Dean Ambrows
-
Zawartość
2849 -
Rejestracja
-
Ostatnio
Wszystko napisane przez Dean Ambrows
-
-Usiądźmy na zewnątrz. Jest mniej ludzi.- powiedział siadając przy wolnym stoliku. Podrzedł kelner i podał menu. Lucas chwile popatrzył po kawach i ciastkach. - Wybrałaś już?- zapytał odkładając menu.
-
-Tak wiem. Z Jonathanem.- powiedział lekko przkrzywiając głowę. Gdy doszli na miejsce zapytał - Gdzie chcesz usiąść? Na zewnątrz czy w środku?- i przystanął.
-
Myślę czy nie rozbudować swojego profilu bo on jakiś taki słaby.
-
-Większość źle skończyła.- odpowiedział Dante znad swojej książki. -Naprawdę będzie mi brakować lekcji z profesorem Lupinem.-powiedział przciągając się i szturchając przez przypadek Celine. Ups! Dobrze,że ma twardy sen. pomyślał.
-
Dante jej sie przyjrzał. Jest serio ładna. pomyślał i aż się zarumienił gdy przypomniał sobie jak jej powiedział, że ładnie pachnie.
-
-Nie mam pojęcia.-powiedział wchodząc do przedziału. Był bardziej blady niż jak wychodził.
-
-Ciekawa koncepcja. Naprawdę.- powiedział Dante lekko się wzdrygając. - Pozwólcie, że wyjdę. Trochę tu tłoczno.-powiedział wychodząc z przedziału. Odszedł kilka kroków i otworzył okno. Jak przyjemnie. pomyślał patrząc w las przez który jechali.
-
-Znam dobrą kafejkę kilka metrów stąd.-powiedział uśmiehając się ciepło.
-
-Widzę, że nie tylko tobie zwierzak dokucza.- powiedział z uśmiechem.-Chcesz iść na kawę?- zapytał patrząc do portfela. Miał dużą sumę pieniędzy.
-
-Dziękuję. W Mungu mi to przepisali.-powiedział wymijająco.
-
-Po pierwsze Voldemort, po drugie tak Ministerstwo może kogoś przydzielić.- powiedział Dante odrywając się od lektury i zaczynając szukać czegoś w plecaku.
-
Nagle z plecaka Dantego coś się wturlało pod nogi Celine. Była to fiolka z eliksirem. Chłopak tego nie zauważył.
-
Dante lekko się uśmiechnął w czasie czytania. Nikt nie zauważył, że patrzył przez chwilę w stronę Celine.
-
-Spokojnie. Mogę ci pomagać jeśli chcesz. Eliksiry wcale nie są takie trudne.- powiedział wyciągając podręcznik do eliksirów z plecaka i zaczynając czytać.
-
-Eliksiry też są ważne jeśli chcesz być aurorem.- powiedział Dante zwracając się do chłopaka.- Ja też mam zamiar nim zostać. A co do lekcji obrony, mam dziwne przeczucie, że to nie będzie to samo co kiedyś.- powiedział z zażenowaniem w głosie.
-
-Miło mi- powiedział z uśmiechem.-Przejdziemy się jeszcze?-zapytał Lorence wstając i podając jej rękę.
-
-Ja co dziwne na eliksiry ze Snapem. Potrzebne są na aurora.- powiedział nadal zarumieniony. - Bez urazy, ładnie pachniesz.- powiedział już całkiem czerwony.
-
-Miło mi.- powiedział także wstając, kłaniając się i podając rękę na przywitanie.
-
-Racja. Sory, że tak wybuchłem. Zwykle taki nie jestem.- powiedział przepraszającym tonem. Oparł głowę o szybę. Chwilę był w takiej pozycji po 5 minutach zasnął i obrócił się opierając głowę o ramię Celine. W tej chwili się obudził. Otworzył oczy. -Oj. przepraszam.- powiedział odsuwając się i się rumieniąc.
-
-Ooooo. ładny.- powiedział przyglądając się zwierzęciu.
-
-Nie. Po prostu lubię oglądać pełnię księżyca.- powiedział lekko zdezorientowany. -Jak pytam się o pełnię to muszę być wilkołakiem?- zapytał zirytowany.
-
-Tak dzięki. Przepraszam. Ma ktoś pojęcie kiedy będzie pełnia.- zapytał siedzących w przedziale.
-
-Boleśnie to odczuwam.- powiedział śmiejąc się. -A ty jakiego masz chowańca?- zapytał zainteresowaniem.
-
-Neku. Przywitaj się.- kruk zeskoczył z Lorene przemienił się w kobietę i pokłoniła się lekko w jej stronę. Następnie usiadła obok Lucasa i się do niego przytuliła. Jęknął cicho.
-
-Tak. Ładna nie?- zapytał z uśmiechem.
