Klasa prof. Rainbow Dash

[LenitaPegazica]

-Bardzo dziękuję, ale uważam, że nie pokazałam wszystkiego na co mnie stać. Ale sztuczka mojego autorstwa mi nawet nieźle wyszła.Jednak uważam, że mogłam to zrobić lepiej.[Pomyślała, że może nie warto się tak od razu poddawać.][uśmiechnęła się do nauczycielki]

[Guardian]

-Brawo Lenina *krzyknąłem* - Nieźle Thunderbolt , oby tak dalej !

[Kaziu]

*z słuchawkami w uszach obserwuje sztuczki innych pegazów*

[L'estaca]

Thunderbolt nie wygłupiaj się! To było niesamowite, że potrafisz przekroczyć barierę dźwięku!

Tutaj wszyscy są niesamowici! Prawda?!

Ty również i nie próbuj nawet myśleć że nikt cię tu nie chce i jesteś beztalenciem bo my i t co tu teraz zrobiłeś jest wielkim zaprzeczeniem! Pamiętaj o tym, zawsze. i nie musisz się tu bać żę ktoś na ciebie nakrzyczy, przecież na wyjątkowych ludzi nie wolno krzyczeć...

Nagle zaczęła lecieć w górę, ktoś wrzasnął do niej ale ona nadal zapatrzona w niebo leciała... Zanurzyła się w wielkiej chmurze, na ziemię spadł mały papierek, ktoś go rozwinął i przeczytał na głos.

,,Chcę być na chwilę sama, nie martwcie się za chwilę wrócę''

< z papierka wyleciała kropelka, jeszcze świeża łza>

Za ok. 5 minut wróciła z udawanym uśmiechem i stanęła w ciszy metr od całej grupy.

[Torrronto]

Dzi-Dziękuje... Dziękuje wam wszystkim Co się stało Hatte ?

[Elizabetta]

Thunderbolt nie wygłupiaj się! To było niesamowite, że potrafisz przekroczyć barierę dźwięku!

Tutaj wszyscy są niesamowici! Prawda?!

Ty również i nie próbuj nawet myśleć że nikt cię tu nie chce i jesteś beztalenciem bo my i t co tu teraz zrobiłeś jest wielkim zaprzeczeniem! Pamiętaj o tym, zawsze. i nie musisz się tu bać żę ktoś na ciebie nakrzyczy, przecież na wyjątkowych ludzi nie wolno krzyczeć...

Heh, dokładnie moi drodzy, każdy z was ma wspaniałe umiejętności (sądzę tak, z tego co dotychczas widziałam), które niestety, trzeba szlifować. Moja przyjaciółka Rarity, powiedziałaby zapewne, że wasze talenty są jak diamenty. ^^ Miałaby świętą rację Liczę, że pomogę wam rozwinąć talenty, ale do tego potrzebuję waszej pomocy.

Więc jak, kończymy test i bierzemy się za trening?

[L'estaca]

Co się stało Hatte ?

Nie wiem jak to wyjaśnić... < widać było że nie może wydusić z siebie słowa i prawie płacze>

Cóż... nie będę musiała dużo mówić.

Mam depresję od dłuższego czasu Nie wiem czemu to zrobiłam, znaczy wiem, ale ...

Pewnie wydawałam ci sie zbyt wesoła... bo tak na prawde tylko sie popisywałam. Czasem mam ochotę zrobić to co przed chwilą zrobiłam, lecieć wysoko, wtulić się w chmury i w jedną się zamienić...

Bez sensowne gadanie! Po prostu TAM w świecie ludzi nie ma litości! Byłam człowiekiem, myślałam że tu problemach znikną, ale one się tylko przełożyły na ten świat. Chodzi o moich przyjaciół, nie wiem właściwie czy mogę ich tak nazwać? Ehh no dobra muszę się jakoś ogarnąć bo zaraz moja maska zniknie, jestem podobna do ciebie, moje zachownie ukształtowało się same, nie potrafię ,,zdjąć przenbrania'', boje się to zrobić...

Jeśli chesz porozmawiamy o tym później.

Wiesz... ja ... naprawdę cię polubiłam

*jakby co słyszał to tylko Thunderbolt*

A teraz uśmiech i leci się dalej

Choć do reszty!

[Luna-Willow]

*patrzy nerwowo na panią Dash* -Um... Pani mnie ominęła...

[LenitaPegazica]

[stoi z resztą, myśli] -A może poprotu za wysoko siebie oceniam, skoro panna Raibow Dash powiedziała, że sztuczka mi wyszła.To tak na pewno było.[powiedziała do siebie, myślała, że cichutko, ale wszyscy ją słyszeli] [Jest pewna, że rodzice byliby z niej dumni. W końcu zabarwiła chmury, a to nie każdy potrafi.] [Znów popatrzała sie na Wiktora i uśmiechneła się]

[Torrronto]

Przeżyła to samo co ja...

