Różne oblicza śmierci [Zapisy] [Gra] [Apokalipsa] [Survival] [Reaktywacja]

[Lucjan]

Heh. Jak ogarniasz Amerykę. - stwierdził że śmiechem. Po chwili dotarli do przystani. Po drodze było spokojnie ale teraz to mogli być lekko podenerwowani. Na przystani była prawdziwa horda. Zombie było mniej więcej 500. - Cholera. Statek jest zacumowany tam. Więc mamy mniej więcej 600 metrów biegu przez to gówno. - powiedział mężczyzna obserwując otoczenie z ukrycia. - Ruszamy grupą. Pani doktor w środku a my kółkiem dookoła niej. Wszyscy gotowi? - zapytał resztę. 

[Dan Balan]

Hayat potaknęła głową i związała włosy w kucyk. W takim stanie będą tylko przeszkadzać. Dziewczyna przygotowała kuszę do ewentualnego strzału, wzięła głęboki oddech i spojrzała na hordę zombie. Nie dziś skarbeńki. Nie dziś.

[Dead Radio Man]

- Trzeba ich odciągnąć czymś głośnym. - Jedynka rozejrzała się wokoło i zobaczyła syrenę przytwierdzoną do słupa. - Zero uruchommy ten megafon i odciągnijmy je. Nie ma co się w nich wbijać. - Zaproponowała.

[Lucjan]

Włącznik będzie w budynku ochronnym który jest zaraz obok. Więc tak. Ja i Czwórka idziemy włączyć syreny. Reszta po usłyszeniu sygnału rusza do statku. My dołączymy potem. Jeśli w ciągu 10 minut nas nie będzie to płyńcie. - powiedział Zero i ruszył w cieniu budynku w stronę stacji. - Wyjdziemy tylnim wyjściem i biegiem w stronę statku. - poinformował dziewczynę.

[Dead Radio Man]

- Okej - Dokręciła do swojego pistoletu tłumik i ruszyła za Zero.

[Lucjan]

Gdy dotarli do budynku, Zero otworzył drzwi wykrycie i otworzył bardzo powoli i wszedł do środka. W pomieszczeniu kontrolnym było pusto. Zero nadal w pełnym skupieniu podkradł się do panelu i w tym samym momencie z drugiego pomieszczenia wyskoczyło 3 zombiaki który rzuciły się na Zero. Mężczyzna wyciągnął nóż i zatopił go pierwszemu w czasach, drugiemu odciął głowę ale trzeci wskoczył mu na plecy i Zero zaczął się szarpać byle nie zostać ugryzionym.

[Dead Radio Man]

Jedynka od razu strzeliła w głowę zombiakowi i oderwała go z pleców Zero. Spojrzała na niego.

- I jak? - Zapytała patrząc uważnie na mężczyznę.

[Lucjan]

Dzięki. Uratowałaś mi życie. - powiedział Zero wstając i ogarniając panel sterowania włączył syrenę. Gdy tylko się włączyła, mężczyzna wyskoczyłprzez okno pojawiając się z tyłu budynku. Pomógł wyjść Jedynce i zaczął biec między uliczkami w stronę łodzi.

[Dead Radio Man]

Jedynka podążała za Zero, strzelała do wszystkiego co się rusza.

- Zakręćmy w tą uliczkę bo z tej strony przyjdzie horda. - Podpowiedziała Jedynka.

[Lucjan]

Mam lepszy pomysł. - stwierdził i wciągnął dziewczynę w drzwi do jednego z budynków. Następnie przyparł ją do ściany i stanął na przeciw niej. Został w tej powie i czekał aż większa część zombie przejdzie do miejsca alarmu.

[Dan Balan]

Wokół rozległ się dźwięk syreny. W rzeczy samej, zombie zareagowały tak jak przewidział Zero. Warto zapamiętać. Słuch pełni ważną rolę w pojmowaniu otoczenia. Tak jak przewidywał plan, Hayat rzuciła się do biegu gdy tylko nieumarli zaczęli zmierzać w kierunku syreny. To było znaczne ułatwienie, szczególnie dla osłabionego liczebnie oddziału. 

