Dean Ambrows

-Aha. Przepraszam.- powiedział zarumieniony wpychając sobie czekoladową żabę w usta i zaczynając się dławić.

-Dziękuję. Ta. Od dłuższego czasu. Duży ból.- powiedział uśmiechając się do Lorence. Kruk usiadł jej na ręce. -Widzę że cię polubiła.- powiedział głaszcząc kruka po głowie.

-Ja też chce iść na pałkarza.- powiedział śmiejąc się.- Ale tak z bliźniakami nie mamy szans. A co do koleżanki. Do jakiego domu chcesz się dostać?- zpytał z uśmiechem.

Dante przyjrzał się książce. - O Quidditch? A na jakiej pozycji chcesz grać?- zapytał przeciągając się.

-Nie jego nie mam jeszcze.- powiedział także się uśmiechając.

-Nic.- powiedział masując kark.-Coś mi w karku strzeliło.- pisnął gdy kark znowu strzelił.

-Mam powtórki wszystkich domów. Jak chcesz to mogę ci je dać.- powiedział wyciągając talię z plecaka i szukając kart.

-Mogę zobaczyć?- zapytał Dante wyciągając dłoń.

-Wolę nie. Z wiadomych powodów. Mam pecha co do smaków.- powiedział patrząc na kartę.- O trafił mi się Fineas Nigellus.-mruknął.- Pierwszy raz.-

1 Mogę być twoim pomocnikiem. Lubię zło. HEHEHEHEHEHEHEHEHE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-Kiedy zostanę aurorem niech będzie inny Minister Magii.- powiedział Dante wyciągają z plecaka czekoladową żabę dając kawałek Vergilowi.- Ktoś chce jedną paczkę?-zapytał patrząc po siedzących.

-Mugolska literatura? Lubię! Ale najbardziej... polską na przykład ,,Stara Baśń"- powiedział pokazując jej książkę. -Jak będziesz chciała to pożyczę.- mruknął chowając książkę. -Jednak co do tego. Tak Moody był super choć wolałem Lupina. A co do nauki. Moi rodzice są aurorami i powiedzieli mi, że to ma być ktoś z Ministerstwa. Nie jestem zbyt szczęśliwy, wszędzie wtykają swoje nosy.- powiedział Dante wykrzywiając usta w krzywym uśmiechu.

-Spoko.- powiedział lekko się uśmiechając. -A odpowiadając na pytanie szósty rok.- mruknął. -Znowu zabawimy się z Fredem i Georg em . Będie ciekawie w tym roku- powiedział zwracając się do Bryana.

-Nie, nie pomyliły mi się ręce.- powiedział pokazując swoje ramię demona.- Za bardzo eksperymentowałem z czarami.- mruknął drapiąc kota za uchem.

-Na sierść?- zapytał Dante lekko przepraszającym tonem. -Sory Bryan. Ten kot zawsze się doczepi do kogoś nowego.- powiedział odciągają kota od ręki chłopaka.

-Tak.- odpowiedział Dante patrząc na nowo przybyłą. -A tak w ogóle jestem Dante a ten kot to Vergil.- powiedział podając jej lewą rękę.

-Przypominasz mo kogoś.- powiedział Lucas rumienąc się lekko.Odwrócił głowę aby tego nie zauważyła ale tak szybko, że aż strzeliło mu coś w karku i łzy stanęły w oczach.

Dante wszedł na peron. Jak zwykle ostatni. pomyślał wchodząc do wagonu. Próbował znaleźć wolny przediał ale wszystkie były zajęte. Większość uczniów przypatrywała się jego ramieniu. Dobrze, że tylko pierwszoroczni. pomyślał idąc dalej. Po chwili znalazł wolny przediał. -Witam. Czy tu jest wolne?- zapytał wchodząc do środka. Jego kot wysunął głowę z zainteresowaniem z jego bluzy gdzie spał. -Vergil nie wierć się.- mruknął.

Co siędzi mi w głowie? Prócz zła... To: Hermetic Evolution - T.O.T.E.M. (official video) Amon Amarth "Guardians Of Asgaard" Amon Amarth-Father Of The Wolf

Imię i nazwisko: Dante Sparda (wilkołak) Wygląd: Tylko bez miecza. ( Jeśli się da to tą łapę ma z powodu nieudanego zaklęcia. Ma 1,98m wysokości.) Wiek i rok na którym jest: 16 i szósty rok Dom: Gryffindor Status Krwi: Czystej krwi Różdżka: 12 cali,klon, włókno smoczego serca, giętka Zwierzę:Mały kot, biały z czarną łatką na lewym oku Patronus: Wilk Historia: Dante był typem samotnika. Od urodzenia pomagał wszystkim i wszystkiemu czemu się dało. Jego ojciec był aurorem tak samo matka.Po ugryzieniu przez wilkołaka ( po północy spacerował po parku.) zamknął się w sobie i nie chciał się nikomu pokazywać na oczy. Próbował użyć jakiegoś zaklęcia aby zapanować nad sobą lecz się nie udało i jego ramię zamieniło się w łapę demona i nie da się tego odwrócić.Od 6 lat chodzi do Hogwartu, do domu Gryfonów. Charakter: Cichy, lekko sarkastyczny, nie lubi jak ktoś się z niego wyśmiewa, agresywny do osób które mu podpadną nawet nauczycieli. Ciekawostki: Hetero. Nie umie znaleźć dziewczyny ponieważ jest wilkołakiem i nie chce jej zranić. Gra w Quidditcha na pozycji pałkarza. Dziewczyny uważają go za atrakcyjnego chociaż on tego nie zauważa. ( jestem za zakonem)

Johan przyjrzał się zadaniu. No to do roboty. Pomyślał ubierając zbroję, zakładając tarczę na plecy i chowając topór. Wyjechał odrazu bez zbędnych formalności. Po dojechaniu do kopalni zeskoczył z konia, zbyt lekko jak na jego posturę i wszedł w głąb jaskini. Po kilku minutach drogi usłyszał głosy rozmów. Wyjrzał zza rogu i zobaczył bandytów. Rozejrzał się po jaskini czy nie ma pułapek. Za łatwe. pomyślał wskakując między bandytów z wyciągniętym toporem i zabijając każdego który nawinął mu się pod rękę.

Miejmy taką nadzieję. pomyślał Lucas przypatrując się Lorence.

-Już wszystko dobrze. Zszyłem mu ranę. śpi.- powiedzał poprawiając włosy.