SPIDIvonMARDER

Chyba stanie na Warszawie.

Co do Rainbow, to niestety, ale autor czasami jest zmuszony zagrać wbrew oczekiwaniom czytelnika. Porównam to do obiadu, gdzie oczekuje się, aby codziennie były naleśniki z Nutellą, ale zdrowiej jest też czasem zjeść schabowego Bardzo dziękuję w imieniu Ruhisa za pochwałę jego ilsutracji. Nie każdy na nie zwraca uwagę, a to integralna część dzieła!

Trzeci tom zacznę publikować pewnie na jesieni, ale chyba dość późnej. Na razie mam huk roboty z konwentem, a jak skończę, to jest jeszcze II tom i jego wydanie do wykończenia. A chciałbym tym razem wyszlifować to lepiej. @FlashDusk chyba miał na myśli nie tyle przypasowanie frakcji KO do historycznych, ile o schemat przebiegu kampanii wojennej, gdzie jedno państwo cofa się coraz bardziej, aż dochodzi do rozpaczliwej obrony "ostatniej twierdzy", udaje się i wtedy za pomocą potężnej kontrofensywy odzyskuje swoje ziemie i zwycięża. Cóż... zgodzę się z Articiem. Nie powiem tego Poczekajcie, już niedługo kończymy II tom. W międzyczasie wybieram okładkę. Napis jest w wersji roboczej, nie patrzcie na niego. http://sta.sh/02e1dlihxer8 http://sta.sh/01jt4jcb8ow2

Niestety, ale nie posiadam tej figurki :/

Powoli zmierzamy do rozpoczęcia wydruku II tomu! Na razie jestem na etapie szacowania objętości książki. Mam napisane brakujące rozdziały, teraz trzeba je uzupełnić i obrobić. No i ofc potem dużo korekty! Są 883 strony A4! Zatem książkowe A5 będzie liczyło około 1200! To baaardzo dużo! Co za tym idzie, moje podejrzenia, że II tom trzeba będzie wydać w dwóch częściach się potwierdziły! Zatem mam nadzieję, że jeszcze w sierpniu opublikujemy aż dwie książki!

Chciałem to dać dopiero na końcu III tomu, ale po namowie Malva uznałem, że warto jednak wstawić już teraz: oto lista zapożyczonych i nadesłanych przez inne osoby OC, które w jakiejś formie wystąpiły w książce. Lista nie jest kompletna, aktualizuję ją sukcesywnie. Znajduje się także w pierwszym poście. https://docs.google.com/document/d/1kenO3-Jp8IllwOIt-4O_4U5NXvjnUAFEiFSsuMLdZko/edit?usp=sharing Od raz odpowiadam na pytanie: "kiedy kolejny rozdział?". No... Kryształowe Oblężenie broni się nadal! Jest ciężko, ale walka trwa. Mam teraz bardzo mało czasu z powodu nowej pracy, która mi niemalże wyeliminowała czas wolny. Jak ją skończę, to wtedy jest MEC, który również mi może przeszkodzić, dlatego obawiam się, że dopiero w lipcu. Z góry dziękuję za cierpliwość!

Skoro literacki półświatek nie lubi ze mną dyskutować i częściowo odmawia mi do tego prawa, to nie będę Wam dłużej psuł wieczoru ^^ Szkoda, tylko potem nie narzekajmy, że na forum nie ma komu wymieniać poglądów.

Wybacz, ale nie spisałem wszystkich rzeczy, jakie robiłem w życiu. Były to na pewno instrukcje do gier, jakaś proza i poezja (angielski-polski/polski-angielski), a także coś naukowego z duńskiego na polski. Coś z niemieckiego też na pewno bywało. Uprzedzam pytanie: nie, to nie było w szkole.

Tak

Gdyby Skłodowska nie odkryła Radu i Poonu, zrobiłby to ktoś inny. Trochę później, ale efekt byłby identyczny. Zgadzam się. Gdyby Jan Matejko nie namalował "Bitwy pod Grunwaldem", to raczej jakby ktoś inny się zdecydował zrobić podobny obraz, to byłby całkowicie inny. Gdyby nie Lauren Faust, a ktoś inny zaprijektował G4, to wtedy byłyby też zupełnie inne, gdyż sztuka jest owocem osobowości, a ta jest niepowtarzalna... gdyż po prostu każdy życiorys jest niepowtarzalny, a to on kształtuje zmysł artystyczny. A tak przynajmniej twierdzę

Tu się różnimy w podejściu... i dlatego dla mnie Past Sins jest bardzo istotnym tekstem, któremu nie mogę odmówić szacunku. tak samo My Little Dashie czy filmy Stalina. To wszystko dzeiła starego fandomu z konsekwencjami tego, ale dzięki nim ten fandom bardzo się rozwinął.

Nie zgodzę się, że tłumacz robi cięższą robotę od pisarza. To jakby powiedzieć, że kopista ma niby lżej, bo nie musi wymyślać dzieła, ale trudniej, bo musi idealnie naśladować. To jest rzemieślnictwo, czynność do wyuczenia i praktykowania. A aby być artystą, to niestety, ale trzeba wejść w pewien tor myślenia i obudzic w swobie kreację. Kombinowac, łączyć wątki i mieć nadzieję, że nasze dzieło nie będzie na pierwszy rzut oka tak podobnego do czegoś innego, jak może być. Natomiast tłumacz ma tę kwestię gotową, on musi po prostu mieć dużą wiedzę i dobre umiejęności. Nie mówię, że bycie tłumaczem jest łatwe. Absolutnie nie jest i np. taki Piotr W. Cholewa zawsze będzie dla mnie w pewnym sensie... niemalże artystą! Aby przerabiać na polski wszystkie gierki słowne i styl Pratchetta też trzeba wykazać się niebanalną kreatywnością. Jednak wciąż jest o tyle łatwiej, że ktyoś już to zrobił to przed nami. No i tłumacz ma o tyle łatwiej, że nie grozi mu brak pomysłów na fabułę. Może mieć problem z jakimś zwrotem, grą słów itd, co go zatrzyma, ale nie jest tak, że nie wie, czym wypełnić brakujące 200 stron Posłużę się jeszcze jednym przykładem, tym razem mniej bezpośredni. Ktoś może powiedzieć, że szkice Lauren Faust są dość nieudolne. Dość brzydkie i teraz byle użytkownik z Bronies Radosnej Twórczości szkicuje kuce 20 razy bardziej realistycznie lub ślicznie. Zgadza się, ale ona była pierwsza, ona wymyśliła te kształty, proporcje i ustaliła ich kanon. A my to jedynie kopiujemy i udoskonalamy. Dlatego z reguły świat zapamiętuje oryginalnego twórcę dzieła, a nie tego, kto to dzieło poprawił. Nawet, jeśli ioryginał był "obiektywnie rzecz biorąc" średni