[L'estaca]

Właśnie dlatego mój znaczek to maska I czekała z lekko zmartwionym uśmiechem na polecenia pani Dash

[Guardian]

*podlatuje do thunderbolta* - hej chłopie co jest? Sztuczki ci wyszły zarąbiście a ty jesteś taki zmarnowany. *popatrzył się na niego* - Może ty jesteś chory lub coś? Zawołać panią profesor? *Patrze się na niego, łezka spłyneła mu po policzku* - ops przepraszam stary.... troche mnie poniosło.... wszyscy martwimy sie o ciebie.... jestes jakis przybity.. *poklepał go po plecach* - Jak będziesz chciał pogadać to wisz..... będe w pobliżu. *odlatuje*

[LenitaPegazica]

[Patrzy na Wiktora, znów uwierzyła w swoje możliwości.][Zaczęła si uśmiechać.] *Spokojnie Lenita, może coś z tego będzie nie martw się za wczasu*[pomyślała i wydusiła z siebie] -Wiktor, wiesz bardzo dziękuję Ci za wszystko. A i te Twoje sztuczki były świetne. Mnie to nie udało sie przekroczyć bariery dźwięku, ale to chyba dlatego, że zupełnie o tym nie pomyślałam. [uśmiechnęła się i patrzała się na niego.]

[Guardian]

*zarumienił się* -Dzięki , po tej szkole lece do szkoły wojsk lotniczych , więc trzeba coś umieć *patrzy się na kazia* - Kazik ! może coś nam pokarzesz? *staje przodem do innych* - Dalej , przyjaciele pokarzcie na co was stać

[MacTavish]

< Podchodzi do grupy rozmawiających pegazów > - Hej. Przed chwilą poznaliście moje imię, ale przedstawię sie jeszcze raz. Nazywam się Night Arrow. Pozwoliłem sobie podsłuchać waszą rozmowę i muszę powiedzieć, że nie musicie się niczego martwić. Każdy z was potrafi wiele sztuczek, których bym sam nie wykonał, chyba, że po długim treningu. Widać, że musieliście ciężko pracować nad tymi sztuczkami

[LenitaPegazica]

-Tak, ja zawsze marzyłam o szkole lotniczej. Sama wymyśliłam kilka sztuczek. Najważniejsze, że tu jestem i uczy mnie najlepsza lotniczka w Equestrii. Ciężko pracowałam, by być tu gdzie jestem, lecz myślę, że każdy z nas może być z tego powodu dumny.[powiedziała do wszystkich wokół] *Lenita, przystopuj z tymi mowami, bo to brzmi trochę dziwnie*-[pomyślałąm, po wypowiedzeniu ostatniego słowa.]

[Kaziu]

- Już idę. *staje na pasie startowym, słuchawki wciąż ma w uszach, zmienia w MP3 utwór i zaczyna wznosić się wysoko w górę* - A więc... Do dzieła! *zaczął opadać na ziemię z zawrotną prędkością, w ostatniej chwili rozłożył skrzydła i wzbił się w powietrze, w rytm muzyki machał skrzydłami, podleciał do dwóch najbliższych chmur i zaczął latać pomiędzy nimi najszybciej jak potrafi, latał tak tworząc liczbę 8, zdawało się że chmury zmieniły kolor na czarno-biały, na koniec wzbił się wysoko w górę* - Czas na finał! *zaczął lecieć w dół najszybciej jak potrafi, przebił się przez obie chmury które kręciły się w przeciwne strony przekraczając przy tym barierę dźwięku, wylądował kilka kroków od Rainbow Dash* - Iiii... Koniec. *muzyka skończyła się równo z zakończeniem pokazów wykonanych przez Kazia*

[LenitaPegazica]

[Patrzała na swojego przyjaciela, który wykonał ten niesamowity pokaz.] [Podeszła do niego i zaczeła myśleć.]*Ja nie jestem tak dobra, wgl. mi nie wyszło* -Hejka, wiesz co to było super.Ta harmonia i wgl. ja sama nie byłam nawet w połowie dobra. A szkoda.[powiedziałam do Kazika]*dobrze, nie przejmuj się, następnym razem będzie lepiej]

[Guardian]

- kaziu you rock!!! *przybił kopytko z kumplem* - No to czekam na więcej tak dobrych pokazów

[Phinbella Flynn]

Jupilaaa rządzisz. Niezwykły pokaz.

[Kaziu]

Dzięki Lenita. Tobie też pokaz wyszedł wspaniale. *spogląda na Wiktora* Hehe dzięki... Ale ostatnie słowo należy do prof. Rainbow Dash.

[Torrronto]

Dzięki... Przepraszam a-ale... mi się zakręciło w głowie

[Phinbella Flynn]

-N-nic sie nie stało.

-Powiedz o tym Profesorce, ona wyśle Cb do pielegniarki.

[Torrronto]

Ale potem stwierdzi że jestem słaby

[Phinbella Flynn]

-Nie jesteś słaby w typie że w lataniu. Jesteś całkiem dobry nawet RD jest z Ciebie zadowolona. Po prostu uwierz w siebie. A każdy nowy dzień będzie jeden z lepszych.