[Gra] Star Wars: Powrót

[Arcybiskup z Canterbury]

- Ale my wejdziemy od razu do biura - zauważyła torgutanka. - Metodą niekonwencjonalną i bezpieczniejszą. W samych biurach, czy tam apartamentach, nie mają droidów ani straży. Kamery i owszem, ale nie straż. Rozumiesz? Jakkolwiek głupio by to brzmiało, wejdziemy po prostu po ścianie budynku i przez okna, bo tego się nikt nie spodziewa. - Wstała, żeby podać pierzastemu szklankę wody, ale ubiegła ją Flawia która właśnie biegła z kuchni.

- Temperatury to ja jeszcze nie czuję, jeśli mam być szczery. Czy bylibyście łaskawi streścić mi... Flawia, cieszę się, że cię widzę i dziękuję, ale proszę, daj mi oddychać, glucie. Kontynuując... streścić co się stało od czasu kiedy kilku interesantów zostało przez nas spacyfikowanych?

[Serox Vonxatian]

- Odkryliśmy, że jakimś cudem do twojej krwi dostał się kryształ, który pod wpływem mocy znacznie regeneruje ciało, ale pokrywa go takimi kryształami - powiedział wskazując na pozostałości kokona. - Miałeś albo tak duże rany, albo tyle tego, że cie zamroziło. W między czasie byłem tylko w Akademii, by dowiedzieć się, że jest martwa i obrabowana. A co do planu, to fakt śmiały i raczej niespodziewany. Może się udać. Tylko kto by szedł i kto by czym się zajął w danym czasie. Bo chyba nie wejdziemy tam wszyscy naraz, prawda?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mogłabym zamaskować cię podczas wchodzenia do budynku, ale nie jestem w stanie zamaskować siebie samej, bo trudno jest ukryć siebie pod iluzją. Mógłbyś iść z Sydem. nasz towarzysz Mike załatwi w tym czasie transport, gdybyśmy musieli stąd uciekać, a Savir poszuka ocalałych Jedi.

- A ja? - zapytała Flawia z tonem głosu sugerującym pełną świadomość tego, że i tak zostanie na miejscu i będzie się nudzić.

- Ty zostaniesz tutaj, a po powrocie wznowimy trening - oświadczył Syd.

[Serox Vonxatian]

- To bardziej jego byś zamaskowała iluzją. Ja jestem w stanie sam ukryć się w mocy - odpowiedział jej Sith, a następnie spojrzał na padawankę. - Nie martw się, nie bierz tego jak, że omija cie coś fajnego. Słuchaj masz pilnować tego domu razem z naszą gospodynią i strzec go przed ewentualnymi klonami, jasne? Ty też masz swoją część w tym planie. Rozchmurz się.

[Arcybiskup z Canterbury]

Kilka godzin później, popołudniem, wyruszyli do budynku senatu. Spory dystans pokonali ścigaczem, ale resztę trzeba było przejść pieszo.

Mistrzyni na głowę zarzucony miała kaptur, żeby ukryć montrale i lekku. Torguranie na Coruscancie oznaczali najczęściej Jedi, więc byli podejrzani. Jako że kaptur niewiele dawał, ukrywała się w cieniu, na dystans zapewniając Sydowi kamuflaż (również termiczny, co okazało się o wiele bardziej kłopotliwym zadaniem).

Sith i Jedi stanęli pod ścianą budynku. Było z niego kilka wyjść, a każde było strzeżone przez klony w reprezentacyjnych mundurach. Póki co wszystko działało - nie zostali zauważeni.

- Dobra. Czas ruszać. - Jedi spojrzał na gładką ścianę pokrytą lekko opalizującym metalem i zlokalizował jedno ze sporych okien, do którego wnętrza mieli dotrzeć.

-Tamto? - zapytał.

[Serox Vonxatian]

Sith wzruszył ramionami, na sobie miał zarówno kaptur, jak i maskę. Choć był ukryty, więc Syd nie mógł tego widzieć. - Cóż, ja nawet nie wiem do kogo mamy iść. Myślałem, że ty wiesz.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Względnie wiem. Nazywa się Zetro Dilieg, jest gruby i jest rakataninem, dla mnie to wystarczająco dużo informacji. Poza tym, da się wyczuć jego intrygi i nie tylko z odległości kilku kilometrów i jest cholernym tchórzem. Takiemu wystarczy przedstawić obrazowo opisy jego wnętrzności wylewających się z jamy brzusznej, to wszystko jest w stanie sprzedać za cenę życia, łącznie z własną rodziną. Jeśli jeszcze tego nie zrobił - powiedział. Odepchnął się od ziemi i poleciał w stronę okna, by przysiąść na parapecie i czekać na towarzysza.