   Dziewczyna nie patrzyła na resztę, po prostu biegnąc do Łodzi. Jeśli po drodze napatoczył się jakiś nieumarły, to zwyczajnie do niego strzelała. Gdy stanęła przy statku z trudem łapała oddech. Cholera. Nie nadaję się do takich maratonów.

[Dead Radio Man]

(( moja postać na to wpadła...)) 

 

- Zero co ty... -  Powiedziała cicho, czuła się dziwnie bezbronna. Z jednej strony to było złe uczucie ale z drugiej coś ją pociągało w tym. 

[Lucjan]

- Sorka- powiedział czerwony. Gdy horda przeszła Zero razem z dziewczyną zaczął biec sprintem w stronę statku. Musimy dać radę. Jeszcze tylko trochę. Te potwory się nie mogą kapnąć. Jak na zawołanie syrena przestała wydawać dźwięki a zombie odwróciły się w stronę Zero i Jedynki. - Kurwa. - rzucił mężczyzna w czasie biegu. Gdy dotarł razem z dziewczyną do statku, zombie były niedaleko. - Ruchy! Rex ostrzeliwujesz te kreatury. Ja odcumuję statek. Jedynka od razu gdy odcumuję, gaz do dechy! A teraz do roboty! - krzyknął odcumowując mały statek.

Płyną czymś takim

 

 

 

 

Edytowano Październik 24, 2017 przez Lucjan

[Dead Radio Man]

Jedyna weszła do kabiny i odpaliła silnik. Gdy Zero odcumował i wszedł na pokład rozpędziła maszynę na całość i wpłynęła w morze. Odetchnęła z ulgą. 

[Hetman WK]

Przewrócił oczyma i biegł dalej. Na widok sześciu setek truposzy, zbladł mocno. Magazynki mu się mogły skończyć zanim wybił by część. Na wieść o planie odwrócenia uwagi, pokiwał głową. Kucną za jednym z najdalszych kontenerów i czekał. Gdy syrena zawyła, a horda zaczęła niemrawo się przemieszczać, przeżegnał się i ruszył biegiem do jedynego statku. Mocno ściskając karabin, wszedł na pokład sprawdzając czy reszta weszła w całości. Patrzyła w dal, a kiedy numery przybyły, obniżył głowę do celownika.

- Ok - Uśmiechnął się na słysząc o rozkazie. Już miał strzelać, kiedy wpadł mu do głowy pomysł. Odczepił od paska granat, wyciągnął zawleczkę - E! Pieski! Łapcie! - krzyknął rzucając granat. Ten wpadł gdzieś między szeregi zombiaków, i wybuchł, rozrywając tkanki i ciała. Na nowy huk, truposze odwróciły łby. Na tyle długo, że miał czas odstrzelić te znajdujące się najbliżej. Oddalając się od brzegu, odetchnął z ulgą.

[Lucjan]

Zero westchnął spokojny. - Dobra. Paliwa wystarczy do Ameryki więc na spokojnie. Autopilot sam poprowadzi statek. Macie czas na odpoczynek. Ja będę pilnował morza. Jakby przypadkiem miał się rozpocząć sztorm. Zasłużyliście. Pod podkładem mamy jakiś prowiant. Idźcie coś zjeść.- powiedział mężczyzna. 

 

Pod podkładem były bułki tak na oko z 20, 4 bochenki chleba, 10 puszek z pasztetem, marynowane ogórki 5 słoików, ser i z 10 litrów wody pitnej. Smacznego

[Dan Balan]

((Jak zaraźliwe są zombie? Tj. czy od ugryzienia, zadrapania można się zarazić?))

 

Nie gonią nas. Znaczy nie umieją pływać. Pomyślała dziewczyna, spoglądając na oddalający się brzeg. Policzyła wzrokiem całą drużynę, wyglądało na to, że wszystkim udało się przeżyć. Iranka odetchnęła z ulgą i zeszła pod pokład. Znalazłszy jakiś wygodny kąt odłożyła plecak i zdjęła kamizelkę przeciw nożom oraz kurtkę, zostając w samym swetrze. Zostawiła też kuszę, zabierając ze sobą jedynie swoje dwa pistolety i wróciła na pokład. Hayat stanęła przy burcie rozpuszczając włosy. Z kieszeni wydobyła długopis i notes, po czym zaczęła coś pisać.

