PlagueOverlord

- Chciałabym to wierzyć i to naprawdę -powiedziałam smutnym głosem, ale po chwili dodałam bardziej przytulona w Aarona - dziękuję za wszystko.

Usłyszawszy historię Aarona, zaczęłam opowiadać swoją historię. - Wiesz, że pochodzę z Lorien, jestem z rodu Andras. Dzieciństwo spędziłam miarę dobrze. Później zaczęłam się uczyć magii oraz strzelania z łuku, a dalsze życie układałam powoli, lecz dokładnie. Aż do pewnego dnia, gdzie ja z trójką z moich przyjaciół patrolowaliśmy granicę lasu. Zostaliśmy zaatakowani przez orków dowodzonych przez Czarnego Numenoroczyka, tylko ja przeżyłam. Wtedy moje życie się zmieniło, aby później wyruszyć w wyprawę.

- To w takim razie spełniłam twoje marzenie - odparłam uśmiechem - może coś opowiesz o sobie? chciałabym się dowiedzieć coś o Tobie szczegółowo - dodałam po chwili.

- Dziękuję Ci za te słowa - po czym lekko podniosłam głowę i pocałowałam go powoli, lecz dłużej w usta.

Na jego słowa zarumieniłam się i to bardzo, aby za chwilę uśmiechnąć się. - Ja nie jestem, aż taka piękna - rzekłam po cichu, mając trochę niską samoocenę.

(Dobrze) W środku byłam szczęśliwa, gdy usłyszałam jego słowa. Postanowiłam go pocałować w policzek i położyłam głowę na jego nogach, patrząc się w niego.

Na słowa Aarona zaśmiałam się cicho. - I co z tego? Poza tym ja Cię lubię Aaronie - dodałam po chwili zastanowienia.

- Też mam taką nadzieję - rzekłam krótko przytulając się do niego.

- Zaufaj mi, wcześniej parę osób, które znałam, tak samo mówiły i nie skończyły swego życia za dobrze - powiedziałam trochę poważniejszym głosem. Po czym położyłam się patrząc się w niebo, wspominając sobie lata w Lorien.

- Nie powinieneś nadwyrężać teraz tej nogi, jeżeli pozwolisz to będę pilnowała, żebyś szybko wrócił do zdrowia - rzekłam spokojnie do Aarona. Jednak chwilę później poczułam zapach pieczonego mięsa, więc wzięłam kawałek królika i zaczęłam spożywać swoją porcję. Usiadłam blisko człowieka.

- Nie trzeba, robię to co umiem, czyli pomagam innym - powiedziałam z uśmieszkiem na twarzy. Po czym spojrzałam w jego oczy, mówiące, że go lubię, nawet bardzo go lubię.

- Ja mu pomogę - powiedziałam krótko do elfa. Po czym wzięłam Aarona za rękę i pomogłam mu usiądź na moim koniu. Ja trzymałam sznur, trzymający za pysk konia, idąc powoli na własnych nogach.

(Co mówię sama do siebie, a nie do Scar?) - Nie wiem co się z nią dzieje, ona jest zwykle ... - tu przerwałam - ... jakby powiedzieć ona jest typem osoby, którą trzeba bardziej poznać - rzekłam do niego - chciałeś raczej powiedzieć prawdziwy - po czym pocałowałam go w usta. Spojrzałam w oczy Aimed'a głęboko pokazując, że jak gryf dowiedziałby się o tym, ponieważ jej nie da się powstrzymać.

- Wiesz, że mam imię, Aimed. Może czasami jestem taka, ale cóż poradzić taka moja natura. Poza tym, gdyby nie ja to ona zginęłaby już pierwszego dnia - odparła ogierowi. Jednak postanowiła dodać jeszcze coś - Myślisz, że pilnowanie małej klaczki, aby się nie zabiła, a raczej jej dusza nie umarła to pikuś. Po chwili, odzyskałam kontrolę i zapytałam. - Co ona mówiła?

- Jakby powiedzieć tak ładnie? Bardziej chodzi o towarzyszkę podróży, ale jakich słów ty użyjesz to obojętne - powiedziała, próbując nie stosować używanych przez nią zwykle słów. Następnie usłyszała słowa gryfa, na które odparła. - To nie był mój pomysł, tylko jego i Grey, mnie to nie mieszaj. Poza tym ja bardziej lubię klaczki, ale też mogę z ogierem - powiedziała poważnym tonem i wzrokiem do Solidus'a.

- Miałam na myśli bardziej o wynajęcie jej do podróży, ale nie wiem skąd Ci się wzięło z tym niewolnictwem - rzekła jakby nigdy nic się nie stało - a skoro jesteś bogaty możesz to zrobić, będę za to wdzięczna i to wielce. A kto w tych czasach pilnuje prawa, każdy robi to co mu się podoba - dodała trochę mrocznym akcentem, ukazując kieł.

