie będę czytał dalej, bo jest tu potencjał na coś przyjemnego.

Nagana przyjęta. A jako że mi się w końcu nieco bardzo ważnych spraw rozwiązało i chwilowo i tak oddaję się rekonwalescencji, to się zabrałem za to na poważnie. Od początku tygodnia przerobiłem 3 opka, jeszcze 4 i ogłaszamy.

Disney+ jest już w Polsce, a co za tym idzie pora na oglądanie seriali Obi-Wan Kenobi Ależ to jest dobre! Akcja serialu rozgrywa się dziesięć lat po wydarzeniach z Zemsty Sithów. Obi Wan żyje na uboczu strzegąc Luke'a, pracuje za pół darmo i robi wszystko aby nie dać się rozpoznać. Tak się bowiem składa, że Inkwizytorzy polują na Jedi, którzy przetrwali rozkaz 66. Niestety, ale pewnego dnia Ben będzie musiał opuścić Tatooine i wyruszyć na pewną bardzo ważną misję... Serial składa się z sześciu odcinków i naprawdę wciąga. Jasne, jest tu trochę fabularnych głupotek, ale jakoś mi nie przeszkadzały. Największą niespodzianką jest dla mnie kreacja Vadera, który jeszcze nigdy nie był tak brutalny i bezwzględny. Serio, czegoś takiego jeszcze nie widzieliście! Znakomicie wypadła także młoda Leia, która jest zaskakująco pyskata, ale cholernie sympatyczna za razem. Widziałem narzekanie na to, że Kenobi zbyt często sięga po blaster zamiast miecza. No co tu dużo mówić. Czasy się zmieniły. Obi miał do wyboru - schować swoje ideały do kieszeni lub przez nie zginąć. Podoba mi się też niewielka zmiana charakteru. Kenobi to były mistrz Jedi, który przegrał, pogodził się z porażką i utratą ucznia. Mimo to, nie potrafi odmówić pomocy, nadal potrafi się poświęcić. Jeśli ktoś ma D+, to serdecznie polecam

Nie spodziewałem się, że cokolwiek będzie można tutaj napisać, ale Nick Cofalone zdradził właśnie, że zanim zrezygnowano z odcinkowego EQG na rzecz shortów, zaplanował on taki finał drugiego sezonu serialu. I co najciekawsze, mieliśmy w nim się dowiedzieć co tak naprawdę stało się z "prawdziwą" Sunset Shimmer! TŁUMACZENIE: Mane7 zauważyły, że equestriańska magia podąża za nimi wszędzie: pojawiła się w szkole, przy obozowym ognisku, a także w parku rozrywki. Ich przyjaźń niczym słodki miód zwabia nikczemne stworzenia kipiące mocą nie z tego świata. Jak wielu superbohaterów z magicznym kamieniami dziewczyny zaakceptowały swoją rolę jako przyjaciółki i bohaterki, jednak zawsze pozostawało to pytanie: dlaczego to wciąż się dzieje? Wiele dzieł całkowicie ignoruje to pytanie ze szkodą dla światotworzenia całego uniwersum. Weźmy na przykład Jessikę Fletcher z Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote), która podczas swoich przygód odkrywa setki nieboszczyków i odkrywa nowych, gdziekolwiek się nie uda. My zaś mamy zamiar odpowiedzieć na to pytanie, bo odpowiedź na nie leży u podstaw trwającej właśnie historii odkupienia Sunset Shimmer i historii, która powołała serię Equestria Girls do życia. Bo odkąd Sunset odrzuciła swoją demoniczną stronę pod koniec pierwszego filmu, przyjaciółki zawsze zapewniały ją, że przeszłość jest już historią i że liczą się tylko te dobre uczynki, których dokonuje TERAZ. ...Jednak były w błędzie. Nieświadoma Sunset Shimmer nie wiedziała, że potężne, starożytne zaklęcie, które użyła do otwarcia portalu do innego świata, stworzyło nierównowagę, która po dziś dzień nie została naprawiona. Jej przybycie do tego świata całkowicie zmieniło życie niewinnej osoby, której do tej pory nie zobaczyliśmy, a o której myśleliśmy za każdym razem, gdy Sunset pojawiała się na ekranie. W tym specialu do finału sezonu 2 odkryjemy, co naprawdę stało się z ludzką Sunset Shimmer.

Odcinek przypadł mi do gustu ponieważ cały czas miałem wrażenie, że autorzy zapatrzyli się na serię SIlent Hill. Może to i głupie, ale jeśli ukończy się drugą część serii... dziesięć razy (a pierwszą i trzecią po cztery czy pięć) to nie ma się czemu dziwić Zrobiłem nawet przeróbkę w trzech wersjach (trzy zakończeniach), ale Hasbro pomachało paluszkiem i musiałem to skasować (mam to na HDD, ale co z tego). Ciekawostka - złe zakończenie miało najwięcej odwiedzin.