[Serox Vonxatian]

Sith zrozumiał i podskoczył do niego. Przestawił się na telepatię mówiąc:

- Zastraszanie nie powinno być dla Sitha wyzwaniem. Mogę mu choćby to pokazać w koszmarze. Zesra się, że będzie czuć go na odległość kilku kilometrów. Możemy wchodzić. Kamery zgnieść, czy zrobić im spięcie? - Zapytał, kończąc.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Spięcie. Dlaczego z niewiadomych przyczyn sądzisz, że tylko ty będziesz zastraszającym?

Wyjął miecz świetlny i wyciął szkło z okna, aby mieć możliwość wejścia do środka.

Syd wsunął się przez otwór i wylądował na szarobłękitnych, zdobionych, kamiennych płytach. Były poprzecinane wąskimi kanalikami z wodą, która wypływała z otworów ze ścian, które były rzeźbione na podobizny różnych stworzeń z różnych zakątków Galaktyki.

Ściany wyłożone były tymi samymi płytami co podłoga, a po lewej znajdował się, okrągły basen wypełniony wodą, wielkości wanny. Tuż obok było przejście do pomieszczenia z toaletami.

Syd spojrzał na datapad z konsternacją na twarzy.

[Serox Vonxatian]

- A widziałeś co zrobiłem z tym klonem, który zabił wam jedną jedi i jej padawana? Jest warzywem bez rąk i nóg, dla niego śmierć jest teraz uwolnieniem od tych męk. Jestem w stanie wejść mu do głowy i pokazać dosłownie wszystko co mogę z nim zrobić. Oprócz tego, to by pasowało. Potworny Sith, który tylko czeka na pozwolenie, by się zająć przesłuchiwanym, a ty jako Jedi, który jest opanowany i potrafi dyplomatycznie, na spokojnie coś załatwić. W dodatku będzie wyglądało, że muszę się ciebie słuchać bezgranicznie - Odpowiedział i wszedł za Sydem. Uniósł brew i z uśmiechem powiedział:

- Rozumiem, że godziny w lodzie źle wpływają na pęcherz. Mam zaczekać na zewnątrz, ale ostrzegam mistrzyni, gdy cię ukrywa wie co robisz.

[Arcybiskup z Canterbury]

- To swoją drogą, ale tu miało być biuro, a jest latryna. Chyba że to prywatna łazienka senatora, w takim razie będę pod wrażeniem tego, jak się urzą... Ktoś idzie.

[Serox Vonxatian]

- Stań pod ścianą i pod żadnym pozorem nie udawaj pisuaru, nie zachowuj kontaktu wzrokowego, ale to chyba już wiesz - odgryzł mu się Sith i stanął w kącie, ale uważał, by ktoś do niego nie podszedł.

[Arcybiskup z Canterbury]

Do środka wszedł wspomniany wcześniej rakatanin, owinięty ręcznikiem kąpielowym.

Syd sprawdził pomieszczenie na obecność kamer, a gdy ich nie znalazł, zatrzasnął drzwi do łazienki Mocą.

- Chodź. Pokaż się.

Sam zdjął kamuflaż.

Senator chciał zacząć zwiewać, ale zauważył odciętą drogę ucieczki. Powoli cofał się pod ścianę.

Jedi z jadowicie uprzejmym uśmiechem i rękami założonymi na plecy (poniekąd po to, żeby nie moczyć piór) zbliżał się do senatora, wykonując przy okazji gwałtowne i niepokojące ruchy ogonem. Jak coś, co jest skupione na polowaniu.

- Jestem tu z moim przyjacielem, Zetro. Jeśli krzykniesz, zirytuje się, a jest bardzo wrażliwy na hałas. Prawda?

[Serox Vonxatian]

Sith zdjął z siebie maskowanie i spojrzał na niego zza maski. Zaklaskał spokojnie i powiedział bez emocji:

- Panie Zetro, jest pan naprawdę zdolną personą. Mało komu jednocześnie udało się wkurzyć zarówno Jedi jak i Sithów tak bardzo, że ci przychodzą, by "wyjaśnić tę sprawę" - powiedział dość dobitniej. - Swoją drogą jesteś w obecności Lorda Sithów, gdzie twój respekt do silniejszych - dopowiedział i wyciągnął rękę, by zgiąć senatora do klęknięcia. - I żadnych sztuczek. Nie chcę widzieć w twojej aurze choćby zamiaru czegoś nieodpowiedniego. Masz się nas pytać o zgodę nawet jak będziesz chciał się podrapać po jajach. Czy to jasne?

