inka2001

Otworzyłam lodówkę i wyjęłam marchewkę, koniczynkę i troszkę sianka. Wzięłam chleb który leżał obok i nałożyłam koniczynę. Pokroiłam marchewkę i zrobiłam to, co poprzednio. Otworzyłam kredens, wyjęłam szklankę i mleko, którego wcześniej nie schowałam do lodówki. Wsadziłam siano do szklanki i zalałam lekiem.

- Swój Orange! - Krzyknęła i podbiegła do Orange.

- Śmiercią? Tym Śmiercią? Moim przyjacielem? - Spytała zmieniając się w kucyka i uśmiechając się do nieznajomych.

Jak cocziennie poczułam się głodna. Poszłam coś przekąsić.

( Pokój Cadence) - Widzę że coś ci dolega. - Powiedziała i klasnęła kopytkami. Pojawili się lekarze.

Nad wodospadem siedziała wyraznie smutna klacz. Usłyszała coś za sobą. Zmieniła się w wilka i obnażyła kły.

- A tak, Śmierć. Ten cień dręczy mnie od kilku dni. - Powiedziała Cadence. - Widzę, że coś z twoją nogą nie tak, młodzieńcze. Rozgośccie się. - Powiedziała i wskazała na wielkie drzwi.

- Ojeju! Kto tam?! - Krzyknęła księżniczka idąc do Orange.

Dobra, nie chce mi się czekać. Jesteście w dżungli. W okół was rozciąga się las, a niedaleko szumi wodospad. Tam możecie się napić.

Dobra zaczynamy?

- Bardzo miło, wiesz? - Powiedziała zdenerwowana Ruffian.

- Aż tak ci zle? Teraz więc pilnujesz tylko księżniczki! - Powiedziała złowieszczo Ruff i z zatroskaną miną ruszyła wysoko unosząc głowę.

- Dlaczego? Nie wydajesz się grozny. - Odparłam.

1. Pinkie jest bardzo rozbrykana. Dobrze się u niej mieszka. 2. Takie mięsko, nie wiem jak się nazywa. 3. Bawiłem się nad stawem, a nagle pies mnie wystraszył. wpadłem do wody, a że nie umiałem pływać tonąłem. Wtedy Pinkie mnie wyłowiła i wzięła mnie do domu. Od tego czasu stałem się jej zwierzątkiem. 1. Nie wiem. To pomysł mojej właścicielki. 2. Nie, nie torturuje. 1. Nie, nie uważam bo nie mam zębów. 2. Tak, ale czasem mnie denerwuje i wgryzam jej się w grzywę. 3. Najbardziej to grzywę pinkie. Dobrze, a u ciebie? 1. Wtorek.

- Widocznie nie zwraca się na mnie uwagi! - Krzyknęła zdenerwowana Ruff. - Niby przyjaciel! - Powiedziała i z naburmuszoną minom ruszyła przed siebie.

- Udało się? - Powiedziałam z nie dowierzeniem.

Już?

- A kim byli ci strażnicy? - Spytałam z zdziwionom miną.

- Hej! Nikt nie będzie groził Śmierci! Jasne? - Krzyknęła Ruffian.

Ruff zawyła z bólu. Mimo to wolnym krokiem ruszyła na Śmierć. Wyglądała jak pochodnia.

Orange stała obok Asianny.

Zaczęłam więc czarować. Nie chciałam, aby zabili silvera.

- Oh jak wy się kłócicie. - Powiedziała Cadence. Ruffian chodziła w tę i spowrotem. Zaczęła się nudzić. - Chce się ktoś bawić w berka? - spytała w końcu.

Odwzajemniłam uścisk. - Ale nie rozumiem. jak stałeś się normalnym?