Czułam się dobrze jak Aimed dotknął swoje kopyto na moim, aż uśmiechnęłam się do niego oraz przybliżyłam ocierając twarz o jego. - Slidusie chciałbym podziękować Ci, że mnie poznałeś z Aimed'em i za to będę Ci wdzięczna do końca życia - rzekła do gryfa. Ten dzień nie należał do przyjemnych przez akcję Scar, ale to było niczym co przeżyłam z nim. - Nie pozwolę mu zginąć, chciałabym, aby żył wiecznie, co akurat mogę zrobić, ale musi się na to zgodzić - te myśli przeszły przeze mnie. - Przestań gadać ciągle o nim, bo mi się nie dobrze robi. Lepiej daj mi się spytać o coś tego gryfa - odparła Scar - Mówiłam Ci jak będzie chciała to sama przyjdzie. Daj z nią spokój - odrzekłam jej, zaczynając się irytować tamtą klaczką. Jednak Shadow zrobiła po swojemu, oczy stały się czerwone, natomiast ona otworzyła usta i rzekła do Solidusa. - Chciałabym się spytać, czy mógłbyś "kupić" pegazicę, która była na dole? - zapytała się spokojnym głosem. W umyśle na słowa drugiej natury zrobiłam facepalm'a.

Milczeliśmy przez pewien czas, gdy po chwili weszła kelnerka z wielkim i parującym homarem wraz buteleczką wina. Zgłodniałam na ten widok, więc za pomocą magii, wzięłam kawałeczek homara wraz kieliszkiem wina i delektowałam się z smakiem. Następnie gryf rzekł, że picie samemu to jakby urządzanie samemu urodzin. - Tym muszę się zgodzę - rzekłam krótko - następnym razem to ja stawiam obiad w moim zamku - dodałam po chwili.

- Oto nie musisz się martwić, dawaliśmy sobie radę przez ten czas, to tu też się uda - mówiłam spokojnym tonem - poza tym ja wyruszę wcześniej, aby w odpowiednim momencie uciszyć wroga. Gdyby co, to nas rozpoznacie po zielonych oczach. Mogę wam przydzielić Falling Star'a - dodałam po chwili wskazując kopytem na jednego z moich kapitanów. Po tych słowach wróciłam do swoich, aby rozpocząć przemowę.

Przygotowując się do przemowy, którą chciałam przemówić do swoich braci broni, spojrzałam na nadchodzącego Grima. Postanowiłam do niego podejść. - Grim, chciałabym się spytać czy ja wraz z moimi towarzyszami możemy zrobić? Ponieważ my jesteśmy dobrzy w cichym zabijaniu z zaskoczenia, ty wiesz z jakiego powodu. Więc jak coś się dla nas znajdzie? - zapytałam się starego ogiera.

Solidus powiedział, że jeszcze nie przeszliśmy testu, myślałam jakiego, ale po chwili się domyśliłam, że chodziło mu o zaufanie. - Co on myśli, przecież, gdybyśmy byli nieuczciwi czy nie do zaufania, to by już gryzł ziemię - rzekłam w myślach - ale gdyby nie on to nie poznałabym Aimed'a i nie zakochała się, więc za to muszę mu podziękować - dodałam po chwili. Postanowiłam, jednak siedzieć cicho, dopóki ktoś się nie odezwie.

Weszliśmy do wynajętego przez Solidus'a pokoju. Postanowiłam wejść do wanny, w której woda była ciepła, a jak wcześniej przyjemnie gorąca. Spojrzałam na gryfa i rzekłam. - Więc jak już jesteśmy, to może nam powiesz, co mamy takiego zrobić? - zapytałam się pierzastego towarzysza.

Po jego słowach ruszyłam za nim, przytulając się do Aimed'a. Tym czasie w głowie, Scar siedziała na tyłku obrażona na mnie, że odpuściłam. - Daj spokój, jak będzie chciała to sama przyjdzie - rzekłam w celu złagodzenia problemu. W końcu się odwróciła do mnie, lecz milczała.

- Powinieneś bardziej powiedzieć to Scar, a nie mi ukochany, bo to był jej pomysł - odrzekłam mu w myślach - wróćmy na górę i dowiedzmy się od gryfa o co chodzi, dokładnie o naszej misji - dodałam po chwili.

Wzięłam z zbrojowni, rzeczy które były mi potrzebne i skierowałam się w końcu na salę główną, gdzie czekałam z moimi ludźmi na Grima, aby przed wyruszeniem ogłosić przemowę do swoich.