[Lucjan]

( ugryzionym. Gdy dojdzie do zakażenia.  To jest gdy ślina zombie zmierza się z ludzką krwią)

[Hetman WK]

Rozbiłem się autem, przebiegłem obok hordy, jeden prawie mnie złapał, postrzelałem trochę, zmarnowałem granat. A nawet jeszcze nie zjadłem śniadanka. - pomyślał. Ale nie zamierzał włazić pod pokład. Zrobił parę kroków w przód. Zdjął plecak, pogrzebał w nim trochę i wyciągnął książkę oraz dwa suchary. Nie, nie te deserowe, tylko te zwykłe. Ugryzł  jednego, z dość dużym smakiem. Stanął mniej więcej przy samym dziobie, otworzył książkę i zaczął coś czytać.

[Arekeen]

Siergiej był zgoła zaskoczony. Każdy przeżył, żadnej rany zakaźnej, przynajmniej widocznej... Po usłyszeniu o jedzeniu poszedł pod pokład poszukać zakąski. Po zobaczeniu ogórków oczy lekko mu się zaświeciły. Były to bezprecedensowo jedne z lepszych... Dań. Powiedzmy. Znalazł jeszcze bułki. Po chwili była jedna mniej...

Wyszedł z nimi, usiadł w wolnym miejscu na podłodze pilnując, aby co najmniej połowa statku była w zakresie jego wzroku, położył broń na kolanach i zaczął powoli jeść.

[Dead Radio Man]

Jedynka podeszła do Zero.

- Wszystko okej? - Zapytała, trochę ją ciekawiło co myślał sobie gdy ją złapał i ukrył w tym małym pomieszczeniu.

[Hetman WK]

Kończąc drugiego suchara, otrzepał okruchy z płaszcza. Spojrzał na morze. Nie prędka woda, wprawiała go w przyjemny nastrój. Wolę góry, ale od bidy może być. No dobra. Zamknął książkę i westchnął głęboko. Obrócił głowę, zerknął na Siergieja. Aaa. Nie ma nic lepszego jak dobra bułka.  Spojrzał na studentkę. Zdziwił się trochę, widząc ją jedynie w swetrze. Temperatura zbyt wysoka nie jest. Podszedł do niej spokojnie, łapiąc za barierkę.

- Wszystko w porządku? - spytał.

[kameleon317]

(Pominę to co działo się wcześniej. Nie miałem jak odpisać.)

Profesor wszedł na łódkę i zaczął powoli oglądać każdego w poszukiwaniu ran. Chyba łatwiej będzie po prostu zapytać się ogólnie niż patrzeć za każdym z osobna.
- Czy ktoś ucierpiał w drodze na statek - spytał na tyle głośno, aby każdy go usłyszał. Przynajmniej taką miał nadzieję.

[Dan Balan]

Dziewczyna uniosła wzrok znad notesu. Uśmiechnęła się pod nosem i oparła się plecami o barierkę. Uniosła głowę patrząc w gwiazdy i odpowiedziała po chwili. - Tak. W porządku. Znaczy się prawie w porządku... ten pościg był szalony, nie? Ty czułeś jak one cuchną? W sensie... domyślałam się, że zapach nieumarłego jest, delikatnie mówiąc, średnio przyjemny, ale... na proroka, z murów zupełnie tego nie czuć! - Hayat zaśmiała się cicho - Wybacz. Pewnie bredzę od rzeczy, prawda?Zastanawiam się po prostu jak dziesięć litrów wody ma wystarczyć dla sześciu osób podczas przeprawy przez Atlantyk.

[Lucjan]

Wszystko ok. Tylko zraniłem się w czasie biegu bo zachaczyłem o drut. - powiedział mężczyzna pokazując krawiącą ranę na lewej łyżce. Syknął z bólu.

Edytowano Październik 25, 2017 przez Lucjan