[Arcybiskup z Canterbury]

Pokiwał głową.

- Zacznijmy od tego, dlaczego senat wydał klonom rozkaz wybicia całej populacji Jedi i Sithów, łącznie z padawanami, których ciała gniją teraz w gruzach Akademii - powiedział Jedi spokojnie.

- Zarządzono tajne zgromadzenie, bez członków senatu od was... Senatorzy wspólnie orzekli, że współpraca z Akademią nie przynosi już żadnych wymiernych korzyści. Zdecydowano tak po wnioskach ludności cywilnej, która żyła w strachu. Nie na Coruscant. Na innych planetach, gdzie Jedi mimo obietnic nie byli w stanie ochronić ich przed atakami ze strony Sithów. Wasze wojny pochłaniały ofiary spoza Zakonów i niezliczoną ilość pieniędzy, a więc stwierdzono, że bez użytkowników Mocy Galaktyka będzie bezpieczniejsza - odpowiedział, starając się unikać kontaktu wzrokowego.

[Serox Vonxatian]

- Zapominacie o stworach, które są dość odporne i użytkownicy Mocy skutecznie nad nimi panują, odstraszają lub je zabijają. Od zawsze tak było, że droidy walczyły z droidami i zwykłymi żołnierzami, a użytkownicy mocy z użytkownikami Mocy. Imperium mimo wszystko będzie ciągle atakowało Republikę póki jej nie podbiję. Bez względu na to, czy będziecie mieli Jedi, a oni Sithów, czy nie. Bo to nie my zarządzamy bombardowania i ludobójstwa na cywilach tylko generałowie. A nimi mogą być nie-użytkownicy Mocy. Wydanie rozkazu na zabicie tysięcy niewinnych jest proste, ale wy dobrze o tym wiecie. Sami zarządziliście właśnie eksterminację waszych sprzymierzeńców, co oznacza zdradę i ludobójstwo. Jak na to odpowiesz? Lepiej żeby to było przemyślana odpowiedź. Woda bardzo dobrze przewodzi prąd. - Odpowiedział mu, a po jego protezie przebiegły wyładowania, odbijając się w wodzie na podłodze.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Imperium było rządzone przez Sithów. Jesteś jeden. Jedi... - tu spojrzał na Syda -... Jedi zostaną wyłapani i zabici, takie są rozkazy. Nie będzie już was w Galaktyce, to właśnie wy byliście od wieków przyczyną nieszczęść. Senat nakazał zabicie dziesiątek, a uratował tym miliony. Nieważne po której stronie walczycie. Nie było z tego korzyści. Wasze starożytne metody odchodzą do historii, a i w niej niewiele po was zostanie. Koniec jednej ery, początek drugiej!

Wyglądało na to, że jakaś gwałtowna siła dodała senatorowi odwagi i śmiałości.

Zaraz po tym Syd chwycił go szponami za kark i zatargał do basenu. Wcisnął jego głowę pod wodę.

[Serox Vonxatian]

- Było. Za moich czasów Sithowie mieli siłę i wiedzieli jak przeżyć i rządzić. Wśród nich było jednak wiele Moffów i Grand Moffów, którzy nie mieli mocy, a byli wysokimi oficerami, na polu bitwy mieli możliwość swoich własnych decyzji. Jednak wiedzieli co się stanie jak podniosą na nas broń. W imperium wiemy, że siłę daje współpraca, jednak kodeks Sithów sprawia, że otrzymywanie stołków wśród Sithów wymaga pewnych - tu zrobił krótką przerwę, by podkreślić znaczenie tego słowa. Oczywiście mówił dopiero jak Syd wyciągnął głowę trupa spod wody. - Działań związanych z Sithem wyższej rangi. Dlatego to jestem Lordem Sithów. Ale to też pewnie wiesz jak działa, nie spodziewam się, że wasza rada jest w stu procentach czysta i wolna od trucizn i nieszczęśliwych wypadków. Po naszej rozmowie mam stanowisko, że to senat jest zagrożeniem dla Świata, nie boi się rzeźni i zdrad. Że jak będziecie mieli władzę i to wy będziecie najsilniejsi, to zaczniecie siebie na wzajem atakować, bo w końcu kogoś trzeba. Skoro tak bardzo martwicie się o obywateli, to czemu tu na Coruscant jest podział planety na poziomy i tu  pod wami kwitnie przestępczość? Jesteście zdradliwy i niebezpieczni, należy was wyeliminować zanim dojdzie do walk o władzę - Dokończył, aktywując miecz.

