Skocz do zawartości

Multisesja: Altar of Sacrifice


Arcybiskup z Canterbury

Recommended Posts

- To ty się nie wtrącaj. I co jeszcze? "Rozwiążemy to razem"? "Porozmawiajmy"? Czy nie widzisz, idioto, co tutaj się dzieje? Lepiej wybrać mniejsze zło i jedną śmierć, zamiast kilku następnych. Odejdź, póki jestem miła - warknęła.

 

* * *

- Nie strzelaj - powiedział ktoś cicho. Głos mężczyzny w miejscu, w którym Jone dostrzegł ruch.

- Błagam, pomóż mi!

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jone ucieszył się, że nie spotkał "tubylca". Nie wiedział, jakie zwierzęta mogą żyć na tej planecie.

Szybko podbiegł do źródła głosu, zostawiając torbę o krok od siebie. Spojrzał się na źródło głosu.

-Co ci się stało? - zadał tak proste, że aż głupio brzmiące pytanie.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

- Czy wy nie rozumiecie do cholery? Gdybym był dla was zagrożeniem, gdybym tego CHCIAŁ to zarżnąłbym was przy pierwszej lepszej OKAZJI!!

Zachary upuścił ciało oraz rewolwer. Z rękami lekko uniesionymi w górze zbliżał się wolnym krokiem do Victorii i Conrada.

- To nie ja jestem dla was zagrożeniem. Lepiej celujcie do mieszkańców tej planety niż do mnie! - Będąc już całkiem blisko "towarzyszy" Zachary padł na kolana

- Ale to wy tu rozdajecie karty - Zdejmując maskę spojrzał na reszte swoimi czerwonymi i zwilżonymi oczami.

- Zabijecie mnie jak szczura....czy pozwolicie żyć?

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

- Wujek dobra rada - powiedziałem pod nosem - Decyzja należy do dowódcy. Proszę mieć tylko na uwadze, że chciałbym wrócić w jednym kawałku - uśmiechnąłem się patrząc na mojego niedoszłego pacjenta. Przewiesiłem snajperkę przez ramię przy okazji wyciągając strzelbę i czekając na decyzję kapitana.

Edytowano przez kameleon317
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

505 podążała za mężczyzną. Nie przekonywała się zbytnio do tego miejsca. Nie ufała mu, a co dopiera czuć się swobodnie.

Zastanawiała się co to był za ciecz. I skoro Jone widział jak coś się poruszyło, to czemu teraz ta istota błaga o pomoc, skoro wcześniej mogła być w ruchu. Westchnęła przejeżdżając ręką po twarzy, gdyż znów snuła teorie spiskowe.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Victoria przypatrywała się przez chwilę klęczącemu Zacharemu. Pochyliła się nad nim.

- Obiecam ci coś. Nie spowoduję twojego uszczerbku na zdrowiu. Nie teraz. Ale nadejdzie chwila, słodka chwila, w której cię własnoręcznie zabiję. I sprawi mi to przyjemność, wierz mi - szepnęła mu do ucha. Następnie wstała i z całej siły uderzyła go w twarz. Potem schowała swoją broń i ruszyła korytarzem.

 

* * *

 

Ranny spróbował doczołgać się do Jona i 505 z miernym skutkiem. Po próbię jęknął tylko i przewrócił się na plecy.

- Moja ręka - wysapał.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

-Co ręka? Odpadła? A może zmieniła się w kamień? Mów do jasnej anielki, bo nic nie widzę! - znalazł w końcu najpilniejszy problem - Latarka, gdzie ja ją do diabła zostawiłem - odwrócił się do hybryty - 505, masz latarkę? A jeśli nie, to raczyłabyś po nią iść? - ponownie skierował się w stronę rannego - Masz latarkę? I czy mocno krwawisz? Bo w tych ciemnościach nie zauważyłbym, jakby mi ucięli rękę.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

*podnosi wszystkie odnóża* Jestem za, mozna by było tedy bez ograniczeń opisywać, szkody na postaciach i nie tylko

 

Dokładnie tak. Opisy ran, zwłok... Pełen serwis. ~Nocturnal

Edytowano przez Nocturnal Light
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

+18? Jestem na tak. Nawet bardzo na tak.

 

---------------------------------------------------------------

 

Zachary wstał, wypluwając z ust świeżą krew.

- O ile dożyjesz tej chwili moja droga - Powiedział sam do siebie, patrząc się w stronę Victorii. Podnosząc wcześniej upuszczoną broń i maskę ruszył za resztą.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Uuu...następna sesja w której uczestnicze przenosi się do 18+. Jakie ja mam szczęcie :) Jestem za...będę mógł wreszcie opisywać całkowite scenki.