[Arcybiskup z Canterbury]

Rakatanin który jednak do końca trupem nie był, szarpał się i wierzgał, próbując oswobodzić z żelaznego uścisku. Tym samym pazury harpiowatego wbijały się coraz mocniej w jego kark. W pewnym momencie Syd się znudził. Przewrócił oczami i wyciągnął łeb senatora spod wody.

- Wkładając ci głowę do wody miałem na celu utopienie cię, ale widzę, że z niektórymi współpraca nie ma sensu. - Rakatanin wydawał się świadom co go czeka, ale nie rezygnował z daremnej walki i próbował drapać dłoń oprawcy.

Syd chwycił go drugą ręką za głowę i po pomieszczeniu przeszedł nieprzyjemny dźwięk łamanych kości. Skręcony kark, skończona kariera polityczna.

Jedi zachichotał.

- Spójrz tylko. Typowy rakatanin. Arogancki i w dodatku ignorant. Wiesz co jest najgorsze? Że to z ust czegoś tak bezsensownie głupiego padł rozkaz zabicia dziesiątek istot. Obrońców jego leniwego zadu! - Kopnął trupa z całej siły. Był wściekły, co Jedi raczej nie powinno się zdarzać.

- Kazał mordować dzieci. Padawani nie byli niczemu winni. Galaktyka byłaby lepsza i bezpieczniejsza gdyby zgładzić takich jak ja, ale nie padawanów.

[Serox Vonxatian]

- Bo to oni są zagrożeniem. Boją się was i waszej siły, zazdroszczą wam tytułu obrońców. Załatwiają sprawy jak Sithowie, ale z inną, gorszą ideologią. Myślą, że po zabiciu was, wszystkie tytuły im przypiszą, a tymczasem będzie jedynie gorzej. Będą mordować siebie o stanowiska, będą tworzyć najemnicze armie i wysyłać na siebie, będą toczyć wojnę, tylko dlatego że chcą więcej zagarnąć. Republika się rozpadnie i tyle będzie z senatu. Tylko nie wiem ile by to miało trwać - Powiedział i klepnął Syda przyjacielsko w ramię. - Co dalej? Wracamy?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Musimy opuścić Coruscant jak najszybciej - stwierdził i jeszcze raz kopnął trupa, ostatnimi siłami powstrzymując się, żeby nie wyżyć się na nim, rozszarpując go. Otrzepał pióra z wody, wlazł na parapet i otrzymawszy sygnał od torgutanki stojącej w cieniu, spłynął na ziemię.

[Serox Vonxatian]

Sith się aż tak nie spieszył. Mieczem poćwiartował ciało, zatargał je do kratki wentylacyjnej, bo musiała jakaś być, wsadził tam trupa i Mocą podpalił. Nie chciał zatrzeć śladów, tylko nasmrodzić okropnie na tym piętrze, bo na podpalenie niestety nie mógł liczyć. Wtedy wyskoczył za Sydem.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Więc... Jakieś propozycje, gdzie i co teraz? - zapytała torgutanka, gdy już się zbliżyli. Jej twarz jak zwykle nie wyrażała emocji, ale jeśli słyszała wszystko, nie mogła być w dobrym nastroju. Syd szedł przodem, wpatrując się ponuro w ulicę przed sobą. Wlókł ogon po ziemi tuż przed Arfem i trzeba było uważać, żeby go nie nadepnąć.

[Serox Vonxatian]

- Coruscant, Hoth, Korriban są już spalone jako kryjówki. Felucja jest dzika, Tatooine jest dość ciekawym miejscem na operacje, Planety Huttów odpadają, bo nas szybko sprzedadzą. A co z planetą Mandalorian? - Mówił do reszty wymieniając sugestie.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mandalora... Mandalora to dobry wybór. Felucja nie, bo tam na samym początku przylecą i... właśnie! - Torgutanka zatrzymała się. - Wymordują leśnych felucjan! Przecież oni są wrażliwi na Moc, Felucja to pierwsze miejsce na które Republika wyśle posiłki oprócz Korribanu.

Wyglądało to tak, jakby mistrzyni miała zamiar coś z tym zrobić. Jakieś większe przedsięwzięcie... Tylko jak?