-------------------------------

Jacob wlazł na górę i zaczął ją przeszukiwać. Niby nie było światła, ale przy jego zdolnościach to był żaden problem. Chodził prawie bezszelestnie oszukując dźwięk. Wreszcie po paru krokach usłyszał ciche głosy z oddali. Uśmiechnął się szyderczo i wyjął bronie. Przejechał palcem po obu ostrzach i po jego kończynie spłynęla piękna kropla krwi o kolorze jasno czerwonym. Płynęła tak przez 2 sekundy i opadła na podłogę wydając bardzo cichy dźwięk upadającej kropli. Jacob wciągnął trochę powietrza i szedł dalej oczekując nadażającej się okazji  by się odprężyć zabijając istoty które usłyszał jeśli były tubylcami. Jacob wydał z siebie cichy wewnętrzny śmiech o niskim tonie.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No i moi drodzy, możemy świntuszyć. 

---------------------------------------------

 

Ranny mężczyzna jęknął i lewą ręką podniósł swoją prawą. Ta, od palców do ramienia pokryta była strupami i sączącymi się pęcherzami. Dłoń była osmalona. 

- Olej - wysyczał.

 

* * * 

Na pokładzie na którym był Jacob panował spokój. Szum wydawany przez jedne z nielicznych urządzeń działających na pokładzie osłabiał czujność.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jacob jest dokładnie na tym pokładzie gdzie doktorek i 505 jakby co ;-)

***************

Jacob ignorował szum. Jego słuch poszukiwał głosów które niedawno usłyszał. Po jego ręce spływały dalej kropelki krwi z skaleczonego palca. Nagle jego wzrok dostrzega plamę jakiegoś płynu. Mężczyzna podszedł do niego i od razu upuścił krople swojej krwi do płynu sprawdzając jak na to reaguje.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

(Czyli można kląć?)


-Szlag, jest źle - dopiero teraz widział rany. Bał się o rękę mężczyzny. Nie lubił ucinać innym kończyny, której sam tak często używa. Nie tracąc czasu przyciągnął do siebie torbę i wyjął mocny rozpuszczalnik na bazie alkoholu. Wiedział, że gdyby zanurzył w cieczy kawałek mięsa, to zapewne po godzinie by go nie było, ale specjalnie wybrał taką substancję - od razu produkty jej przemian z ciałem blokowały większość ran, sama w sobie zabijała większość bakterii, a do tego idealnie nadawała się do zmywania olei.

Odkręcił półlitrową butelkę z specjalnego tworzywa sztucznego i nasączył cieczą szmatkę, którą od razu zaczął wycierać rękę z oleju. Gdy wyglądała już znacznie lepiej, czyli była oczyszczona z oleju, zwrócił się do 505.

-Łap za nogi i wynosimy go - złapał mężczyznę za barki - A ty się nie wierć, jeśli nie chcesz spotkać się z glebą. Niesiemy go poziom niżej.

(Animal, twoja postać jak widzę robi wszystko, co jej każą, prawda? To trochę przyśpieszę akcję.)

Po kilku krokach z jęczącym z bólu mężczyzną zauważył łysego cieszącego się do plamy oleju, podobnej do tej, którą sam się oparzył. Jego mięśnie choć raz mogły się przydać do uratowania czyjegoś życia.

-Chodź tu ty łysa pało i pomóż mi uratować tego mechanika - krzyknął do mężczyzny.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

- Co ja tu robię - spytałem siebie w myślach. - Powinienem iść do wojska jak radził ojciec - zapaliłem papierosa po czym poszedłem dalej w głąb dolnego pokładu - a jednak wytrzymałem tu 20 lat - uśmiechnąłem się.

Edytowano przez kameleon317
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Im dalej Zachary szedł w głąb dolnego pokładu, tym mocniej czuł że on i reszta są przez kogoś obserwowani. Po chwili zauważył drzwi, na której była plama krwi. Zachary przejechał po niej palcem.

- Świeża...bardzo świeża - Powiedział, po czym z czystej ciekawości powoli zaczął otwierać drzwi.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jacob prychnął

- Ja bym go nie dotykał, gdyż nie wiecie dokładnie co mu się stało tutaj.

Podszedł do doktora i powiedział

- Ale póki co nie mam nic do roboty więc dawaj mi go tu

Jacob uprzednio założył rękawice które nie tylko nosiły na sobie znaki krwi, ale i dobrze chroniły skórę przed wszystkimi możliwymi rzeczami. Kiedy miał już mechanika Jacob jeszcze powiedział

- I lepiej uważaj na słowa frajerze

Po czym lodowato się uśmiechnął do 505 i zaczął iść w kierunku schodów. Dodał jeszcze

- Jeślí ten mężczyzna się zmutuje lub coś to zabije was oboje gdyż mieliście z nim styczność.

Edytowano przez jacob.zvierz
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Położyła po sobie uszy w odpowiedzi na jego uśmiech. Skrzyżowała na sobie ręce.

- Chciałbyś, tak czy inaczej to są TYLKO oparzenia. - syknęła do najemnika. Wiedziała, że może być  złym pomysłem powierzać rannego w ręce tak podejrzanej osoby. Westchnęła ciężko - Chodźmy, mamy jeszcze trochę do sprawdzenia.

(Tak moją postać, jest wyuczona )

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

×
×
  • Utwórz nowe...